PROLOGUE

490 9 2
                                    

PROLOGUE:

"Ang sakit muna sa ulo Peachie! Look at you! Habang kinakausap kita! Your rolling your eyes on me! Noon, ayaw mo na may gumaganon sakin. But now, ikaw na ang gumaganon. Gosh Peachie! Your 22 year's old. Dapat may trabaho kana, hindi yung party ka ng party!" Mom said while standing infront of me, at katabi nya si Dad.

I rolled my eyes again. . kanina pa sila, hindi ba sila na papagod? Dahil ako? Napapagod... Yung tenga ko. Pa ulit-ulit na lang!

"Siguro, kaylangan mo mag pakasal para tumino ka naman at tumigil yung pag punta mo sa Bar."

Napatayo ako sa sinabi ni Dad. "What? You can't do that! Last week lang ako nag 22 tapos, ipapakasal mo agad ako? No! No! Your kidding."

Dad smirk at me. "You think Peachie? Try me. Dahil sawang-sawa na kami, pa ulit-ulit na lang. Promise ka ng promise! Pero hindi mo naman ginagawa."

Lumakad ako palayo at dumeretso sa hagdan.

"Don't you turn your back to us Peachie!"

Humarap ako sakanila. "Oh please! Mind your own bussiness. Business na lang ang atupagin nyong dalawa. Hayaan nyo na lang ako. I'm enjoying my social life."

"Social life? Forgodsakes! High school kapa nag eenjoy! Ngayon at graduate kana! Enjoy parin? You need to learn something Peachie. You need to get work, hindi puro parties!" Aniya ni Mommy.

I nod. "Hindi pa ako nag sasawa. Ang trabaho? Andyan lang yan. We have a big company, doon ako mag t-trabaho. Ok. Happy?"

Umiling si Dad. "Na-Uh Peachie. Sa ibang company and be ready, sooner your going to get married."

Nanlaki ang mata ko at napa O ang bibig ko sa sinabi nya. Mabilis silang lumakad paalis ni Mommy sa harapan ko. Napasigaw na lang ako sobrang galit!

"NO! HINDI NYO 'TO PWEDENG GAWIN!"

Mabilis akong umakyat sa kwarto at humiga sa Queen Size bed ko. Gumulong ako ng tatlong beses! "C'mon Peachie! It's just a Dream!" And i close my eyes so hard. And i open it. Pero hindi parin e! Totoo lahat!

Kinuha ko ang phone ko and i dialed my Best friend phone number.

[Rafaell...]

Naka tatlong rings bago nya sinagot ito. Naririnig ko ang maingay na background at sigawan ng mga tao!

"Peachie! My girl! What is't?"

I rolled my eyes, i released a heavy sigh. "I have a big problem."

Narinig ko na mahina na ang music at narinig ko ang pag bukas ng pinto. He cared for me so much, kaya nyang lumabas at hayaan ang mga babae nya doon para lang sakin.

"Big problem? Tell me. Baka makatulong ako."

I bite my lower lip. "You think you can help me?"

"Yeah. What is't?"

I close my eyes. Para akong masusuka sa mga sinabi ko. "I'm getting married."

I heard him laugh. "Haha. Youre getting--A what?!"

Lumapit ako sa computer ko at nag log in sa facebook. "Yes Rafaell, Your Girl, is going to get married... Sooner."

"Ohh.. Hindi mo sinasabi sakin na may Official boyfriend ka pala? Akala ko ba bestfriend tayo? You need to tell me Peachie, para ma kita ko ang background ng lalaki."

"I don't have a boyfriend! Gosh! Please help me!"

"Ano ang pwede kong gawin? Do you have any idea?"

I smiled widely. "Yes. Ikaw na lang ang ipapakilala kong Boyfriend ko. What do you think?"

"You ok Peachie? Kilala ako ng parent's mo. Let's meet Tom. In my condo."

I rolled my eyes. "Yeah right! Bye!" Hindi pa sya makapag salita ay pinatayan ko na sya!

And i post in my facebook status: i don't want to get married!

I lay in my bed and close my eyes. Sumasakit ang ulo sa mga gustong gawin ni Dad at ni Mommy!

"These will be hell to me!"

I Didn't Know I Am Captured Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon