Tek bir an insanın hayatını darmaduman edebilirdi. İplerinden sıkı sıkıya tuttuğun hayatına biri gelir ve tek bir an da iplerini kesebilirdi.
Yıllardır düzene sokmak için çabaladığı hayatının ipleri artık başka birindeydi.
İplerin çaresiz sahibi:...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Multi: ArmanAyan
Bölüm şarkısı: Sevcan Orhan ~Sen Bir Aysın
Yorumlarınızı eksik etmeyiniz. İyi okumalar!
Üzerimde kanla beslenen bakışlar dolaşıyordu. Sanki kalbimi delecek ve sonra kan kaybedişimi izleyecek gibi hissettiriyordu. Ağır ağır gözlerimi araladım. Küçük duvar saatine kaydı gözlerim. Altıyı iki geçiyordu. İki dakika geç uyanmıştım. En fazla yarım saat uyumuştum her zamanki gibi.
Boynum hayali rüzgârla ürperdi. Ellerim usulca boynuma çıktı. O an fularımın olmadığını fark ettim. Hızla düşen fulara bakınmaya başladım. O vakit gözlerim ona takıldı. Bir an varlığını bile unutmuştum. Koltukta öne doğru oturmuş bana bakıyordu. Saniyelik gözleri boynuma takıldı. "Onu niye bu kadar kapatmaya çalışıyorsun, alt tarafı bir iz?" O sadece bir iz değildi, geçmişimin lanetiydi de.
"Kapatmaya çalışmıyorum." Alaycı bir şekilde baktı. "Bu kadar çok yalan söylemene rağmen neden iyi bir yalancı değilsin şaşırıyorum." Kaşlarımı çattım. "Yalan söylemiyorum." Birkaç saniye bekledikten sonra, "sadece saklıyorum. Bu da beni yalancı yapmaz." dedim. "Ya da öyle iyi bir yalancıyım ki, kötü bir yalancı imajı çiziyorum. Benim yalancı mı yoksa dürüst mü olduğumu anlayamayacaksın."
"Nasıl oldu bu iz?" Öfkeli bir şekilde baktım. Hâlâ diretiyordu. "Neden sürekli seni ilgilendirmeyen şeyleri öğrenmeye çalışıyorsun?" "Çok şey saklıyorsun. İleride hepsini tek tek sen bana anlatacaksın." dedi kendinden emin bir şekilde. "Güzel bir yanılgı olacak senin için. Benimle ilgili hiçbir şey öğrenmeyeceksin çünkü öğrenebileceğin kadar önemli hiçbir şey yaşamadım. Ve en önemlisi de sen özelimi anlatacağım kadar önemli biri değilsin, olmayacaksın!"
Bir anda alakasız bir şekilde "o adam senin sevgilin mi?" diye sordu. Suphi'den bahsettiğini anlamıştım. "Hayır. Oradan bakınca sevgilisi varken başkasıyla sevgili olacak biri gibi mi gözüküyorum? Eğer ki Suphi'yle sevgili olsaydım adımı bile anamazdın. Çünkü ben hayatımdaki kişiye sadık biriyimdir." dedim. Geriye yaslandı ve kolunu koltuğun başlığına attı. "Sürekli kendinden emin konuşuyorsun ama altını dolduracak biri gibi de hiç durmuyorsun."
"Beni tanıyor olsaydın asla boş konuşmayacağımı bilirdin. Mesela Suphi beni iyi tanır ve ondan korkmalısın. Her şeyi planladım derken bütün oyunu bozabilecek biri." dedim. "Çünkü seni seviyor ve sen, seni seven birini yanında tutuyorsun. Sevgiye mi açsın yoksa ilgiyi mi seviyorsun?" dedi umursamaz bir ses tonuyla.
İtici bir şekilde güldüm. "Evet, beni seviyor ama aynı zamanda biz dostuz da. Yıllardır hep yan yanaydık ve birbirimizin en kötü anında bile birlikteydik. Bilip bilmeden ahkam kesemezsin sen. Benim hayatım senin baktığın pencereye göre şekil almıyor. Bana ön yargılı diyen birine göre sen de fazla ön yargılısın."
Ayağa kalktım. Tam gidecekken "neredeyse yarım saatlik uykuyla ayaktasın. Hep mi böylesindir yoksa ben varım diye mi?" dedi. Duraksadım. Çığlık atmak istedim. Bilerek soru sorup duruyordu. "Uyumayı sevmem." Uyuyamazdım. Derin bir uykuya daldığım tek bir gün bile yoktu. Hayat aynı sene içerisinde benden birçok şeyi götürmüştü. "Tuhafsın." demekle yetindi.
