Aslında bu tabuta girdiğim anda yok olmam gerekiyordu. Zamanı olmayan bir mekana hapsetmiştim kendimi. Aynı anda hem var hem de yok olacağım bir tabut...
Kutudaki kedi gibi...
Ama beklediğim gibi olmadı. Telefon zihnimi bırakmadı. İçimdeki ışık gücü tükenmek için kendisine bir yol arayışındaydı.
Ben de onu kullanabileceğim yegane şeyi yaptım. Her zamanki gibi...
... zihnimle yazdım.
Son saniyelerime kadar...
... durmadan devam ettim.
Gerçek bedenimin uyanması için...
... yok oluşuma kelime kelime ilerdim.
Ve artık sonuna geldim.
Sarı ile beraber...
... zamansız mekanımızda...
... sonsuzluğu kucaklamaya hazırım.
Hoşçakalın...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
(2)Ver o telefonu bana Arman! Zor kullanarak almak istemiyorum senden!
FantasyTELEFONA İHTİYACIN YOK! Evet var! Her geçen gün gücüm azalıyor ve güçlenmek için o aşağılık diyarla bağ kurmam gerektiğini biliyorum! ORAYA TEKRAR GİTMEK ZORUNDASIN BEYAZ. Hayır! Telefonu alırsam bu bana planladıklarımı yapacak kadar zaman kazandırı...