Adana'da yaşayan 4 yakın kız arkadaş
Aralarından biri Defne DURMAZ, babası tarafından bir mafya ile zorla evlendirilmek isteniyor. Düğün gecesi dört yakın arkadaş Defne, Başak, Almira ve Sevda yaptıkları plan doğrultusunda İstanbul'a kaçıyor, bilmed...
Selamm! Bu bölümü de uzun yapmaya çalışacağım. İyi okumalarr
..
Kıyafetleri giydim. Saçımıda tepeden at kuyruğu yaptım. Ve aşağıya indim.
(Kıyafet)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Emir koltukta oturmuş dışı sarılı bir şişeden bişey içiyordu. Bende karşısındaki koltuğa oturdum.
Gözleri beni buldu. "Uykun yok heralde"
"Yok"
"Peki sevgili eşim"
Sinirle yanımda duran yastığı emirin kafasına attım.
"Ya! sanada bir şey demeye gelmiyor!"
Gülerek yastığı kenara koydu. Ayağa kalktım ve konuşmaya başladım.
"Yatacağım ben"
"Uykun yoktu hani?"
"Burada olmaktansa uyumaya çalışacağım" dedim. Tam salondan çıkacağım sırada emir seslendi "Haa bu arada yarın adanaya dönüyoruz. Buradan sıkıldım memleketimize dönelim"
Duyduğum cümleyle şaşkına döndüm
"Ne?! Neden?"
Tek kaşını kaldırıp konuştu. "Neden burada kalmak istiyorsun? Hem memleketimize gidiyoruz "
"Gitmek istemiyorum Emir, seninle bir yemeğe çıktım, iki çift laf ettim diye karı koca olduk istanbuldaki tatilimizden Adana'ya dönüyoruz falan mı sanıyorsun ya? "
Ayağa kalktı, üzerime doğru geldi ve aramızdaki tüm mesafeyi kapattığında nefesi kötü kokuyordu.
"İçki mi içtin sen? " Diye sorduğumda hiç bişey demeden donuk gözlerle bakıyordu sanki gözlerimi bakışlarıyla delmek istercesine.
"Asıl sen dur artık, gör şu gerçekleri ve hiç bişey olmamış gibi davranmayı bırak!" son sözümü söyleyip hızla odama çıktım. Kapıyı kilitledim ve yatağıma oturup biraz sakinleşmeye çalıştım. 10 dakika sonra ön bahçeden Emir'in arabasıyla çıktığını gördüm. Sadece kapıda 2 koruma bırakmıştı.
Belki de bu.. Kaçmam için bir fırsattır. Aşağıya indim ve Namık da gitmiş mi diye etrafı Kolaçan ettim. O da gitmişti. Tabii ayrılır mı et tırnaktan..
Bahçeye çıktığımda korumalar sohbet ediyordu. Beni görmediler bile. Ama kapıya doğru yönelsem anında Emir'in arayacaklarını biliyordum.
Yanlarına doğru yürüdüm, beni fark edince sustular ve sağa sola bakınmaya başladılar.
