The Bargain Woman

Chapter 41: Changes

Nakatitig lamang ako sa gilid ng pader, tatlong oras buhat nang pag-uusap namin ni Darius. I was shocked for everything that he said.

Matapos niyang sabihin 'yon ay ang nasabi ko lang ay "inaantok na ako"

Kagat labi akong suminghap bago nagsalita "Inaantok na ako, Darius" sambit ko.

His tears was still visible from his cheek. He looked shocked and disappointed about my answer.

Mabilis nyang pinalis ang luha sa pisngi at saka tumayo. "O-okay" anito.

Nakatalikod ako sakanya kahit pa nahihirapan ako sa posisyon namin dahil sa posas.

Hindi ko rin maintindihan ang naramdaman ko nang sinabi nya ang mga salitang iyon. Hindi naman sya ganoon noon.

He waited for me? Gusto kong matawa sa sarili dahil at some point, naniwala ako na totoo iyong sinabi nya. Pinilig ko ang aking ulo, dahil alam ko na possible na pinaglalaruan nya lamang ako ulit at kung akala nya ay gaya parin ako ng dati ay nagkakamali sya roon.

Marami akong gustong itanong sakanya pero pinili kong huwag magsalita. Gusto syang tanungin kung bakit nya ako hinanap matapos kong marinig iyong mga sinabi nya. He wanted me dead. That's all that I know, it was scary to be with him because until now, I could still remember the reason why I left.

Nangangawit na ako sa posisyon ko, marahan akong sumilip sakanya, malalim na ang paghinga nito kaya umayos ako ng pagkakahiga. I was facing him right now I watched him as he sleep peacefully.

"I don't believe you"I whispered as I stare on his face.

Ilaw mula sa poste sa labas ang tanging liwanag sa kwarto. Naaninag ko ng buo ang mukha nya. "Lies" I whispered and I didn't notice the tears that fell on the side of my eyes.

I sighed deeply as my eyes started to get heavy.

"Uhh" I moaned when I felt the sun rays on my face.

I slowly open my eyes and cover my face with both of my hand.

As I stare on the ceiling, I realize that I wasn't home. Biglang nag sink-in ang lahat saakin. Naupo ako sa kama at tuminggin saaking gilid, wala si Darius room palagay ko ay nasa kusina dahil may naririnig akong ingay mula roon.

Tumayo ako at saka humarap sa salamin para sa sarili. I was brushing my hair with a comb when I realize that everything became light.

"The cuff!" Sambit ko nang makita na wala na iyon sa aking kamay.

Kaagad akong nagmadali papunta kay Darius. Nakatalikod ito saakin, he's wearing an apron as he cooks.

Naramdaman siguro ni Darius ang presensya ko dahil humarap ito saakin.

"Good morning" bati nito at saka naglagay ng plato sa mesa.

"Y-yung posas" sambit ko.

Hindi man lang ito nag-abala na tignan ako. "I tried the pin trick, it works" sagot nito habang patuloy sa ginagawa.

Tumango tango lang ako at saka tumulong sa pagkuha ng baso at tubig.

"Maaga ka nagising?" Tanong ko dahil tapos na sya sa pagluluto nang magising ako.

"Oo" simple nitong sagot.

Hindi na ako nag-abala pa na magsalita dahil pakiramdam ko ay may kung anong harang saaming dalawa.

"A-ako na magliligpit saka maghuhugas ng pinagkainan" prisinta ko.

"Okay" he answered briefly.

I sighed as I wash the plates on the sink. He must be mad at me because of my response last night. Guilt runs through my mind throughout the day. I wanted to say sorry but my pride didn't let me.