Πρώτη μου μέρα στην σχολή και ομολογώ είναι σαν εκείνες τις πρώτες μέρες του Λυκείου, εκείνες οι μέρες που αγχωνόσουν σαν κλασικός έφηβος το καινούργιο σου σχολικό περιβάλλον.Πλέον βρίσκομαι σε μια ξένη πόλη και θα αντιμετωπίσω καινούργιους ανθρώπους που οι περισσότεροι δεν θα μιλάνε και ελληνικά...
Έφτασα στην σχολή, το κτήριο ήταν τεράστιο γεμάτο από εκείνα τα πλουσιόπαιδα, δεν τολμούσα να κάνω βήμα να προχωρήσω...Καθώς είχα μείνει ακίνητη στο προαύλιο νιώθω κάποιον να με πέφτει πάνω μου με φόρα με αποτέλεσμα να μου ρίχνει κάτω το τετράδιο που μου έδωσε ο Άρης.«Ει.»φώναξα
«Επ σορρυ, δεν σε είδα!»μου απάντησε ένα αγόρι ενώ γύρισε το μέρος του σε εμένα
«Έλληνας;»ξαφνιάστηκε καθώς μου μιλούσε ελληνικά
«Ναι, δεν συστήθηκα...Τζέισον.»μου είπε και μου έδωσε το χέρι του σαν χειραψία
«Νατάσσα χάρηκα.»
«Ορίστε και το τετράδιο σου...Πολύ ιδιαίτερο.»συνέχισε δίνοντας μου το από το έδαφος και έδειχνε έκπληκτος από το σχέδιο που είχε
«Σε ευχαριστώ, το αγόρι μου μου το ζωγράφισε!»
«Από εδώ είσαι;»
«Όχι...Ο πατέρας μου μένει εδώ και ήρθα για τις σπουδές μου...Εσύ;»τον ρώτησα
«Η μητέρα μου είναι Αγγλίδα και ο πατέρας μου Έλληνας...έλα όμως πάμε και προς το μάθημα μην τα λέμε εδώ.»συνέχισε και ξεκινήσαμε να πηγαίνουμε προς την αίθουσα μας
Παρατηρούσα την κάθε αίθουσα, έβλεπα αμέτρητα παιδιά να με κοιτάζουν έντονα όταν μια από αυτές που ήταν κοπέλα φάνηκε σαν να γνώριζε τον Τζέισον.Ήταν μια ξανθιά κοπέλα με όμορφα χαρακτηρίστηκα, είχε και μερικά piercings και ένα έντονο τατουάζ στο μπράτσο της.
«Από εδώ η Νατάσσα.»με σύστησε ο Τζέισον
«Τρέισι!»φαινόταν συμπαθητική
Χαίρομαι περισσότερο που τόσο γρήγορα έμαθα καινούργια άτομα και προσαρμόστηκα τόσο γρήγορα...Το πρώτο μας μάθημα στην σχολή τελείωσε, ξεκίνησα την διαδρομή προς το σπίτι καθώς περπατούσα αμέριμνη στο πεζοδρόμιο...
«Νατάσσα!» ακούω να επαναλαμβάνουν το όνομα μου
Κοιτάζω και βλέπω τον Τζέισον να οδηγάει ένα κόκκινο κάπριο με συνοδηγό την Τρέισι...
«Έλα μαζί μας!»τους άκουσα να λένε και χωρίς δεύτερη σκέψη μπήκα μέσα στο αυτοκίνητο
KAMU SEDANG MEMBACA
I'm in love with you
ChickLitΚαθώς περπατούσα ακούω μια αντρική φωνή... «Κοπέλα μου πρόσεχε που πας!» «Ε τι;» είπα και έβγαλα τα ακουστικά μου προσπαθώντας να καταλάβω τι έγινε,κοιτάζω και βλέπω ένα αγόρι με ένα καφέ στο χέρι ο οποίος έχει πέσει πάνω μου. «Δεν βλέπεις μπροστά σ...