I Didn't Know I Am Captured

Chapter(25)

----------

"Akala mo ba maniniwala kami sa kalokohan mo? Hoy miss! Kung sino kamang p-utangina ka! Maraming beses na din ang nag pakita samin ng I.D! P-tangina ka! Ang sakit ng sampal mo! Kaylangan mo pag bayaran ang ginawa mo saken!"

Biglang nag slow motion ang lahat... Hindi ako pumikit, dahil ayaw ko ma missed ang lahat, ayaw mo ma missed ang mga reaction na nanunuod, ayaw mo ma missed ang reaction ng dalawang security hard.

"Oh My Gosh!"

Lahat kami ay napa singhap at na bigla sa nanyare. Napahawak ako sa bibig ko na naka nganga at nanlalaki ang mata dahil sa nanyare. Hindi ako makapaniwala... Tulala lang ako habang nakatingin sakanila.

"Si-Sir... So-Sorry p-po." Yumuko pa silang dalawa habang humihingi ng tawad.

Napatingin ako sakanya na nakahawak sakanyang righ face, namumula ito. Masakit ito at alam ko na puruhan dahil tumunog pag sampal sa mukha nya.

"Si-sir, hi-hindi ikaw yung balak namin na sampalin... Yu-yung.. Wa-walang kwenta na babae na nasa li-likod nyo. Na nag papakilala na si Peachie Vi-Villarba. Na-nag pupumilit p-po kasi na p-pumasok sa lo-loob." Paliwanang ng isang guard at tinignan ako ng masakit.

Tinuro naman ako ng isa na sinampal ko, balak nya na lapitan ako pero hinarangan sya ng lalaki na nasa harapan ko. "Sya! Sya ang unang sumpal sakin Bo-Boss! Sobrang sakit! Nag papakilala na sya daw ay si Pea-Peachie Vi-Villarba! Si-sinungaling kasi! At nag pu-pumilit!"

Nang maka recover ako ay nag salita na ako, sobrang kahihiyan na 'to. Yung ibang model's na kakarating lang ay nakiki tsismis din dito, kumuha ka pa ng picture.

Oh gosh! Baka kumalat na naman 'to at pumunta sa media! Nakaka bwesit naman oh!

Bakit ba kasi ang malas ko kapag nandyan o di kaya nasa lugar ako ng modelo na 'yun?!

Tama nga naman ako, sana hindi na ako pumunta dahil ma bwe-bwesit lang ako! Hindi lang bwesit, kung hindi napapa away pa ako.

"Excuse me!" Sigaw ko dahilan para lumingon sila, kahit 'tong boss nila ay lumingon din saken. And my eyes get widen. Sino 'to? Umiling ako at humarap sa dalawang security guard. "I"m the----"

"Peachie."

Biglang tumayo lahat ng balahibo ko ng marinig ko ang boses nyang cold at may halong galit. Napalingon kami lahat sakanya even the security guards ay nanlaki ang mata sa nakita nila, lumapit sakin si Wendon at inakbayan ako na kinabigla ng lahat. And... Ba-bakit ako ki-kinakabahan? Ang init ng pakiramdam ko ng dumikit ang katawan ko sa katawan nyang walang saplot sa itaas, hes just wearing a maong blue pant's na skinny, magulo ang kanyang buhok ang mata nya ay may halong galit.

"What happened here?" Aniya. Tinignan nya muli ako at humarap sya saken, na bigla ako ng hawakan nya ang pesngi ko. "Are you hurt?" Ang amo ng boses nya ngayon pero kanina ay hindi.

"N-No." Bakit ako nauutal?! Argh!

"B-Boss." Napalingon kami sa dalawang security guard na namumutla.

Nilongon sila ni Wendon at nilapitan. "What happened here? Are you trying to slap my Wife?!" Oh gosh! Napahawak ako sa puso ko ng sumigaw sya, hindi ito ang sigaw na naririnig ko sakanya kung nag sisigawan kami. Ang sigaw na 'to ay may halong galit at sakit. Parang hindi sya ang Wendon na kasama ko sa bahay. Nilapitan nya ang security na muntik na akung sampalin. "Are. You. Trying. To. Slap. My. Wife?" Dahan-dahan pero ramdam mung nag pipigil sya.

Nilingon nya ako at tinuro. "S-Sya si... P-Peachie? A-ang... To-toong Pe-Peachie?" Ang angas nya kanina ay hindi nya maipakita ngayon.

Hinigit ako ni Wendon palapit sakanya and he hold my hands so tight na parang hindi ako makawala sa hawak nya. "Who do you think she are? Nag iisa lang sa mundong ito si Peachie. At wala kang karapatan na saktan sya..." Nilingon nya ako at nginitian, pero hindi ako makangiti. Nilingon nya lahat at tinignan isa-isa na nandito. ".. Wala kayong karapatan na saktan sya. Kahit sino dito sa inyo ay walang karapatan na saktan o sigawan ang babaeng mahal at pinakasalan ko." Bigla nya akung hinila papasok.