«Εσύ τον έδειρες έτσι;»είπα στον Άρη εκνευρισμένη
«Ορίστε;»μου απάντησε ενώ εκείνος φορούσε τα γάντια του μποξ παίζοντας στον σάκο του
«Θα μου πεις; Τον Ορέστη εσύ τον έδειρες;»
«Γιατί σου έκανε παράπονα ο φλώρος; Τώρα θα τον κανονίσω!»έλεγε και πήγαινε να φύγει για να τον βρει αλλά τον σταμάτησα
«Πας καλά; Μα τι σκέφτεσαι μου λες; Άρη εδώ δεν είναι Θεσσαλονίκη, εδώ είναι Αγγλία!»
«Πες με και χωριάτη τώρα!»
«Δεν είπα αυτό, το ξέρεις ότι είναι στο νοσοκομείο με σοβαρά χτυπήματα;»
«Του άξιζε του πούστη!»έλεγε με μια ευχαρίστηση
«ΑΡΗ!»φώναξα
«Θέλεις να έχουμε μπλεξίματα; Άμα το μάθει ο πατέρας του θα σου κάνει και εγώ δεν ξέρω τι, και μπορεί να φύγεις και από την εταιρία.»συνέχισα
«Δεν θα τολμήσει να πει το όνομα μου Νατάσσα.»τόνισε
Δεν απάντησα κάτι, έκατσα μουτρωμένη, αγνοώντας τον επιδεικτικά.Δεν θέλω να τον χάσω κακό είναι; Δεν θέλω να λένε κακό λόγο για εκείνον ούτε να έχει μπλεξίματα.
Εκείνος προσπαθούσε με κάθε τρόπο να έρθει κοντά μου και να του μιλήσω, εκείνος με φιλούσε στον ώμο αλλά εγώ υποτίθεται δεν του έριχνα ματιά και το βλέμμα μου ήταν προσηλωμένο στην τηλεόραση ενώ δεν του έδινα καμία σημασία.
«Έλα που σου έχω και ένα δώρο.»τον άκουσα να λέει αλλά και πάλι δεν απάντησα και δεν γύρισα το βλέμμα μου
Και μπροστά στα μάτια μου, μου εμφανίζει δυο εισιτήρια, γουρλώνω τα μάτια μου.
«Εισιτήρια για Θεσσαλονίκη, θα κάνουμε Χριστούγεννα χωρίς τα παιδιά;»
Κατευθείαν ξέχασα μούτρα, νεύρα, γκρίνιες, τα πάντα.Τον έσφιξα στην αγκαλιά μου και τσίριζα από χαρά.Μου έχει λείψει η Ελένη, δεν απαντάει στα τηλεφωνήματα μου, ξέρω ότι έχει δουλειές μιας που και μου το έχει πει ότι τέτοιο καιρό θα έχει τρεξίματα με την σχολή αλλά μου έχει λείψει να μιλάμε στο τηλέφωνο.
[...]
Βρισκόμασταν πια στην Θεσσαλονίκη, με το που πάτησα το πόδι μου ήθελα να επισκεφτώ την Ελένη, να της κάνω έκπληξη, μιας που δεν της είπα τίποτα ότι θα έρθω Ελλάδα.Ήξερα ότι θα είναι και εκείνη εδώ τις γιορτές όποτε πήγα από το σπίτι της.
Χτύπησα το κουδούνι και μου άνοιξε μετά από λίγα δευτερόλεπτα.
VOCÊ ESTÁ LENDO
I'm in love with you
Literatura FemininaΚαθώς περπατούσα ακούω μια αντρική φωνή... «Κοπέλα μου πρόσεχε που πας!» «Ε τι;» είπα και έβγαλα τα ακουστικά μου προσπαθώντας να καταλάβω τι έγινε,κοιτάζω και βλέπω ένα αγόρι με ένα καφέ στο χέρι ο οποίος έχει πέσει πάνω μου. «Δεν βλέπεις μπροστά σ...
