GECE'NİN KADERİ 🌙

18.bölüm

2 AY SONRA...

DEFNE'NİN AĞZINDAN

"Bugün benim kuzenim geliyor İstanbul'a bir adamla ortak şirket yönetecek"
"Vaay Ayaz kuzenin patron ha? "

"Hahahhha Sevda ben öyle mi dedim şimdi"

Ayazla Sevda şakalaşırken bizde keremle kahvaltı sofrasını kuruyorduk.

"Almira ilerki fırından simit almaya gider misin? " Başak Almiraya seslenirken. Burak cevap verdi.
"Tamam biz beraber gidiyoruz. "

Ardından bir kapı sesi. Gezme meraklısı bu ikisi...

***

Sofra hazırdı. Çayları koymak için Burakla Almirayı bekliyorduk. Sevda camdan bakıyordu.
"Geldilerrr"
Hemen kapıyı açtık ama Almira hiç iyi görünmüyordu...

"Noldu noldu Almira"
Gözlerinde korku vardı. Almira da çok nadir rastlaştığımız bir duygu, korku...

"Onu, onu gördüm İstanbul'a gelmiş. "
Dedi ve bayıldı.

Onu, onu gördü. O istanbuldaydı...

...

EMİR'İN AĞZINDAN

Dün gece İstanbul'a gitmek için yola çıkmıştık ve şimdi istanbuldayım. Şirketin önemli bir ihalesi için geldiğim bu şehir bana Defneden çok uzaktaymışım sanki onu Adana da yalnız başına bırakmışım gibi hissettiriyor...

"Abi ben şurdan bir şu alıcam bişey istiyor musun? "

"Yok namık istemiyorum çabuk al da gel otele geçelim yorgunum. "

Namık arabadan inip markete girdi. Bende dalgın bir şekilde dışarıyı izliyordum ki gördüğüm şey karşısında şok oldum...

Almira ŞAFAKOĞLU
Nusret ŞAFAKOĞLUNUN kızı

Hemen arabadan indim.

"KÜÇÜK HANIM "
Seslendim. Arkasını dönüp bana baktı yanında uzun boylu esmer biri.

"Emir Karaaslan"
Adımı söyledi ve kaçmaya başladı. Peşlerinden koştum. Cadde boyunca yakalayamadım . Arabaların arasından geçerken kız yere düştü ama çocuk onu kaldırıp sırtına aldı. daha sonra bir ara sokağa girdiler ve orda izlerini kaybettim.
"ALLAH KAHRETSİN ALLAH KAHRETSİN KAHRETSİN KAHRETSİİİİNNNN! "

Telefonumu çıkarıp Namığı aradım

E:ALO NAMIK GEL BENİ AL CADDENİN SONUNDAYIM.

N:ORDA NE İŞİN VARKİ ABİ?

E:BEDAVA BÖREK DAĞITIYORLARMIŞ NAMIK ONDAN GELDİM.

N:NEYLİ BÖREK ABİ?

E: ZIKKIMLI BÖREK NAMIK!!! DALGA MI GEÇİYORSUN BENİMLE GEL AL BENİ BEKLİYORUM.

Telefonu yüzüne kapattım.
Ve bir duvara yaslanıp düşünmeye başladım.

Almira burdaysa Defne ve diğer kızlar da burdadır...

Buldum onları bul-dumm , benim olanı sonunda geri alacağım...

...

DEFNE'NİN AĞZINDAN

Almira onu görmüştü. O burdaydı ...

"Heh getir Sevda kolonyayı dökelim bileklerine. " Başka Almiranın bileklerine koloyağı dönerken Burak olayı anlatmaya başladı.

"Biz fırına gitmiştik simitleri aldık çıktık. Bişey anlatmıştım ona gülüyorduk. Sonra arkadan KÜÇÜK HANİM diye biri seslendi. Almira arkasını döndüğünde sadece EMİR KARAASLAN diyebildi. Sonra da Almira koşmaya başladı zaten bende onunla koştum ama adam peşimizi bırakmadı bütün cadde boyunca kovaladı. Sonra Almira arabaların arasında bir yerde takılıp düştü. Bende sırtıma aldım. Sonra bir ara sokağa girdik. Ve hemen bir binaya daldım. 15 dakika kadar bekledik orda. Çıktığımızda adam ortalıkta yoktu. Sonra Binadan çıkıp eve gelirken o adamın kim olduğunu sordum ama Almira söylemedi. Endişeleniyorum Defne noluyor!? "

Ne olmuyor kii!

"Şey biraz hususi bir mesele yani size anlatamayız. " üçüde şaşkınlıkla yüzüme baktı.

"Bu sizi bu kadar korkutuyorsa bizi ilgilendirir. " Kerem kararlıydı. Ama bende kararlıydım. Onları bu batağa sokmayacaktım.

Cevap vermedim. Onlar devam etti.

"Söyleyecek misiniz artık? "
Ah be ayaz nasıl söyleyelim..

"Söylemiyeceğiz söyleyemeyiz"
Başak toparlamaya çalışıyordu ben ise durdukça dağılıyordum...

"Defnee"
Almira uyandı.
"Efendim canım iyi misin? "

Nasıl iyi olsun

"Özel konuşabilir miyiz? "
Aferin kızımm!

"Tamam gel benim odama gidelim. "
Kalkıp odama doğru gittik. Kapıyı kapatıp kilitledim.

"Ne yapacağız Defne? "
Bilsem..

"Bilmiyorum seni görmüş burda olduğumuzu biliyor. Eve kadar gelemez dimi? "

"Yok o kadar takip edemedi. "

"İyi, umarım defolup gider yine Adana'ya"
Ben kendimi rahatlamaya çalışırken Almira hala endişeliydi.

"Tamam neyse içeriye gidelim de çok şüphelenmesinler. " diyip kapının kilidini açtım.

Almira önden çıktı. Tam bende çıkıcaktım ki, kerem bir anda beni de içeriye iterek içeriye girdi. Ve kapıyı kilitledi.

"Napıyosun Kerem? "

"Noluyor Defne anlat "

"Ne anlatayım ne oluyor? "

"Defnee biliyorsun neyi sorduğumu! "

"Kere-"
Kapı çaldı. Almira kapıya vuruyordu.
"Ee şey bölüyorum ama Ayaz'ın kuzeni geldi."

"Hadi çıkalım bak misafirimiz var"

Geçiştirmeye çalışıyordum.

"Peki"
Kapının kilidini açtı. Dışarıya çıktık.

Ve salona girdik herkes oturmuş tanışıyorlardı.

"Merhaba hoşgeldiniz"
Dedim.
"Hoşbuldumm" el sıkıştık.
"Ben Özgür, Ayaz'ın kuzeniyim tanıştığıma memnun oldum. "
"Bende Defne, Arkadaşlarıyım. Bende çok memnun oldum. "

Gülümseyerek Almiranın yanına oturdum. Özgür ve bizimkiler sohbet ediyor bizde sessizce dinliyorduk çünkü konudan çok uzaktık.

***

"Eee ortaklık yapacağın İş adamı kim tanıyor muyuz Özgür Bey"

Keremin sorusuyla oraya odaklandık.

"He yok tanımazsınız. Adana'dan çok bilinen bir adam. Emir KARAASLAN"

Bu cümleyle birlikte hepimiz birbirimize baktık. Kerem, Ayaz ve Burak bize sorgulayıcı bakışlarla bakarken kendimden geçtiğimi ve heryerin karardığını hatırlıyorum.

Önce ışık sonra da sesler kayboldu.
Şimdi bilincim kapalı ve zihnimde tek bir isim.

Emir Karaaslan...

BÖLÜM SONUUU 💍

NASILL BEĞENDİNİZ Mİ BU BÖLÜMÜ. BENCE HARİKA KAOS KAOS KAOSSS

... ~D