Hoofdstuk 40

102 3 4
                                    

Het is woensdagavond en we zitten alwéer rond een kampvuur. Dit keer speelde we geen truth or dare omdat we weten dat daar problemen van komen.


'Jongens' het was Iris' stem. Ik keek op van de oranje-rode vlammen. 'ik moet jullie wat heel belangerijks vertellen' haar stem klonk gebroken en haar ogen stonden vol met tranen. Iedereen rond het vuur richt zijn aandacht op Iris.

'Willen jullie alsjeblieft beloven dat jullie me uit laten praten' zegt ze. Een paar verschillende antwoorden komen uit de groep, maar de meeste van ons knikken gewoon een beetje.

'Het is nep' de woorden vliegen uit haar mond en belanden in de lucht. De meeste van ons lijken na te denken.


'Wat bedoel je?' spreekt Harry


'ik werd betaald om vrienden met jullie te worden, om jouw vriendin te worden.' zegt ze.

'Maar ik zweer dat het nu echt is, jullie moeten me geloven. Ik heb het geld opgegeven voor jullie vriendschap. Als ik jullie kwijtraak heb ik niets meer'

ze begon te huilen. De stilte die eerst heerste word gevuld met haar harde gesnik en lange, jammerende uithalen. Harry staat op en Iris grijpt naar zijn hand. 'Alsjeblieft, laat me het uitleggen' smeekt ze. Harry schud haar hand los en loopt stil weg. Louis rent achter hem aan.


'Het spijt me zó' huilt Iris.

Fabienne kijkt haar vol medeleven aan. 'Waarom heb je het gedaan?' vraagt ze. 'Ik had geldproblemen.. Ik kon geen baan vinden want ik had een naam' 'wat voor naam?' vroeg Liam scherp. 'Ik was een dealer'


Alweer was er een stilte tussen ons.


'Ook toen ik een jaar clean was wilde ze me niet hebben. De mensen die me deze baan aanboden maakte het niet uit'


'Modest' zegt Niall. 'Modest heeft je dit aangeboden, niet?' Iris knikt terwijl ze met de palm van haar hand haar wang droog veegt.


'Het spijt me zo' zegt ze weer zacht.

Ik sta op en voel verschillende ogen in mijn rug staren. Ik neem snel plaats naast Iris en pak haar hand.


'Iris is niet meer de persoon die de baan aannam. Jongens, ze is clean, ze dealt niet meer, niemand kent haar hier, we kunnen haar helpen'


'hoe dan?' vraagt Zayn. Ik kijk op bij het horen van zijn stem. Ik heb Zayn al heel lang niet meer horen praten, en Perrie eigenlijk ook niet. Ze zijn er wel altijd bij.


'Te beginnen bij Modest. Ze moet ontslag nemen. En we moeten haar helpen met Harry.' focus ik me weer. De meeste knikken of geven kort antwoord. Ik glimlach naar Iris en sta dan alweer op. 'Ik ga slapen. Morgen mag ik eindelijk weer werken' Ik zeg iedereen gedag en Niall gaat mee naar ons huis.

"Ik kan echt niet wachten om Claire morgen weer te zien" glimlach ik, Niall glimlacht terug. Niet lang daarna merk ik dat Niall in slaap was. Ik ga hem missen. We hebben het er nog niet over gehad, maar overmorgen gaat Niall weer verder op tour en blijf ik thuis. ik kan niet langer verlof nemen van mijn werk. Niall zegt dat we makkelijk ons hele leven op Niall's geld kunnen doen, maar ik vind mijn werk té leuk om het nog langer te missen. Plus, als ik en Niall ooit uit elkaar gaan, moet ik ook nog een baan hebben met een normaal inkomen, en wat geld voor een tijdelijke verblijfplaats en eten. Het is allemaal best logisch, vind ik zelf. Op momenten als dit snap ik best dat Niall niet aan iemand vast wil zitten, hij gaat nog 5 maanden verder op tour voor hij weer thuis zal komen. Ik kan hem niet anders zien dan op Skype. Of ik moet ineens backstage opduiken, zoals dat altijd in fanfictions gebeurt. Jammer genoeg kan dat niet. Ik heb al vernomen aan de lange mail van Cocal dat mijn rooster voor de komende twee maanden erg vol staat, en ik gok dat de maanden daarna ook erg druk zijn. Het is nu lente, en de nieuwe collecties van vele bedrijven komen binnen, en al snel daarna komt de zomer. Als Niall thuiskomt, ben ik als het goed is in een rustige periode. De meeste klussen zullen dan wel voorbij zijn.


Ik word zachtjes aan mijn arm geschud en word wakker. 'goedemorgen' zegt Niall grijnzend. Ik glimlach en wrijf in mijn ogen. 'Hey'

Ik kleed me even snel om en loop dan naar beneden, waar ik Niall in de keuken zie staan. 'wat maak je?'

'een gebakken ei' ik glimlach weer en neem plaats op de bank. Ik kijk een beetje zinloos naar Tommy Teleshopping en zapp dan snel over, als ik merk dat ik toch niet kijk. Niall loopt de woonkamer in en geeft me een bord met een heerlijk ontbijtje, nadat ik hem nog een keer bedank begin ik te eten. 

Zodra het kwart voor twee is verlaat ik ons huis. Ik stap in de auto en neurie rustig mee op Flashlight, van Pitch Perfect 2. Het liedje blijft maar in mijn hoofd hangen 




VeroverdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu