☠️109☠️ ...

56 11 16
                                    

Aslında bu tabuta girdiğim anda yok olmam gerekiyordu. Zamanı olmayan bir mekana hapsetmiştim kendimi. Aynı anda hem var hem de yok olacağım bir tabut...

Kutudaki kedi gibi...

Ama beklediğim gibi olmadı. Telefon zihnimi bırakmadı. İçimdeki ışık gücü tükenmek için kendisine bir yol arayışındaydı.

Ben de onu kullanabileceğim yegane şeyi yaptım. Her zamanki gibi...

... zihnimle yazdım.

Son saniyelerime kadar...

... durmadan devam ettim.

Gerçek bedenimin uyanması için...

... yok oluşuma kelime kelime ilerdim.

Ve artık sonuna geldim.

Sarı ile beraber...

... zamansız mekanımızda...

... sonsuzluğu kucaklamaya hazırım.

Hoşçakalın...

(2)Ver o telefonu bana Arman! Zor kullanarak almak istemiyorum senden!Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin