44.Bölüm

48 2 4
                                    

3 AY SONRA

Haziran ay'ındayız, saat akşamın dokuz'u ve ben avakado aşeriyorum. Kerem'e söylemek ve söylememek arasında kararsız kaldım. Arasak da bu mevsimde, bu saatte hayatta bulamayız. Ama söylemem gerek çünkü aşeriyorum ve eğer aşerdiğim bir şeyi yiyemezsem çocuğumun üzerinde avakado doğum lekesi olurmuş.

-kulaktan dolma şeylerle inanmasanDefneciğim.

Sen sus iç ses

"Aşkım? " dedim karşı koltukta televizyon izleyen Kerem'e bakarak.

"Efendim güzelim" gözleri bana döndü.

"Ben avakado aşeriyorum" dedim tek nefeste.

"Avakado aşeriyorsun? " dedi sonra düşündü. "Tamam hadi hazırlan"  dedi ve televizyonu kapatıp elimden tuttu. Yavaşça kalktım.

"Tamam dur çantamı alıp geliyorum" dedim heyecanla. Ben odaya giderken kerem arkamdan seslendi.

"Güzelim akşam hava soğuktur üzerine bişeyler al bebeğimizin ve senin üşümeyi istemem. " çantamı almıştım. Sonra dolabı açıp bir de hırka çıkartıp üzerime geçirdim.

"Tamam, hazırım" sonra evden çıktık ve bebeğimiz için avakado arayışına başladık.

***
Dans ediyorduk, kapkaranlık bir sokakta kulağımızda kulaklıklar, müziği bizden başka kimse duymuyor..

"Fazla mı güzelsin acaba sen? " uykulu gibi çıkan sesiyle tüm benliğimi kaybediyordum.

"Utandırmasan olmaz mı kerem? "

"Aah öyle sev ki beni mey diye içeyim"
Söylediği şarkının nakaratını devam ettirdim.
"Kalbim tekliyor ay gel, hasta gibiyim"

Gözlerinde yıldızlar var sanki baktıkça daha derine dalıyorum.

"Yoruldun mu güzelim? Gidelim mı artık eve"

Sabaha kadar gözlerinin içine bakarak dans edebilirim...

"Gidelim.seninle her yere gelirim. "
Diyerek kendimi kaptırdığımda beni bir anda kucağına aldı.

"Kerem, kerem napıyosun indir beni bir yerini inciticeksin düşeceğiz şimdi"
Diye isyan ettiğimde çoktan yürümeye başlamıştı bile.

"Bırakamam yeterince yoruldun zaten"

Sana bakarken, yorulmam ki ben...

"Hem sana avakado da bulamadım ya bari daha fazla yormayayım karıcığımı" şirinlik yapmaya çalışıyor ve başarıyordu da.

"Ya tam unutmuştum, niye hatırlattın kerem bak yine aşeriyorum"

"Tamam, tamam sustum. "

Karanlık sokakta evimize doğru ilerliyoruz, keremin kucağında ben, benim karnımda bebeğimiz...

Kahkahlarımız bütün sokağı dolduruyor...

Herşey o kadar güzel ki yıllar öncesi sadece bir kabus gibi...

Bölüm sonuu

OY KULLANMAYI VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTDEEEN 😁

GECE'NİN KADERİ 🌙Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin