Hoofdstuk 33

194 7 4
                                    

Iris pov
*10 Dagen eerder*

Ik kijk naar het papier op de tafel en laat mijn blik doorglijden naar de mensen om me heen. Ik slik en lees het contract nogmaals. Ik moet wel. Zuchtend zet ik de pen op het papier en zet ik de handtekening. De man voor me glimlacht breed.
"Ze zijn nu in Nederland, dat is waar je ze ook gaat ontmoeten" Ik knik en kijk hem aan. Hij heeft een fototoestel in zijn hand geklemd en een oude smoking aan. Ik slik weer en kijk nogmaals het papier over. Dit word het dan. Ik ga naar Nederland.
* End *
Ik voel hoe het vliegtuig de grond raakt en opgelucht haal ik adem. Zodra het vliegtuig helemaal tot stilstand komt klappen we voor de piloot. Ik sta op uit mijn stoel en haal mijn handbagage van boven me vandaan. Zuchtend volg ik rest van de mensen het vliegtuig uit. Ik zeg de stewardess vriendelijk gedag. Ik loop zo snel als ik kan naar de uitgang van de luchthaven. Ik kijk om me heen en zie een taxi staan. Ik haast me erheen maar zie dat er al mensen instappen. Geirriteerd kijk ik verder, tot ik nog een taxi zie. Ik begin weer sneller te lopen en kom tot stilstand vlak voor de taxi. Ik glimlach naar de man en leg mijn spullen op de achterbank.
"Waar wil je heen?" vraagt hij vriendelijk.
"Amstel Hotel" De man knikt en start de motor. Ik staar uit het raam en zie Schiphol uit het zicht verdwijnen.
----
Ik haal mijn koffer van de achterbank en betaal de chauffeur. Hij glimlacht nog even voor hij de auto weer start. Ik draai me om en kijk naar het hotel. Hier moeten ze zitten. Ik zie de blonde jongen het hotel binnengaan met een meisje aan zijn zijde. Ik volg hen het hotel binnen de lift in. Ik glimlach even naar ze en richt mijn blik op de grond. De twee praten niet en wachten geduldig tot de lift tot stilstand komt. De deuren gaan open en ik haast me de lift uit. Ik ga naar rechts en hoop dat ze naar links gaan. Shit. Ze lopen achter me aan. Ik ga sneller lopen en ga de hoek van de gang om. Ik kijk achter me en zie dat ze de andere gang ingaan. Opgelucht haal ik adem. Ik kijk hoe ze een hotelkamer binnengaan en loop dan naar de deur. Ik pak mijn telefoon.
Niall is in Kamer 12
Ik loop stil weer weg als ik een deur achter me hoor opengaan. Ik draai me met een ruk om en zie Liam en Fabienne een kamer verlaten. Ik zeg ze vriendelijk gedag en loop hun gang door. Aan het einde merk ik dat deze doodloopt.
"Oh is hier niet de lobby" zeg ik verbaasd in mezelf. Liam schud lachend zijn hoofd. Mooi, die merkt niets.
"Die kant op" zegt Liam en hij wijst een andere gang in. Ik knik en schenk hem een glimlach. Liam loopt de andere kant op en zodra hij weg is ren ik naar zijn kamerdeur.
Liam is in kamer 11
Sms ik snel, voor ik me naar de lobby haast.
-
Ik plof neer op een van de zachte banken. Ik kijk haastig om me heen en zie Louis. Wauw, dit gaat veel makkelijker dan gepland. Ik kreeg 2 dagen de tijd om hun kamers uit te zoeken, en ik weet al 2 van de 5, en waarschijnlijk zo 3. Ik volg Louis onopgemerkt en zie dat hij de lift ingaat. Ik neem de trap en stop op de verdieping waar de andere twee ook zaten. Ik zie Louis nog net een kamer inlopen. Ik bekijk de deur en tevreden loop ik weer naar beneden.
Louis kamer 8
-
"Hey" zeg ik vrolijk. De jongen glimlacht. "Hallo" Zegt hij in het Nederlands. Ik schud mijn hoofd. "Ik ben engels" De jongen knikt vrolijk.
"Zayn" zegt hij terwijl hij me een hand geeft.
"Iris" zeg ik terug.
"Waar zit jij?" vraagt hij. Ik haal mijn schouders op.
'Moet nog inchecken, Jij?"
"Kamer 9" zegt hij. Ik knik.
"Ik zie je nog wel eens" glimlach ik. Hij knikt en zwaait nog even voor hij de lobby verlaat.
"Dat was een hele simpele" mompel ik in mezelf.
Zayn kamer 9
-
Ik kijk om me heen. Een paar stelletjes met kleine kinderen. Twee bejaarde oma's. Een zakenman. Maar geen Harry. Ik zucht geirriteerd als ik een hand op mijn schouder voel.
"Zoek je iets?" vraagt een zware stem. Ik besluit maar te knikken.
"Ben ik dat?" vraagt dezelfde stem. Ik schud mijn hoofd.
"Ik zoek geen wildvreemde mensen" mompel ik. De jongen gaat naast me zitten en ik herken hem meteen.
'JIj ben Harry Styles" zeg ik vrolijk, wetend dat ik met een simpel gesprek ook zijn kamernummer bemachtigen zal. Hij knikt lachend.
"De enige echte" Ik zucht. "Eigendunk" mompel ik, gelukkig dat Harry dat niet hoorde.
"Jullie verblijven toch in het Amstel Hotel?" vraag ik na een tijdje. Harry knikt langzaam en ik glimlach. "Ik ook" zeg ik. Harry kijkt verrast.
"Ik zit in kamer 10, waar jij?"
"Kamer 34" antwoord ik simpel. Harry wijst naar een groep meisjes die aan komt stormen.
"Ik zie je nog wel" zegt hij. Ik grinnik en kijk hoe de jongen zich een weg baant naar het hotel.
Dat klopt. Mij zie je nog wel.
Harry kamer 10
Glimlachend loop ik terug naar het hotel, Dit is de beste baan ooit.
-
-
Ik stort me op mijn bed en haal glimlachend mijn telefoon naar boven. 

@Harry_Styles:  You guys are legends

Ik kijk naar de gordijnen in mijn hotelkamer en besluit een kijkje te nemen. Ik sta op en loop erheen. In een vloeiende beweging gooi ik de gordijnen open.
Wauw
Een prachtig uitzicht van het mooie Amsterdam verschijnt. Het is niet zo'n uitzicht met een prachtige zee ofzo, nee, het is gewoon Amsterdam. Ik adem de frisse lucht in terwijl ik de glazen deuren openschuif en het balkon opstap. Ik grijns naar de lucht en de felle zon schijnt in mijn ogen.

- - - - - -
---------
- - - - - -

Hey allemaal, Het spijt me echt dat ik niet meer update, en ik ga echt mijn best doen dat te veranderen. Ik heb gewoon echt, zoals iedere schrijfster, teveel school. Ik wil dit jaar het halen, dat is echt belangrijk voor me. I love you guys. Deze is voor jou Iris🌸💓

VeroverdWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu