«Πες μου είμαι βιαστικός!»έλεγε«Γιατί με αποφεύγεις;»τον ρώτησα
«Δεν σε αποφεύγω Νατάσσα,πρέπει να φύγω.»απάντησε βιαστικά ενώ πήγε να τοποθετήσει το κράνος του ξανά.
«Άρη μην δουλευόμαστε μεταξύ μας,ξέρουμε τι έγινε εκείνο το βράδυ.»του ομολόγησα
Περίμενα πολύ ανυπόμονα την απάντηση του.
«Πω-πως θυμάσαι;»με ρώτησε με απορία.
Αυτό είναι το θέμα μας;
«Μας είδε ο Πάνος.»
«Κοίταξε Νατάσσα...είχα πιεί και εγώ λίγο,ήταν λάθος θέλω απλά να το ξεχάσουμε και να είμαστε φίλοι όπως πριν.»
Αυτή ήταν η απάντηση του.
«Ναι σωστά...ήταν λάθος ας το ξεχάσουμε.»παραμύθιαζα τον εαυτό μου.
«Τα λέμε!»μου χαμογέλασε και έφυγε.
Προσπαθούσα να κρατήσω τον εαυτό μου και να μην βουρκώσω μπροστά του.Ώστε λάθος...ήταν λάθος.Και να μείνουμε φίλη όπως πριν; Δηλαδή ήμασταν φίλη; Δηλαδή να μείνουμε φίλη; Θεέ μου ποσό χαζή ήμουν.Καθόμουν και πίστευα.
ARHS
Σκεφτόμουν αν η απάντηση που της είπα ήταν σωστή η συμπεριφέρθηκα σαν βλάκας.Είχα πιει; Σοβαρά τώρα; Τι είπα; Δεν-δεν ξέρω είμαι μπερδεμένος στο κάτω κάτω είναι η αδερφή του κολλητού μου δεν γίνεται.Αλλά είναι τόσο διαφορετική,την πάτησα άσχημα; Μπα εγώ;
NATASSA
Άρχισα να περπατάω προς το σπίτι.Έβγαλα τα κλειδιά μου από την τσέπη μου και άνοιξα την πόρτα.Η μητέρα μου ήταν στο σαλόνι έτοιμη να φύγει για την δουλειά της και ο Στέφανος έλειπε.
«Γεια σου αγάπη μου...τι έχεις χλωμή σε βλέπω»μου έλεγε ανχωμένη.
«Όχι μαμά όλα καλά.»της απάντησα για να μην ανησυχεί.
«Σίγουρα παιδί μου; Μήπως έγινε κάτι στο σχολείο;»επέμενε χαϊδεύοντας τα μαλλιά μου.
«Όχι βρε μαμά μην ανησυχείς.»
«Καλά πάντως έχει έτοιμο φαΐ να φας,πρέπει να φύγω.»και μου έδωσε ένα τρυφερό φιλί στο μάγουλο.
Την αποχαιρέτησα και κλείστηκα στο δωμάτιο μου.Πήρα αγκαλιά το μαξιλάρι μου,άρχιζα να βουρκώνω.Την έχω πατήσει άσχημα μαζί του τελικά.Σκεφτόμουν ξανά και ξανά.Δίκιο είχε τελικά ο Πάνος και ας δεν ήθελα να τα ακούσω όλα αυτά που μου έλεγε.

STAI LEGGENDO
I'm in love with you
Romanzi rosa / ChickLitΚαθώς περπατούσα ακούω μια αντρική φωνή... «Κοπέλα μου πρόσεχε που πας!» «Ε τι;» είπα και έβγαλα τα ακουστικά μου προσπαθώντας να καταλάβω τι έγινε,κοιτάζω και βλέπω ένα αγόρι με ένα καφέ στο χέρι ο οποίος έχει πέσει πάνω μου. «Δεν βλέπεις μπροστά σ...