Chieftain (ziam)

Part_34

هی گایز🥂

لطفا ووت و کامنت یادتون نره🧡

●○●○●○●○

با حس حلقه شدن دستای فردی دور بدنش نفس عمیقی کشید و با آرامش بیشتری به خواب فرو رفت.
خستگی تمام روزهایی که توی کازینو گذرونده بود بعد از مدتی برای اولین بار از تنش خارج میشد.

_نمیتونی حدس بزنی چقدر از اینکه اینطور راحت میخوابی خوشحالم!

برخلاف انتظارش این صدای لویی بود که جای لیام توی گوشش پیچید و باعث فاصله گرفتن پلکاش از همدیگه شد.
بدن کرخت شدش به حدی خسته بود که توان تکون خوردن نداشته باشه پس فقط لبخند محوی زد و زیر لب هومی گفت.

_با اینکه لیام گفت بیدارت نکنم، ولی دلم میخواد باهات حرف بزنم.

زین بعد از چندثانیه سمت لویی چرخید و به نیم رخ توی فکر فرو رفتش خیره شد. لبای خشک شدش رو خیس کرد و صدای گرفتش، روح لویی رو به بازی گرفت.

_چی باعث شده اینجوری توی فکر بری.. قلب آبی‌ من؟

لبخند پررنگی رفته رفته روی لبای لویی کشیده شد و زین با دیدن چینای شکل گرفته گوشه چشمش نفس عمیقی کشید و با خودش لبخند زد. شباهت لویی و لیام تو این یک مورد هربار باعث میشد قلبش به طور بی‌رحمانه‌ای تپیدن رو متوقف کنه.

_فکر میکردم بد از تموم شدن همه اینا.. حالا چیکار کنیم؟

_زندگی! بعد از این همه بدبختی حقمونه، نیست؟

لویی سرش رو به نشونه تایید تکون داد و با چرخیدن روی پهلو، صورتش رو به روی صورت زین قرار گرفت‌.
به چشمایی که از رنگای گرمی تشکیل شده بود خیره شد و نفسش رو بیرون داد.

_تا چندسال آینده نمیتونیم برگردیم، باید تو این جزیره با شهر کوچیکی که داره بمونیم. من و هری تصمیم گرفتیم یه خونه کنار اینجا بخریم، هری دلش میخواد چند تا اسب داشته باشه!

لبخند کجی روی لبای زین شکل گرفت و به وضوح براق تر شدن چشمای لویی رو با اسم هری دید.

_با لیام راجع بهش حرف میزنم.. فعلا تصمیمی جز اینکه روزای آرومی براش بسازم ندارم.

مدتی سکوت بینشون شکل گرفت و جز اینکه با عمیق ترین شکل ممکن تو چشمای هم خیره بشن کاری نکردن.
زین مطمئن بود که دریای نامتناهی چشمای لویی آدما رو غرق میکنه.. همونطور که روزی غرقش کرد.. و حالا هری رو غرق کرده!

_پشیمونی؟

_از چی؟

_از بودن با من.. از کارایی که باهات کردم.. از کارایی که بخاطرم کردی.. از اون همه درد.. از زندان.. از سابقه ای که خورد پشت اسمت.. پشیمونی؟