Μετά από όλα όσα είχαν συμβεί, ένα χαζό αλλά αληθινό χαμόγελο είχε σφηνωθεί μόνιμα στο πρόσωπό μου. Δεν μπορούσα να το κρύψω, όσο κι αν προσπαθούσα. Ήταν εκεί, σαν μια φωτεινή υπενθύμιση όσων είχαν αλλάξει.
Είμαι μαζί με τον Άρη.
Το λέω και μου ακούγεται σχεδόν σαν ψέμα. Κι όμως είναι η αλήθεια. Εγώ, μαζί του. Όλοι ξέρουν μέχρι και εγώ η ίδια το πίστευα πως αυτός ο άνθρωπος δεν κάνει σχέσεις. Δεν δένεται. Δεν αφήνεται. Πώς έγινε κι άλλαξε γνώμη;
Νιώθω... ερωτευμ... ερωτευμένη;
Μπορεί; Αυτό είναι;
Όταν αγαπάς κάποιον, δεν τον αγαπάς και με τα ελαττώματά του;
Ή μήπως δεν τα βλέπεις, γιατί η αγάπη σου τα τυλίγει όλα με ένα πέπλο φωτός και σου θολώνει την κρίση; Όταν αγαπάς, δεν κάνεις τα πάντα για τον άλλον; Δεν νοιάζεσαι για κάθε του λέξη, για κάθε του βλέμμα, για κάθε ανάσα που παίρνει;
Δεν είναι συνέχεια στο μυαλό σου, σαν σκιά που σε συνοδεύει παντού;
Όταν τον κοιτάζεις, δεν τρέμει η καρδιά σου σαν να προσπαθεί να πετάξει από το στήθος σου;
Όταν σε αγγίζει, δεν νιώθεις σαν να περνάει μέσα σου ρεύμα;
Όταν σε φιλάει, δεν είναι σαν να παγώνει ο χρόνος, σαν να σβήνει ο κόσμος και να υπάρχετε μόνο εσείς οι δύο;
Δεν βλέπεις πια κανέναν άλλο.
Γιατί όταν ερωτεύεσαι...
Το φεγγάρι σε μαγεύει τόσο, που σταματάς να κοιτάς τα αστέρια.
Αυτά νιώθω για τον Άρη.
Και ναι... είμαι ερωτευμένη.
Είμαι απόλυτα σίγουρη.
Δεν θέλω να τον χάσω. Και μόνο η σκέψη ότι μπορεί κάποια άλλη να είναι δίπλα του, να τον αγγίζει, να τον φιλάει, να γελάει μαζί του όπως εγώ... με τρελαίνει.
Όταν επιστρέψαμε στο κλαμπ, πέρασα πρώτη την πόρτα. Εκείνος ακολούθησε λίγα δευτερόλεπτα μετά. Ευτυχώς, το μαγαζί ήταν γεμάτο — ένα ποτάμι από κόσμο, μουσική, φώτα. Οι υπόλοιποι της παρέας είχαν ήδη βυθιστεί στον ρυθμό και τα ποτά, χορεύοντας και γελώντας. Κανείς δεν παρατήρησε την απουσία μας, ούτε αναρωτήθηκε πού είχαμε χαθεί τόση ώρα.
Με τον Άρη ήμασταν όπως πριν. Διακριτικοί. Ήσυχοι.
Χωρίς βλέμματα που θα πρόδιδαν κάτι.
[...]
«ΤΙ ΣΟΥ ΕΙΠΕ;»φώναζε η Ελένη
«Ο ΓΝΩΣΤΟΣ Ο ΑΡΗΣ; Ο ΑΡΗΣ ΦΟΥΣΤΑΝΟΣ;» συνέχιζε ακάθεκτη, χωρίς να παίρνει ανάσα.
«Ο ΓΥΠΑΕΤΟΣ;» είπε στο τέλος, και τότε δεν άντεξα ξεκαρδίστηκα στα γέλια με την αντίδρασή της.
ESTÁS LEYENDO
I'm in love with you
Chick-LitΚαθώς περπατούσα ακούω μια αντρική φωνή... «Κοπέλα μου πρόσεχε που πας!» «Ε τι;» είπα και έβγαλα τα ακουστικά μου προσπαθώντας να καταλάβω τι έγινε,κοιτάζω και βλέπω ένα αγόρι με ένα καφέ στο χέρι ο οποίος έχει πέσει πάνω μου. «Δεν βλέπεις μπροστά σ...
