I Didn't Know I Am Captured

Chapter(4)

- - - -

Pag pasok ko sa starbucks ay napapatingin sakin ang mga tao sa loob. I know, I'm too pretty.

Umorder na ako at nilapas ang phone ko. Free wifi dito e. And i recieve 5 messages from my friends, Rafaell and anonymous.

Rafaell: Pretty sugar.

Friends: Peachie. We miss you!

Anonymous: I. Can. Change. You.

Tumaas ang kilay ko sa nabasa ko kay Anonymous. The eff?! Anonymous? Really? Sa maraming name sa mundong ito at sa google, Anonymous talaga? Tsk.

I replied.

Pretty Peachie Villarba: who care's!

Wala akong pakialam kung sino man 'tong Anonymous na 'to. Yes, it sounds creepy. Wala akong pakialam. Many questions is inside my mind.

How did HE knows the change thingy?

His a guy. I can felt it.

Yuck Peachie! Felt it? Pwe!

I stay in starbucks for one hour. Buti naman at wala akong nakasalimuha na mga stupida at stupido ngayon. Kaya gustong-gusto ko dito e. Dahil maganda ang service nila dito, inspite sa mga tao na mga nakakairita, ang iingay kasi!

[RAFAELL CALLING...]

Mabilis ko itong sinagor dahil hawak-hawak ko lang naman ang phone ko.

"What?"

"Chill Peachie."

"What do you want? Bakit ka tumawag?"

"I just want to say something to you."

I look at my coffee and sip it. "What? Spill it out!"

Sumandal ako sa upuan while holding my coffee. Hinihintay kung ano ang sasabihin ng lalaki na ito.

"Too excited huh?"

"Oh Rafaell. I'm not."

"Hahaha. Your too pretty when your rolling your eyes Peachie."

"Akala ko ba may sasabihin ka? Kung wala naman, Good---"

"Ok. Ok. I'm at your house. Tita and Tito invited me here."

Bigla kung natalisod ang kamay ko dahilan para matapunan ng coffee ang dress silver na suot ko.

"What?! Anong ginagawa mo dyan?!" Tumayo ako at kumuha ng tissue at pinunasan ang damit ko. "Argh! Why now?!"

"Hey! You ok?"

"It's all your fault Rafaell!"

Wala akong pakialam kung tinitignan na ako ng maraming tao. The hell i care!

"Hahaha. What did i do?"

Kinuha ko ang bag ko at umalis na sa Starbucks! Maka uwi na nga!

"What are you doing there? And why did he invite you? For what? What occasions?"

Pumasok ako sa elevator. I smiled so wide ng walang tao sa loob. Akala ko naman na andito 'yung pesteng model DAW na hindi naman ka gwapohan!

"Hahaha. I didn't call to tell you that I'm here, I call you to say..."

*TING~*

Lumabas ako sa elevator at lumakad na palabas sa mall, napapatingin sakin yung mga lalaki at babae, alam ko dahil sa damit ko pero ngumingibabaw ang ka gandahan ko dahil may tumigil pa sa harapan ko. His handsome but his not my type, halata na puro porma lang. He give me his phone para mailagay ko ang # ko. But i refuse it, nilampasan ko lang ito.