Her insan hata yapar ve yaptığı şeyin farkına varır.
Sadece doğru yöne yönelip yönelmemek arasında kalır.
Bir hata yapmıştım. Yekta'ya olan hislerim istemli değildi ama yazmam istemliydi. Ve işte bu benim hatamdı. Ona yazmamalıydım.
Kendimi tanıyamadığım bu dönemde beni bu hale getiren kişiye daha fazla bağlanmamalıydım.
Ona karşı bir anda yükseliyor ve bir anda alçalıyordum. Bu kontrolümde olan bir şey değildi. Gün geçtikçe ve o benim mesajlarıma cevap vermeye devam ettikçe ben daha da bağlanıyordum sanki ona. Güldüğüm nadir şeyleri ona atmak istiyordum. Onun bana attığı mesajlara gülmek, dediği gibi ona aniden fotoğraf atmak, belki...
Sadece bir kere onunla aramızdaki bu şeyin normal olmasını istiyordum. Ondan nefret etmek zorunda olmadan konuşmak...
Sahilde yürümek beni çok düşünceli bir halin içine düşürmüştü.
Bale çalışmamdan dönüyordum. Hava kararmıştı ve vücudum bitkin hissediyordu. Taksiye binsem akşam trafiğine kalsam da daha çabuk eve ulaşırdım ancak yorgunluğuma rağmen yürümek ve biraz hava almak istemiştim.
İnsanın kendiyle başbaşa kalması kadar tehlikeli bir an yoktu. Düşünceler havada uçuşurdu çünkü. Ancak bu benim için geçerli değildi. Artık ortam neresi olursa olsun kendimi kaybediyordum. Dikkatim bir anda dağılıyordu. Bir başıma kalmış olmama gerek yoktu. Mantığım devredışıydı, düşüncelerim kontrolü ele almıştı.
İşte tam bu olanlar yüzünden korkuyordum.
Elimi montumun cebine daldırdıktan sonra siyah kılıflı telefonumu çıkardım. Kumsala yakın yürüdüğüm için dalga sesleri daha yakınımdaydı. Ay ışığı ise denize vuruyordu.
Telefonumun kamerasını açarken önce bir video çektim. Dalga seslerinin melodi oluşturduğu videoyu sonlandırdıktan sonra da birkaç fotoğraf çekmiştim.
Küçük adımlarla yürümeye devam ederken mesajlaşma uygulamasına girip en baştaki sohbete tıkladım.
Anonim:
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yekta: Anonim?
Anonim: Evet Yekta?
Yekta: Bana fotoğraf attın
Yekta: Sahilde misin?
Anonim: Hayır çöldeyim
Yekta: Ney
Anonim: Bu kadar mı şaşırdın
Yekta: Ya yok dün şey dedin ya
Yekta: Aman ya
Yekta: Güzel çıkmış
Anonim: Saol
Yekta: Şuan sahildesin yani
Yekta: Bana bunu attığına göre
Anonim: Sayılır
Yekta: İyi
Yekta: Neden ilk buluşmamızı gerçekleştirmiyoruz
Yekta: Ben de sahildeyim de
Anonim: NE
Anonim: Ben dwhilim sagilde
Anonim: eVdeuim ben
Yekta: :)
Yekta: Korkma bu kadar ya
Yekta: Heyecanlanma da
Yekta: Değilim sahilde falan
Anonim: Tamam
Yekta: Ama gelebilirim tabiki hemen
Anonim: Kalsın
Yekta: Ne kadar sevgi dolu bir hareket!
Yekta: Şimdi sen bana bir fotoğraf attığına göre
Yekta: Ödeşmek lazım değil mi
Anonim: Bilmem
Yekta: Ben sana şöyle benim olduğum bir fotoğrafımı atayım
Yekta: Artık bakar bakar ne yaparsın orası sana kalmış
Anonim: Ayyy kalsın
Anonim: İstemez fotoğraf falan
Anonim: Gereksiz
Yekta: :(((((
Yekta: Üzüldüm
Anonim: Yekta unuttun mu bilmiyorum ama
Anonim: Benim üzülmem lazımdı
Yekta: Nasıl yani
Anonim: Kalbimi kırman gerekiyordu ya hani
Anonim: Senden nefret etmeliyim
Anonim: Çünkü benim sana olan sevgim sana da bana da fazla
Yekta: Unutmuşum
Yekta: Kırmalıydım seni değil mi
Anonim: Evet
Yekta: Tamam (Görüldü ✔✔)
Yekta: Kıracağım seni anonim (Bu mesaj gönderilmedi.)
Yekta: Hiç beklemediğin o anda (Bu mesaj gönderilmedi.)
Yekta: Seni parçalara ayıracağım (Bu mesaj gönderilmedi.)
