Veroverd

Hoofdstuk 15

"Kiki, Luister je eigenlijk wel?" Linda kijkt me aan en ik kan zien dat ze gekwetst is

"Nee sorry Lin, ik had even een flashback" glimlach ik

Linda glimlach terug "oke dan is t goed maar ik zei dus" vervolgt ze "ik heb dus vliegangst. Dus zullen we naast elkaar in het vliegtuig?" het is net alsof we weer op de basisschool zitten waar je altijd 4 weken van te voren vraagt of iemand naast je komt zitten in de bus naar de efteling. alleen vraagt ze het nu een dag van te voren. Ik knik snel en Linda kijkt me dankbaar aan. Ik glimlach, wat ik de laatste tijd heel vaak doe. Linda en ik zijn ons gezellig samen aan het voorbereiden op de tour. Niall en Louis hadden allebei, net als de andere jongens een hele drukke dag. Het is dus logisch dat ze niets van zich laten horen. Ik kijk op de klok omdat ik verschrikkelijke honger heb. Ik zie dat het al half 6 is. Ik snap niet dat de tijd zo snel heeft kunnen gaan maarja. Ik sta op en stel voor om chinees te bestellen. Linda knikt. Ik loop met mijn telefoon naar de keuken en zoek het nummer van de chinees, die in mijn contacten staat. Ik krijg al gauw de vaste slecht Nederlands sprekende chinees aan de telefoon.

'Allo?"zegt de chinees

"Hallo" zeg ik grijnzend 'Ik wil graag bestellen"

"huis brengt?" vraagt hij

"Ja ik wil het graag thuis laten bezorgen" antwoord ik "een tweepersoons gerecht "

"oke"antwoord de chinees "komt eraan, adres?"

"Long Angles Street 36"antwoord ik

ik hoor een paar tuutjes en zet mijn telefoon uit. Ik loop de kamer weer in en plof naast Linda op de bank. Nog geen 5 minuten later gaat de deurbel.

"Dat zal de Chinees wel zijn" zegt Linda vrolijk en ze springt op van de bank. Als ze de deur open doet hoor ik geen Chinees aan de deur maar een zware mannenstem. Aandachtig luister ik

"Is Kiki Sanders uw naam"

Vraag de man aan Linda. Ik weet dat Linda met open mond naar de mannen staat te kijken als ik haar stem hoor. "Nee die is binnen"

"Wij verzoeken u een stap opzij te doen."

Ik hoor een paar voetstappen en zie de mannen in de huiskamer verschijnen. Ik sta op en zeg ze verbaast gedag.

"Kiki Sanders wij verzoeken u naar het bureau te komen wegens poging op moord." Ik krijg een brok in mijn keel.

"Moord? Ik?" Weet ik met moeite uit mijn keel te krijgen.

De mannen knikken en ik stribbel tegen.

"Ik heb helemaal niets gedaan! is er bewijs?"

De mannen schudden beide hun hoofd en ik trek mijn wenkbrauwen omhoog.

"Waarom moet ik dan mee naar het bureau?"

De mannen pakken mijn armen veert en gooien twee ijzeren banden om mijn polsen, handboeien.

"Nee" roep ik "ik heb niets gedaan"

Ik kijk Linda hulpeloos aan, maar zij staat zo verstelt van wat hier gebeurt dat ze geen woorden uit haar mond kan krijgen.

De mannen slepen me de deur uit en zetten me in de auto. Ze lopen even terug naar Linda om te vertellen wat er met me gaat gebeuren, al kan ik de helft niet verstaan. Ik zit hulpeloos in de auto en staar voor me uit. Op wie verwacht de politie dat ik de moord heb willen plegen? Ik heb toch geen vijanden? ja behalve die bitch, Chantal, uit mijn jaar. maar die zal ik nooit willen vermoorden. Ik voel me machteloos en begin maar een zielig liedje te neuriën. Linda werpt me af en toe een niet begrijpende blik toe. Ik snap haar helemaal. Als ik in haar schoenen stond zal ik hier ook niets van begrijpen. Ik glimlach naar Linda en ze glimlacht tot mijn opluchting terug. Ze knikt naar me. de mannen stappen in de auto en rijden naar het politiebureau. Daar word ik in een kantoor gezet en worden mijn handboeien afgedaan. Er komt een vrouw voor me zitten. Ze heeft donkerrood haar en draagt haar politieuniform. Haar bruine ogen twinkelen en met een glimlach kijkt ze me aan.