Zawgyi.....
ေမာင္က ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးေတြကို ခြၽန္ကာေထာ္လာတဲ့အထိ ေလေအးေလးျဖင့္မႈတ္ေပးရင္း လက္ဖဝါးကအနာကိုေဆးထည့္ေပး၏
"အရမ္းနာေနလား"
"ဟုတ္ နာတယ္"
"ေနာက္အခုလိုလုပ္ဦးမွာလား"
"ေမာင္စိတ္မဆိုးရင္မလုပ္ေတာ့ဘူး"
ေမာင္ကပတ္တီးစည္းေပးရင္းကေန မ်က္လုံးကိုလွန္ကာၾကည့္လာ၏
"ဘယ္ေတာ့မွမလုပ္ရဘူး မင္းအသားေတြက ႏုႏုဖတ္ဖတ္ေလးေတြ လက္ကေလးကိုနည္းနည္းေလာက္အားနဲ႕ညွစ္ကိုင္ထားရင္ေတာင္ရဲရဲလႈပ္ေနတာ "
"အင္း ဒါဆိုေမာင္လဲ ကိုယ့္အသားကိုနာေအာင္မလုပ္နဲ႕"
"ငါေၾကာင့္ မင္းနာက်င္တာမျမင္ရသေ႐ြ႕ေပါ့"
"အင္းပါ ေမာင့္လက္ကိုငါေဆးထည့္ေပးမယ္"
"ရတယ္ ပလာစတာကပ္ထားလိုက္မယ္"
ကြၽန္ေတာ္ဝယ္ေပးထားတဲ့ ပလာစတာေလးကိုပဲေမာင္ကသုံး၏ ပန္းေရာင္ေလးျဖစ္ၿပီးအ႐ုပ္ကေလးေတြနဲ႕ျဖစ္သည္
"ငါဗိုက္ဆာတယ္ တစ္ခုခုသြားစားရေအာင္"
"ဘာစားခ်င္တာလဲ"
"မေျပာတတ္ဘူး အျပင္မွာသြားစားရေအာင္"
"အင္း အေႏြးထည္ဝတ္လိုက္ဦး အျပင္မွာေအးတယ္"
သူ႕ရဲ႕အသုံးအေဆာင္ပစၥည္းတိုင္းကအနက္ေရာင္ေတြကသာအမ်ားဆုံးျဖစ္၏ သို႔ေသာ္ ေမာင္ကြၽန္ေတာ့္ကိုေပးတဲ့ အေႏြးထည္ကသိုးေမႊးပန္းေရာင္ေလးေလးျဖစ္ၿပီး အသစ္စက္စက္ကေလးျဖစ္ေန၏
"ေမာင္ မဝတ္ရေသးတာလား"
"အင္း လမ္းေဘးမွာပုံေရာင္းေနတာေတြ႕လို႔ မင္းအတြက္ဝယ္လာတာ"
ေမာင္လား လမ္းေဘးကအဝတ္အစားကိုဝယ္မွာ အဲ့လိုဆိုင္ေတြထဲကိုဝင္ရင္ေတာင္ ကြၽန္ေတာ့္ကို သတ္!
သူ႕အေၾကာင္းသိေနတာမလို႔ စကားနိုင္လုေျပာမေနေတာ့ပဲ သိခ်င္တာသာဆက္ေမးလိုက္၏
"ဘယ္တုန္းကလဲ"
"မင္းငါ့ကိုဇြတ္ေတြလိုက္ႀကိဳက္ေနကတည္းကေလ"
