21
"මාස්ටර් එක්ක මට හැප්පෙන්න අමාරුයි තමයි... "
අන්තිමට මගේ හිතම මට කිව්වේ ඇස් පියවෙලා සිහිය නැතුව හිටිය මාව මාස්ටර් එයාගේ අත් දෙකෙන් උස්ස ගන්නවා වගේ දැනෙද්දී... එච්චරමයි....ඇහෙන පේන එක විතරක් නෙමෙයි දැනෙන එකත් නැත්තටම නැති වෙද්දී මාව සිහිය නැති වෙලාම ගියා....
.
."බනී බෝයි..... නැගිටින්න.... "
"මගේ රෝස මල... දැන් නිදාගත්තා ඇතිනේ නේද.. ම්ම්....."
"නැගිටින්නකෝ... සීන්..... කෝ... නැගින්න.. ඔයා ඔය හිස් බඩනේ ඉන්නේ.. කාලා ආයේ දොයියන්න.. බනී බෝයි... "
මගේ කන ලඟින් එක දිගටම ඇහුන ඒ ආදරණීය වචනයි... මගේ මූණ පුරා ඔලුව පුරා දුවන ඒ ලොකු ඇගිලියි එක්ක මාව ඇහැරුනත් මං එහෙන්ම හිටියා.. එයාගෙන් ඉදලා හිටලා අහන්න හම්බෙන ඒ ආදරණීය වචන වලට ඒ ආදරේට ලෝභ හිතුන නිසාම මං ඇහැරුනත් චුට්ටක්වත් හෙල්ලෙන්නේ නැතුව එහෙන්ම හිටියා...
"හා පැටියෝ... මගේ කපටියා... මං දන්නවා ඇහැරලා ඉන්නේ කියලා... නැගිටින්න... කෝ.. මේ එලියේ දාගෙන ඉන්න පස්සට පාරක් ඕනි වෙලාද ඔය කපටිකම් කරන්නේ.... ම්ම්ම්ම්"
එයා ඇහද්දී මට හිනා යන්න ආවත් මං අමාරුවෙන් හිනාව කා ගත්තා.. මට චුට්ටක් මේ නපුරු මාස්ටර් එක්ක හුරතල් වෙන්න ආසාවක් ආවා.... ඕවා ඉතින් හැමදාම හම්බෙන් නෑනේ...
*spank*
"කපටියා..... නැගිටපිය.... "
"අහ්හ්ව්ව්.. ම්හ්ක්... "
මට වැඩි වෙලාවක් ඉන්න හම්බුනේ නෑ පස්සට ගහපු පාරත් එක්කම මං කෙඳිරි ගාගෙනම නැගිට්ටේ පස්සත් අතගාන ගමන්.. නපුරා... දුශ්ටයා.. දුශ්ට මාස්ටරයා.. මං එයා දිහා බැලුවේ කටල් උල් කරන් ඇස් දෙකත් බෝල කරන් ඇහි බැමත් අකුලගෙන.. හුරතල් මූණක් හදාගෙන...