GECE'NİN KADERİ 🌙

35.Bölüm

Selaamm ben geldim.
Özletmeden sık sık  uğruyorum :)

Hadi bölüme geçelim.
İyi okumlarrr🍀

1 HAFTA SONRA
DEFNE DURMAZ'DAN

Çorbadan bir kaşık daha aldım ve üfleyerek soğutup Başak'ın ağzına uzattım. Elleriyle ağzını kapatıp kaşığı geri itti.
"İstemiyorum Defne, doydum. "
Bir haftadır hastaydı. Yani Özgür gittiğinden beri. Yoğun kahverengi gözleri kızarmıştı. Saçları dağınıktı ve yüzü solgundu.

"Ama Güzeller güzelim sen böyle kendini bırakırsan biz ne yaparız? "
Elleriyle yüzünü kapattı. Ve ferahlamak ister gibi nefes alıp verdi.

"Bilmiyorum Defne, ben hiç bir şey bilmiyorum ilk defa bu kadar 'eskik'
hissediyorum. "

Elimdeki tepsiyi Başak'ın yatağının yanındaki sehpaya koydum. Ve Başak'a sıkıca sarıldım. Acılarını almak ister gibi kokladım saçlarını.

"Gelecek... " dedim umutla. "Özgür geri gelecek sırf senin için bile olsa gelecek hissediyorum. "

"Gelmezse? "
Kollarımın arasından ayrılıp masum gözlerle bana baktı.
"Ya gelmezse Defne? Unutursa beni? "

"Seni unutması o kadar zor ki onun için bilemezsin Başak. " dedim gülümseyerek.

Sonra sehpaya koyduğum tepsiyi aldım ve usulca odadan çıktım.

***

Özgür : Defne, Başak iyi mi? En son hasta diyordun?

Özgür:Defneee baksana kızım şu mesajlarıma!!

Özgür : delireceğim valla, gözüm kararacak yok sayacağım babamı atlayacağım ilk uçağa geleceğim oraya.

Özgür : Ne olur bana bir şeyler söyle Defne. Ne olursa olsun ama Başakla ilgili olsun.

Özgür'ün mesajlarını tek tek okudum. Ve klavyemi açıp cevap yazmaya başladım.

- Merak etme Özgür, Başak iyi. Yani kötü de değil iyi de. hala hasta ve hiç bir şey yemiyor. Bak bence görüntülü konuşmanız ikinizede iyi gelecek. İkinizde bitmiş haldesiniz. Bunu size yapma.

Mesajımı gönderdim ve anında mavi tik oldu. Hemen çevrimiçi olmuştu.

Yazıyor...

Yeni bildirim...

Özgür: Evde misin?
-evet.
Özgür: Başak'ın olduğu odaya geç arayacağım.
-tamam.

Hızla Başak'ın odasına girdim. Kitap okuyordu.

Telefonum çalmaya başladı. Özgür görüntülü arıyordu.

"Başak'ım al sen konuş ben çıkıyorum"

Telefonu Başak'ın eline tutuşturdum ve hızla odayı terk ettim.

BAŞAK DEMİR'DEN

Saatlerdir önümde açık olan kitaba baktım. Sonra aslında kitabı hiç okumadığımı fark ettim. Gözlerimi ovuşturdum ve kitabı elime alıp baştan okumaya başladım.

O sırada odaya Defne girdi. Telefonu çalıyordu.

"Başak'ım al sen konuş ben çıkıyorum" dedi ve telefonu elime fırlatıp heyecanla odayı terk etti. Ne olduğunu bile anlayamamıştım.