Veroverd

Hoofdstuk 24

Met de tranen over mijn wangen stromend, verlaat ik de kamer. Linda houdt mijn hand stevig vast en Zayn staart voor zich uit. We stappen in de zelfde lift als net. Ik ben niet meer zenuwachtig of nerveus. Het enige wat ik ben is verdrietig, boos en zwak. Ik ben verdrietig omdat Emma in een coma ligt en woedend op mezelf. Ik voel me zwak, levenloos. Had dit mij maar laten overkomen, niet Emma. Het spijt me zo. Ik zal nou een vlieg kwaad doen, Laat staan iemand in coma rijden. Ik knijp hard in Linda's hand om mijn woede te uiten. Zayn legt een hand op mijn schouder. "Het komt goed maat, Ze word wakker" Ik glimlach zwak naar hem en staar naar de liftdeur in de hoop dat die zo snel mogelijk open gaat. Ik wil hier weg. Ik loop op mijn hardst naar de uitgang van het ziekenhuis en stop voor Zayn's auto. We stappen in en niet lang daarna verdwijnt het ziekenhuis uit het zicht. Iets daar, voelde niet vertrouwd, en dat was niet Emma. "Morgen wil ik terug" zeg ik vastbesloten. Zayn knikt en werpt een blik op me via de achteruitkijkspiegel. Linda knikt en staart zielig voor zich uit. Ik weet niet wat er met haar is, maar het interreseert me geen reet. als we stoppen sprint ik boos uit de auto en ren naar mijn kamer. IK doe de deur op slot en kijk op de klok. 1 uur, ik ga slapen. Ik kleed me even om en zonder tanden te poetsen ga ik slapen. Linda bonkt een aantal keer op de deur maar ik negeer haar. Ik hoor haar weglopen en ik val dan meteen in slaap.

***

Als ik wakker word ligt Linda niet naast me. Verbaasd kom ik overeind. als ik terugdenk aan gisterenavond weet ik meteen dat ik fout zit. Ik laat me weer rustig achterover vallen en pak mijn iPhone. Ik stuur Linda even een appje. 'Hee Lin, sorry! Ik hou van je' ze is niet online dus ik leg mijn telefoon even weg. Ik zucht even en open dan mijn kledingkast. Vanavond hebben we weer een concert en vanmiddag een meet&greet. Ik trek een simpel shirt met een spijkerbroek aan, haal mijn hand door mijn haar en kijk in het voorbijgaan even in de spiegel. Mijn haar zit raar, en ik heb dikke wallen onder mijn ogen. Ik schrik een beetje van mijn uiterlijk, ik zie er werkelijk waar, niet uit. Ik loop stil de trap af zodat niemand me hoort of ziet. Ik glip de keuken in en maak een ontbijtej voor mezelf. Ik prop het broodje snel in mijn mond en gooi er een een glas water achteraan. Ik slik en zet het glas stilletjes terug op het aanrecht. Ik kijk even om het hoekje en sluip dan de keuken weer uit. Ik trek een stil maar kort sprintje naar de trap en loop daar zo snel mogelijk op. Boven aangekomen open ik snel mijn kamerdeur. Ik glip naar binnen en sluit de deur zo stil mogelijk. Als ik me omdraai schrik ik me kapot. Liam staat in mijn slaapkamer. "Wat doe jij hier" snauw ik boos. Ik draai me weer om en ren de kamer uit. Ik pak de badkamerdeur en smijt hem achter me in het slot. Liam bonkt op de deur. "Lou, kom op, ik wil je alleen maar helpen, het is niet niets." zegt hij bezorgt. Ik laat me tegen de muur aan onderuit zakken en voel warme tranen over mijn wangen stromen.

Ik heb Emma aangereden.

Ze ligt in coma door jou!

Dat is wat sinds gisterenavond al door mijn hoofd spookt. Als ze nu doodgaat, heb ik haar vermoord. Ik schrik alweer van mijn gedachten. "Lou, kom je dan?" vraagt Liam nerveus. Ik knik, al weet ik dat Liam het niet ziet. Ik open voorzichtig de deur en Liam geeft me een 'bro hug' De tranen blijven over mijn wangen stromen. "Het komt goed broertje, ze word wakker" Ik knik maar, terwijl de gedachten dat Emma dood gaat maar door mijn hoofd blijft spoken.

Liam pov

Ik geef Louis meteen een knuffel. "Het komt goed broertje, ze word wakker" Zeg ik om Louis gerust te stellen. Alle jongens weten dat Emma op sterven ligt behalve Louis. MIsschien moeten we het hem wel vertellen ja, maar kijk hoe hij er nu al bij zit, Hij kent haar niet, en is er kapot van. Ik kan het niet aan om hem zo te zien, laat staan nog erger. Een zucht verlaat mijn lippen. "Louis we hebben zo ee-" Louis laat me niet uitpraten, knikt en loopt naar zijn kamer. God, wat heb ik een medelijden met deze jongen. Ik loop vol met gedachten de trap af en word bestormd door Zayn. "Hoe gaat het met hen?" vraagt hij. Ik haal mijn schouders op. "Ik weet het niet" Zayn knikt alleen maar en bijt op zijn lip. Dat doet hij altijd als hij nerveus is. "Ga je maar klaarmaken Zayn" zeg ik na een onaangename stilte. Weer knikt hij en loop stil de trap op. Een zucht verlaat mijn lippen en ik loop de woonkamer binnen. Iedereen kijkt op. "Gaat het een beetje" hoor ik een stem va achter. Ik draai me om en zie Fabienne staan. Ik knik even en druk haar een kus op haar lippen. Ze glimlacht. "Li, het komt goed, ik weet het zeker" zegt ze. Ik knik even al denk ik dat ze geen gelijk heeft. Ik druk een kus op haar voorhoofd en trek haar ik een knuffel. "Ik hou van je Fabien" fluister ik in haar oor. "Ik ook van jou" murmelt ze in mijn t-shirt. Ik weet niet hoe ze het voor elkaar krijgt, maar ze tovert elke keer als ik haar zie een glimlach op mijn gezicht. Fabienne knikt nog een keer zelfverzekerd en ploft naast Harry op de bank. Hij slaat zijn arm om me heen en kijkt haar aan, wat me een jaloerse steek verzorgt. Als ik zie dat Fabienne lachend zijn arm wegduwt haal ik opgelucht adem. Ik loop de trap weer op en tref Zayn aan in de badkamer. Ik knik naar hem en open stil de deur van Louis' kamer. Hij ligt in zijn bed en staart naar het plafond, alhoewel, hij ziet er nu wel beter uit. Louis kijkt op en glimlacht zwakjes. "Kom je mee Lou?" vraag ik hem. Hij knikt en staat op. "Ga je vanavond mee naar Emma?" vraagt hij meteen. Ik kan alleen maar knikken. Louis glimlacht oprecht en ik glimlach terug. Ik loop de trap af met Louis achter me. "Lads, komen jullie?" roep ik naar de woonkamer. De jongens komen de hal instormen en werpen allemaal een bezorgde blik op Louis, alleen vragen niet verder. We doen onze jassen aan en lopen nog even de woonkamer in om de meiden, die hier ook hebben geslapen, een kus te geven.

***

"Louis, wat zie jij eruit" lacht Paul. Ik sta achter Louis en maak gebaren zodat Paul weet dat ik het straks uiteg. Hij knikt even en tikt Louis op zijn schouder. "Je moet wel vrolijk zijn jochie" Zegt hij zorgelijk. "Ga maar naar Lou" zeg ik. Paul knikt instemmend en Louis loopt de hal uit richting onze styliste. Ik praat nog even wat tegen Paul en loop dan Louis achterna. Als ik bij Lou aankom, zit Louis in een stoel en worden zijn wallen weggewerkt. Ik knik even vriendelijk naar Lou, en plof dan op de bank waarna Lux naast me komt zitten. "Lim" roept ze vrolijk. Ik glimlach en zet haar op mijn schoot. "Hee Lux, zin in een Vine?" ze knikt. Ze weet ondertussen wat we bedoelen als we vine zeggen. Lux begint te giechelen als ik mijn telefoon tevoorschijn haal. Ik glimlach en maak een filmpje waarin Lux en ik grappige gezichten trekken. Ik werp even een blik op Louis. Hij is ondertussen klaar en staat op uit zijn stoel. Als Louis zich omdraait zie ik meteen dat hij er stukken beter uitziet. Zijn wallen zijn weggewerkt en zijn haar zit beter. Ik glimlach even zwakjes. Lou wenkt dat ik moet komen. Ik loop naar de stoel waar Louis net op zat en neem plaats. Mijn haar word gedaan en ik krijg wat make-up op zodat je bij de belichting er niet heel wit uit ziet. Tevreden stap ik uit de stoel en geef Lou een knuffel. Zayn neemt plaats en mijn blik glijd over de kamer. Louis is er niet. Ik loop zonder na te denken de gang op en kom Paul tegen. "Ja, Weet jij waar Louis is?" vraag ik hem. Hij schud zijn hoofd. "Hij moet bij jullie zijn nu" Nu is het mijn beurt om mijn hoofd te schudden. Paul kijkt me geschrokken aan. "Je kan nu niet meer naar binnen, als je niet in deze gangen bent, kom je er niet meer in of uit" Ik schrik, "Paul, zoek je mee?" vraag ik hem hoopvol. Hij knikt en snel begin ik door de gangen te rennen.

"Louis?"

Nergens zie ik hem. Ik ren naar een afgelegen gang en zachtjes vraag ik nog een keer.

"Louis?"

***************************

Sorry voor de lange 'niet update'

Ik ben zo happy met mijn 1.8 K!!!!!! Loveuguys! && Ik hou van schrijven x

Louis is sad, :(

VOTE?

COMMENT?

SHARE?

Lots of Love C