"Come in "
ඇතුලෙන් ඇහුන කටහඬ එක්ක මං දොර ඇරගෙන ඇතුලට ගියා.. මගේ ඉස්සරහා හිටියේ උස මහත නීට් එකට ඇඳුම ඇඳගෙන හිටිය කෙනෙක්. මං එයාට හිතවත් හිනාවක් දෙද්දී ඒ කෙනා ඇස් වලින් කාමරේ තිබුන මේසේ පෙන්නුවා..
මං කිසිම සද්දයක් ඇහෙන්නේ නැති වෙන්න කාට් එක තල්ලු කරන් ගිහින් මේසේ ලඟින් නතර කලා.. මුලු කාමරේ පුරාම තිබුනේ මිල අධික සිගරට් වර්ගෙක ගඳක්...
දැන් දැන් තද ඒසී එකක් තිබුන ඒ කාමරේ ඇතුලේ මට දාඩිය දාන්න පටන් අරන්.. මගේ හදවත ගැහෙන වේගේ මටම දරාගන්න අමාරු උනා.. නිශ්ශබ්ද උන ඒ කාමරේ ඉන්න අනිත් අයටත් මගේ හදවත ගැහෙනවා ඇහෙන්න ඇති කියලා මට හිතුනා.. මං ගන්න බර හුස්ම සද්දේ වැඩියි කියලා දැනුනත් මට ඒක පාලනය කරගන්න බැරි උනා... මං කෑම ටික මේසේ අසුරන්න කලින් ඇස් උස්සලා ඉස්සරහා බැලුවා...
ඒ කාමරේ කලුවරයි.. පොඩි කහ පාට බල්බ් එළියක් විතරයි තිබුනේ.. ඒ අතරිනුත් අඳුරුම තැනක තිබුන පුටුවක කෙනෙක් ඉන්නවා මට ඡායාවක් වගේ පෙනුනා.. ඒ යන්ග් මාස්ටර් ලියෝ එල්රොඩ් වෙන්න ඇති.. උඩ පහල යන කණාමැදිරි එළියක් වගේ පෙනුනේ සිගරට් එකක්..
මං ලොකු හුස්මක් අරන් මගේ වැඩේ පටන් ගත්තා. මුලින්ම පිඟාන අරන් මේසේ උඩින් තිබ්බේ කිසිම සද්දයක් ඇහෙන් නැති වෙන්න.. හැදි ගෑරප්පු එකිනෙකට වඳින සද්දේ පවා නෑහෙන්න මං මේසෙන් තිබ්බා.. කෑම භාජන ටිකත් තිබ්බේ හරිම පරිස්සමින්. මොකද මේ වෙනකොට ඇගේ තිබුන බය මගේ අත් දෙකට ගිහින් මගේ අත් දෙක වෙව්ලන්න අරන් තිබ්බා..
රෙන් කිව්වෙ පොඩ්ඩක් එහෙ මෙහෙ උනොත් නැති වෙන්නේ රස්සාව නෙමෙයි මගේ ජීවිතේ කියලා.. ඉතින් බය නොවී කොහොමද...
අමාරුවෙන් කෑම භාජන ටිකත් පිලිවෙලට තියලා වයින් ග්ලාස් එකයි වයින් එකයි තිබ්බා.. සර්වියර්ට් ටික ලස්සනට තියන්න ඕනි තැනින්ම තිබ්බා..
හැමදේම ලෑස්ති කරලා මං අර අනිත් මනුස්සයා දිහා බලලා ඔලුව වනලා අඩියක් පස්සට ගියේ ඔලුව පාත් කරන්මයි....
"යන්ග් මාස්ටර්.... "
ඒ මනුස්සයා කතා කලේ එච්චරයි... අර පුටුවේ වාඩි වෙලා හිටිය කෙනා නැගිට්ටා... ආයේ මූණ බලන්න දෙයක් නෑ.. මං හොටෙලේට ඇතුල් වෙද්දිම ඒ නපුරු මූණ දැක්කා.. එයා අඩියෙන් අඩිය ඉස්සරහට එද්දී බයටම මගේ ඔලුව තව නැවුනා මිසක් නිකන්වත් ඔලුව උස්සලා කෙලින් එයා දිහා බැලුවේ නෑ..