GECE'NİN KADERİ 🌙

14. Bölüm

DEFNE'NİN AĞZINDAN

Otelde geçirdiğimiz ilk ve tek gecemizden sonra eve gelecek olan nakliye kamyonu için otelden ayrıldık.

Artık kendi evimiz vardı, artık bir hayatımız vardı..

Kamyon bizden 10 dakika kadar erken gelmişti. Herşey iyi gidiyordu ücreti ödedik. Ama bir sorun vardı.

"Ya ne demek eşyaları taşıyamayız ya biz nasıl taşıycaz?? " Almira gözlerinden ve sözlerinden ateş saçıyordu.

"Ama ablacım biz sadece nakliyeciyiz getirir bırakırız. Sizin hamal tutmanız lazım. " Adam inatla olmaz da olmaz diyordu.

Almira derin bir nefes alıp adama doğru döndü. Ayağını sertçe yere vurarak küfür eder gibi "bas git lan burdan" diye adamı sudan çıkmış balığa döndürdükten sonra. Adamlar eşyaların her birini yere indirdi ve gitti.

Eşyalar önümüzde biz sokağın ortasında öylece eşyalarla bakışıyor ve nasıl halledeceğimizi düşünüyorduk. Ki arkamızdan tanıdık bir ses geldi.

"Biz yardım edebiliriz tabii kabul ederseniz" bu Kerem olarak tanıdığımız çocuktu.
Yanındaki diğer kumral uzun boylu arkadaşı elini uzatıp tek tek bizimle el sıkıştı. "Bu arada ben Burak " diyerek kendini tanıttı. güzel isim.

Sonra diğer esmer çocukla el sıkıştık.
"Bende Ayaz " öyle sıcak gülümsedi ki içim ısındı Ayaz'a.

Sonra soğuk ama çekingen bir tavırla o elini uzattı..
"Bende kerem"
Sesii... Çok etkileyici..... Ne diyosun Defne sen ya daha yeni tanışıyorsunuz.!

"Çok memnun oldum üçünüzle de tanıştığıma bende Defne"

"Bende Almira çok memnun oldum"

"Bende Başak, pek memnun olmadım ama neyse" bu neydi şimdi.

"Bende Sevda . "

Tek tek tanıştıktan sonra. Asıl konuya döndük.

"Defne- pardon şey sana Defne diyeyim mi hemen senli benli olmayız istersen".

De canııım Defne de bende sana kerem derim kerem

" yok sorun yok Defne diyebilirsin kerem" gülümsedim. O da bana gülümsedi.

Belkide gerçek mutluluk çok uzakta olmamalı...

"Tammam o zaman önde koltuklardan başlayalım. Kerem gel abi tut ucundan. " Burak görev dağılımı yaparcasına konuştu.
Onlar ilk koltuğu yukarıyı taşıdılar.

Bende yerden bir koli alıp yukarıya çıktım. Herkes bir eşya alıp yukarıya taşıdı. Ben yukarıya çıkıp kolileri ve eşyaları açıp düzenleme görevini aldım. Onlar taşıdı ben yerleştirdim.

*birkaç saat sonra*

"Sevda tutsana şu masanın ucundan" Ayaz sevdaya seslenirken. Ev neredeyse düzenlenmişti. Herşey yerli yerindeydi.

"Defne, kerem aşağıda son 2 koliyi getirecekti yardım etsene birer tane getirin. " Almira'nın emri üzere kereme yardım etmek için aşağıya indim. Kolileri üstüste koymuş merdivene doğru geliyordu.

"Dur dur reis ya birini ben alayım. Ulti açma " ben gülerek bunu söylerken Onunda burnundan güldüğünü duydum.

Gülüşü çok masumdu...

"Tabii reis al buyur üsttekini sen taşı."

Gülümseyerek koliyi aldım. Ve beraber yukarıya çıktık. Kolileri eve koyduk. Daha sonra Sevda son kolileri yerleştirdi. Ve evet bitti.

Evimiz artık hazır...

"Çok teşekkür ederiz. Bir çay ikram etmek isterdik ama malum evi yeni taşıdık yiyecek bişeyimiz yok. Ama sözümüz olsun bir akşam yemeğe çağıralım sizi teşekkür yemeği"

Sevdanın önerisini başımızla onayladık.

"Yani gerek yoktu ama geliriz tabii. " Burak davetimizi nazikçe onayladı. Daha sonra izin isteyip çıktılar.

Evde dördümüz tek başımızaydık. Ve hiç olmadığımız kadar. Özgürdük...

Bölüm nasıldıı beğendiniz mii???

Bu arada shiplediğiniz var mı karakterlerden.?
Biz shipliyoruz. Çok da yakıştırıyoruz.

Neyse umarım ki bu kitabı her okuduğunuzda mutlu zaman geçiriyorsunuzdur..

Hosçakalınn öptm ❤

~D🌛