I Didn't Know I Am Captured

Chapter (40) SHOPPING

PEACHIE

Kanina pa 'ko tapos ma ligo. Alas sais pa lang ay naka ligo na 'ko. Oo, hindi din ako mismo maka paniwala sa sarili ko kung bakit ang aga ko na gicing. E, anong oras na 'ko naka tulog kanina at madaling araw na nga 'yun. Pero ito ako ngayon na gawa ko talaga gumicing ng maaga na hindi pa tumutunog ang alarm clock ko.

I looked my self in the mirror. I'm wearing a simple dark orange dress na spaghetti strap. Simple sya tignan pero binili pa 'to ni mommy sa london when she's in a business trip.

I released a heavy sigh. Kanina pa 'ko hindi mapakali dito.

Ugh!

Humiga ako sa bed at pumikit.

Why am I feeling this?

Tumingin ako sa kisami at inalala ang lahat na nangyari ka gabi.

"Ang oa ko ka gabi. Bakit ako gumanon ka gabi?"

I closed my eyes again. "Bakit ako umiyak sa harapan nya? And why the hell that I asked those fucking questions that I'm a puppy and wanted him to answer all my stupid question."

"Tawagan ko kaya si Sandra and asked some advice?"

Ugh!

Bakit ako tatawag kay Sandra? Bakit ako hihingi ng advice sakanya? Bakit ha? Bakit?

Umiling ako. "Hindi, hindi ko kaylangan ng advice. Kaya ko ang sarili ko."

And why am I acted weird right now?!

"Walang pakilamanay sa isat'-isa."

Umiling ako at umupo. Napa tingin ako sa sarili ko sa salamin na nasa harapan ko.

Oo, walang pakilamanay. Pero bakit ako? Bakit ako mismo ay nangialam sakanya ka gabi?

"E, ano naman kung may kasama syang iba? Bakit sobrang big deal yun saken?"

Tumaas ang kilay ko. "Aba! Malamang! Masisira ang pangalan ko. Masisira mismo ang reputasyon ko! Hindi ko 'yun makakaya."

"May karapatan naman akung mag tanong kasi ibang babae ang kasama nya! Paano na 'ko?! Ha?! Paano!? Masisira ako!"

Argh! No! No!

Ayaw ko masira ako, ayaw ko mapahiya ako mismo. Ayaw ko mapahiya ang parents at relatives ko. I maybe selfish pero iniisip ko din ang kapakanan ng pamilya ko.

Kunot noo ako napatingin sa salamin. Tinuro ko ang sarili ko at tumawa ng malakas.

"Hahaha. Ako? Ako nag sabi nun? Ako mismo ang sabi na may pakialam ako sa pamilya ko? Wow! Hindi ako 'to."

My eyes get widen nang makarinig ako ng tatlong katok sa pinto ng kwarto ko.

Kinakabahan ako na hindi ko alam kung bakit! Malakas yung kalbog ng dibdib ko. Ako mismo ay naririnig ko ang tibok nito.

What the hell?

"I'll just wait you down stare. We'll eat breakfast first before we go to the mall."