I Didn't Know I Am Captured

Chapter(28)

- - - - -

Pag baba ko ay nakita ko si Wendon na nag luluto ng break fast. Ganito palagi ang routine kapag bumaba ako, palagi sya ang naabutan ko na nag luluto at sabay kaming kumain ng lunch, It's been one week yung nanyare sa birthday party ni Mikaella, hindi na kami ulit nag usap ni Wendon dahil sa nanyare sa birthday ni Mikaella, Ang mas masaya pa ay palaging nandito si Lela ang pinsan ni Wendon, palagi silang nasa leaving room, order ng foods at sabay na nunuod ng movie...

Ang saya diba? Hahaha. Good for them.

Wala parin akung trabaho hangang ngayon, na tangap ako sa isang big company na HHTC isang company na brodcast, pero hindi ko tinangap. Hindi ako dumating to meet the manager. I also don't know why.

"Good morning." Aniya. Bigla nyang nilagyan ng plate ang nasa harapan ko pag upo ko. "Eat more dahil hindi ka kumain ng dinner ka gabi."

Napatingin ako sakanya na naka kunot ang noo. Nag tatanong ang mga mata ko kung bakit nya nalaman na hindi ako kumain ng dinner ka gabi.

He smiled at me, labas ang dalawa nyang dimple na malalim at ngipin na mapuputi at completo. "I cook a dinner last night dahil naging succesfull ang photoshoot ko."

Ahh... Tumango ako bilang sagot. Kinuha ko ang adobong manok na niluto nya, pero mabilis nya itong kinuha saken, na hawakan nya pa ang kamay ko kaya mabilis ko itong binawi, muntik pang matapon sa lamesa ang adobo buti na lang nahawakan nya agad ito.

"Ako na..." He smiled once again.

Naiilang ako sakanya, sa two weeks na mag kasama kami mag break fast ngayon nya lang 'to ginawa at ngayon lang kami nag usap ng ganito, yung walang sigawan. Parang may mali e. Or ako lang nakaka pansin? Ako lang ba may mali? -_-"

"Here..." Nilagyan nya naman ng kanin ang plato ko. "... Dadag-dagan pa ba?" Tanong nya, dalawang sandok lang ang nilagay nya sa plato ko.

Tinignan ko naman ito. "Ku-ku-kulang pa 'to..." Umubo ako at kinuha ang sandok sakanya na iniiwasan ang kamay nya. "Kulang pa 'to. Ako na." Binigay nya naman saken at umayos na sya ng upo.

Dinag-dagan ko ng tatlong sandok kaya limang sandok lahat. Puno ang pingan ko ng kanin.

"Pfftt...."

Napatingin ako sa harapan ko, pinipigilan na tumawa. Kumunot ang noo ko. "Anong tinatawa-tawa mo?" Taas kilay kung tanong sakanya.

Umubo sya at umayos ng upo, nilagay nya sa lamesa ang kamay nya at tinignan ang table ko at ako, ayan na naman yung ngiti nyang pinipigilan. Bwesit 'to!!

"Pfft... Ehem! Kasi... Pfft... Ehem!"

I rolled my eyes. Kumain na lang ako at hindi sya pinansin, ang weird nya talaga  e! Sobra! Kaylan pa sya nag pipigil ng tawa sa harapan ko? Sya 'tong tao na bwesit! Tinatawanan ako ng malakas kapag may ginawa akong masama o nakaka tawa! Sh-t!

"Hindi ka pa ba tapos sa pag pipigil ng tawa mo?!" Nakakairita 'to!

Umupo sya ng tuwid at uminom muna ng tubig bago mag salita. "One week ko na kasing pinipigilan na wag tumawa kapag kumakain ka."

Umiling ako at tinignan sya ng masama. "At bakit?!"

Sinong tao na may matinong utak na tatawa kapag kumakain ako?!

He laugh so hard. "Bwahahaha--- Sorry ---hahaha --- Hindi ko --- Hahaha -- na talaga ma pigilan."

Kumuha ako ng tubig at uminom bago mag salita. I glare at him. "Weird" one word na lumabas sa bibig ko na nag patigil sakanyang pag tawa.

" *Cough* Bakit palagi kang umaalis?"

Nilunok ko muna ang kinakain ko bago mag salita. "Sakin na lang yun." At tinignan ko sya.