Chapter(18)

94 3 0
                                    

- - - -

BINAGSAK ko ang buo kung katawan sa bed ko mismo. Ang bait ng taxi driver dahil tinulungan nya akung maka pasok sa building at dahil ako ang may-ari nito ay tinulungan ako ng mga guard at inakyat dito sa condo unit ko.

"Miss! Your drunk!"

I look at the one security guard. "Can't you state the obvious?! I won't need any help if i'm not fvckin drunk!" I shout at him.

Tumango sya at humingi ng tawad saken. I rolled my eyes.

"Miss, where your husband? His the one who is responsible all of this." Ani ng isang driver.

Mas lalo akung nagalit at mas na badtrip! Sumakit lalo 'yung ulo sa pinag sasabi nila!

"I don't have a fvckin Husband!"

Biglang bumukas ang elevator and both of them help me to enter my precious condo. I shut the door, I'm not the girl saying sorry for anonymous! Yung ka close ko lang ang sinasabihan ko ng ganon!

I undress my fitted dress and my panty short. I feel hot. Sobrang init! Full naman 'yung aircon! Aish!

And i fell asleep...

Lumabas ako sa room ko matapos ki mag-suot ng pajama attire. At nakita ko doon si Wendon na naka upo habang umiinom ng coffee.

"Akala ko ba hindi ka uuwi?" He ask.

Hindi ko sya sinagot sa halip ay dumeretso ako sa kitchen to made my coffee, pero meron na doon. Kaya kinuha ko ang cap and sip it.

Napahawak ako sa ulo ko dahil masakit parin ito. Ano ba! I'm imnune in drinking hard drinks pero bakit ganon? Sumasakit ang ulo ng mga tao kapag gumigicing! Argh!

Umupo ako sa upuan and i close my eyes. Nag flash back agad sakin 'yung nanyare ka gabi sa bar.

The anonymous guy who is hugging me so tight in my back and whispired that gives electricity in my whole body.

I also remember na noong nasa pilipinas ako ay ganon din ang nanyare saken.

"So, it means... Ikalawang beses na?" I ask my self.

Yes, dalawang bese na nanyare, sa pilipinas and kahapon.

"Same person kaya?"

Pumikit ako at hinimas ang noo ko.

Minsan lang ako makaramdam ng ganon in my whole life. Yes, minsan lang. Yung katawan ko ay hinahanap sya, iwan ko kung sino 'yun. Basta hinahanap sya ng katawan ko.

"I need to know whose that freekin guy!"

Naka upo lang ako at iniinum ang coffee ko at inaalala kung ano ang mga nanyare ka gabi, and i also remember the kid, gosh! Ang sakit nya sa ulo huh! Sya pala si Anonymous na nag c-chat sakin! Pero paano sya napadpad dito sa paris? Sinusundan kaya ako ng bata na 'yun?

"May lakad kaba ngayon?"

I sip my coffee, Hindi ko nilingon pero sinagot ko sya sa pamamagitan ng bored voice ko.

"No, dito lang ako to unwind my mind. Why?"

"Good. I'm going." Paalam nya.

I rolled my eyes and just nod. Pakialam ko naman kung aalis sya, sino ba ako para mag paalam sya saken. I'm not his mother.

"You going to the bar later?"

Tinignan ko na sya. "Paki mo ba? Wag ka nga mag tanong!"

Bigla syang tumawa. "I'm just asking little girl."

I Didn't Know I Am Captured Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon