Veroverd

Hoofdstuk 16

"Denk je hetzelfde als ik denk?" vraagt Linda lachend

"Als jij een perfecte klassieke grap bedacht hebt wel ja" zeg ik zonder adem te halen.

We blijven lang lachen. Linda kijkt me aan en zegt "Jij zorgt voor de slagroom, Ik regel wel een veer"

Ik knik, "Zayn gaat dit vreselijk vinden! Linda staat op

"10 voor 8 over 10 minuten gaat de Appie dicht". Ik knik

"Als je het niet erg vind ga ik nu dan naar de supermarkt"

Ik sta op en loop naar de gang. Ik stap de deur uit en roep naar Linda "Ben zo terug" Ik hoor Linda een ja mompelen en ik loop naar mijn fiets. Ik spring erop en kijk snel even op mijn telefoon. 7 voor 8 ik moet haasten. Zo hard als ik kan fiets ik de longen uit mijn lijf. Hijgend sta ik voor de Albert Heijn. Ik gooi mijn fiets tegen een muur en klik het slot erop. Ik ren de Appie in en ga rechtstreeks naar mijn favoriete plek. Dichtbij de taarten staat de slagroom. Ik pak een spuitbus en kijk niet naar de prijs. Hijgend sta ik in de rij. Net op tijd.

*ondertussen*

Linda's pov

Kiki is net van het huis weggestormd. Ik haal mijn schouders op en kijk naar buiten. Thuis ligt nog wel een oude hoed met veer op zolder. Ik heb best een groot huis voor iemand die alleen woont. Ik besluit gewoon naar mijn huis toe te lopen.

***

Ik open de deur en kijk de woonkamer rond. Nog precies zoals ik het achterliet. Ik ren de trap op en storm gelijk de volgende trap op. De zolder is best vies maar wel opgeruimd. Ik zoek een grote doos met kleren en vind de hoed die ik zoek. Op de hoed zit een grote zachte veer. Ik ruk hem van de hoed en storm vrijwel meteen wel de trap af. Bijna val ik maar ik trek er me niets van aan. Ik storm de deur uit en trek hem mee in het slot. Ik loop snel door de straten met de veer in mijn hand. Soms trek ik een sprintje en kijken mensen me raar aan. Ik glimlach naar ze en verbaasd lopen ze verder. Als ik bij het huis van Kiki sta haal ik heel voorzichtig, zodat niemand het ziet, De sleutel onder de deurmat vandaan. Ik snap nog steeds niet waarom Kiki dat doet, want ze heeft zelf haar sleutel bij zich. Ik open de deur en schuif met een snelle beweging de sleutel weer onder de mat. Ik stap het huis in en ren de trap op. Ik hoor Kiki thuiskomen en storm dan de trap af. Met veel lawaai sta ik voor Kiki's neus. Ze kijkt me verbaast aan. Ik grinnik en kijk haar aan. Kiki is ondertussen ook al hard aan het lachen. Ik weet ook niet wat het is, maar als Kiki en ik samen zijn, is er bijna altijd tenminste 1 lachbui. Meestal lachen we om grappige dingen, maar soms heeft het geen reden, zoals nu. We lachen uit, maar als we elkaar aankijken begint het weer. Minuten lang staan we te lachen. ik kan haast niet meer normaal ademen. Als we dan eindelijk echt zijn uitgelachen ploffen we op de bank. We stoppen de spullen voor de grap in de rugzak erbij. Ik grinnik. We praten even over de tour, als Kiki's telefoon gaat.

Ze glimlacht naar haar telefoon. Waarom? ik heb werkelijkwaar geen idee. Ze wil haar telefoon net aan mij geven als mijn telefoon ook afgaat.

Ik lees de sms hardop voor

Beste Linda,

Wij verzoeken je om morgenochtend 7 uur aanwezig te zijn bij het huis van de jongens.

Gr. Paul

Kiki knikt. "Dat stond er bij mij ook! Blijf je slapen of ga je naar huis?"

Ik denk even na en antwoord dan "ik slaap thuis"

Kiki knikt begrijpend "zie ik je morgen?"

Ik knik "Be there!"

Kiki staat op en geeft me een knuffel.