24 zawgyi...

718 31 0
                                    

"ကိုးလ္ ဟင့္အင္း!!

ကိုးလ္သည္ ေမမိုးစကားကိုမၾကားေတာ့သည့္လူတစ္ေယာက္လိုပင္ေမမိုးအနားသို႔ပိုတိုးကပ္လာသည္။

ေမမိုးရဲ႕ေခါင္းေလးကိုလက္တစ္ဖက္နဲ႔ထိန္းကိုင္ရင္းေနာက္လက္တစ္ဖက္ကခါးသြယ္သြယ္ေလးကိုလာေရာက္ဖက္လာျပန္သည္။
ထို႔ေနာက္အေရာင္ကင္းေနတဲ့ေမမိုးရဲ႕ႏႈတ္ ခမ္းေလးကိုစတင္သုံးေဆာင္သည္။

အိေထြးႏူးညံ့တဲ့ႏႈတ္ခမ္းလႊာေလးေတြကရစ္မူးခ်င္စရာေပ။ငယ့္ကိုဘယ္လိုမွအဆုံး႐ႈံးမခံတာသည္မွာသူ႕အတြက္ေသခ်ာလြန္းသည္ငယ္စိတ္ဆိုးသည့္ခဏတာကသူ႕အတြက္ခက္ခဲလြန္းသည္။

ကိုးလ္ရဲ႕႐ုတ္တစ္ရက္ဆန္မႈေတြကိုဘယ္လို
တု႔န္႔ျပန္ရမလဲမသိေတာ့တဲ့ ေမမိုးကေတာ့ကူရာမဲ့သူတစ္ေယာက္နယ္။ရီေဝေနတဲ့အၾကည့္‌ ေတြနဲ႔ၾကည့္လာတဲ့ကိုးလ္ရဲ႕မ်က္ဝန္းေတြကို ေမမိုးမေ႐ွာင္ဖယ္ႏိုင္ေပ။

ကိုးလ္သည္အၿမဲညင္သာစြာပဲနမ္းေလ့႐ွိသည္။အနမ္းနဲ႔ပဲအၿမဲေက်နပ္သူကအခုလို႐ုတ္တရက္ႀကီးလူကိုပိုင္ဆိုင္ခ်င္တာကိုခြင့္ျပဳခ်က္ကေတာင္းေနေတာ့

"ဟို ေမမိုး "

"ကြၽန္ေတာ္ ငယ့္ကိုခ်စ္တယ္။ငယ္,ကြၽန္ေတာ့္ကို မယုံလို႔လား"

"မဟုတ္...ပါဘူး ဒါေပမဲ့"

"ငယ္ မႀကိဳက္ရင္ကြၽန္ေတာ္ေ႐ွ႕မဆက္ဘူး။
ငယ့္ သေဘာပါ။ငယ္ သေဘာမတူရင္႐ုန္းပါ"

ထိုသို႔သာေျပာၿပီးေမမိုးျခဳံထားတဲ့ေစာင္ကို
ဖယ္လိုက္သည့္ကိုးလ္။ခါးေလးကေနျပန္ဖက္ထားရင္းအနမ္းေတြကိုအသစ္ကေနျပန္စတင္သည္။သည္တစ္ခါေတာ့ႏႈတ္ခမ္းတစ္ခုလုံးကိုခ်ယ္လွယ္ခ်င္တိုင္းလးခ်ယ္လွယ္ေလသည္။

ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုစိတ္ႀကိဳက္ခ်ယ္လွယ္ေနသူကအားမရပုံႏွင့္သူ႕‌ေပါင္ေပၚကိုေမမိုးရဲ႕သြယ္ လွတဲ့ခႏၲာကိုယ္ေလးကိုတက္လာ‌ေစ၏။

ႀကိဳးတစ္ေခ်ာင္းဂါဝန္အနက္ေရာင္ေလးနဲ႔
ေမမိုးရဲ႕အလွဟာျပာလဲ့လဲ့အခန္းမီးေရာင္ေအာက္မွာကိုးလ္ရဲ႕ပိုင္ဆိုင္ခ်င္စိတ္ေတြကိုႏိႈးစြေပးေနသလိုပင္။ျဖဴျဖဴဝင္ဝင္းအသား စိုင္ေလးေတြက ကိုးလ္ဘယ္လိုမ်ားမ်က္လုံးလႊဲႏိုင္ေတာ့မည္နည္း။

အမုန်းကြိုးလေးနဲ့ချည်နှောင်သူ(Complete)Where stories live. Discover now