(2)Ver o telefonu bana Arman! Zor kullanarak almak istemiyorum senden!

☠️18☠️ Not ve Zombiler

Her şey bir saniyeden bile daha kısa sürede olmuştu. Kimse ne olduğunu anlayamadı. Leyl gücüne kavuştu ve Macellan'ın açtığı yara hızla iyileşti. Yenidoğanlar, birbirlerine bakarak ne olduğunu anlamaya çalışıyorlardı. Bıçağın çıktığını bile görmemişlerdi ama o iyileşmişti. Sadece metal aletin ucuna dokunması yetmişti.

Leyl bana döndü ve "Sadece ağzımdaki kan tadını hissediyorum." dedi. "Ama gözlerimi kapatıp düşündüğümde, ne yaptığını görebiliyorum onun. Boğazımı yakalıyor. Beni kontrol ederek kanı yalamamı sağlıyor ve sonra bana tekrar bıçağı saplattırıyor."

Dikkatle ona baktım. "Şimdi de gözlerini kapamak isteyebilirsin." dedim.

Melez arkadaşım önce tereddüt etti ama sonra önerime uydu. Tekrar göz kapaklarını açtığında ise dehşet içerisindeydi. "Seninle..." diyebildi sadece.

"Evet benimle konuştu." dedim. "Her şeyi anlattı bana." Şaşkınlık içerisinde beni izleyen Macellan'a dönerek devam ettim. "Ne yapmamız gerektiğini de söyledi."

Onlara hızla yapmamız gerekenleri açıkladım. Emre'yi bulmamız gerektiğini ve onu Azgın'a soktuktan sonra uyutmamız gerektiğini söyledim.

"Neden o?" diye sordu Macellan.

"Çünkü o çocuk Estes'e atladı." dedi Leyl. "Normalde bir daha asla rüya görmemesi ve Arm'da oluşmaması gerekirdi ama bir şekilde görebiliyor olmalı."

"Gördüğü ya da göreceği şeyin rüya olduğunu sanmıyorum." dedim. "Arm diyarını anlatmış." Ne dediğimi anlamadıkları yüzlerinden anlaşılıyordu. "Tıpkı benim, Kırmızı'nın ve Sarı'nın yaptığı gibi... Wattpad'de Arm evreninde geçen bir hikaye anlatmış. Kendi kafasından uydurduğu bir hikaye... İşte bu yüzden uykularında kendisini rüyalarda bulmuş. Ama kendi rüyasında değil... Başka insanların rüyasında..."

"Nasıl yani? Bu çocuk başkalarının rüyalarını ele mi geçiriyor şimdi?" diye sordu hayretle Macellan.

"Sanırım." dedim. "Bizim de, onu ele geçirdiği rüyadan çıkarmamız lazım. Çıktığı yerin de Azgın olmasını sağlamalıyız."

Macellan kahkaha atmaya başladı. "Azgın'a bir kapı açacağız yani gerçekten!" Ellerini kafasında birleştirdi ve etrafında amaçsızca yürüyerek düşünmeye başladı. "İyi ama o kapının etrafına yığınla avcı gelecektir. Oradan çıkan her şeyi anında yok ederler." Durdu ve dehşet içinde bana baktı. "Üstelik o kapı tam tersi yönde de kullanılabilir rahatça. Başkan Arm'a geçmenin yolunu bulabilir." Yüzüne aniden öfke yerleşti ve Leyl'in yanına gitti. Onu boğazından yakaladı ve kollarındaki yıldızların parlamasını sağladı. "Bizi bir tuzağa çekmediğinize emin misin?" diye sordu dişlerini sıkarak.

Leyl kolundaki bıçağı görünür kıldı ve hızla eline aldı. Artık tüm gücü yerindeydi ve bunu çekinmeden belli ediyordu. Avcı nesnesini Macellan'ın şakağına yaklaştırdı ama değdirmedi. "Peki sen?" diye sordu gözlerini ondan ayırmayarak. "Yaptığın her şeyin, sevgili mimarın Nova'ya ait bir plan olmadığına nasıl emin olabiliriz?"

Macellan'ın öfkesi daha çok arttı. Kollarındaki yıldızların hareket etmeye başladığını görebiliyordum. İkisi de birbirine güvenmiyordu ve olası bir kavga çok uzak değildi. Onlara engel olmak zorundaydım. Macellan'ın karşısına geçtim ve "Açacağımız kapının güvenliğini senin sağlayabileceğini söyledi." dedim. "Bu riski almak zorunda olduğunu söyledi. Ayrıca kapıyı kesinlikle Azgın'da açtığımızdan emin olmamızı istedi."

Macellan dönüp bana baktı. Ben ne dediğimi bilmesem bile onun anladığına emindim. Kadının söylememi istediği o sözler işe yaramıştı. Macellan, Leyl'i bıraktı ve "Bu çok riskli olur." dedi.