"ඔයා මට බයයිද බනී බෝයි... ම්ම්..??"
එයා ඇහුවේ නිමුනු ඒත් අර ගැඹුරු හඬින්.. එයා ප්‍රශ්නයක් ඇහුවා.. ඒත් මං උත්තර දුන්නේ නෑ.. එයා එකම දේ දෙපාරක් අහන් නෑ කියලා දැන දැනත් මං උත්තර දුන්නේ නෑ.. එයාගේ මූණ දිහා බැලුවා නම් එයා ඇහි බැමක් උස්සයි.. ඒත් මං එයාගේ මූණ දිහා බැලුවේ නෑ... ඒ වෙනුවට මං උත්තර නොදීම ඇස් පියාගෙන හිටියා....
ඒත් මගේ කොණ්ඩේ අතරින් එහෙ මෙහෙ යන එයාගේ ලොකු ඇගිලි නැවතුනෙත් නෑ.. ටික වෙලාවක් යනකන් එයා කිසිම දෙයක් ආයේ කිව්වේ නෑ.... සනීපයි... ඇත්තටම එයා ඔලුව අතගාද්දී හරිම සනීපයි...
"උබ බයයි කොල්ලෝ.. මං දන්නවා.. මාව දැක්කම ගැහෙන්න තරම් උබ බයයි.. මෙහෙ ඉන්න හැමෝම මට බයයි.. මං දන්නවා.. බය වෙන්නත් ඕනි.. මොකද මං යකෙක්.."
එයා ටිකක් දිගට කතා කලා... හැබැයි මට නම් කෙලත් ගිලුනා.. මොකද එයා මුල් ටික නිකන්ම කියන් ආවත් අන්තිම ටික කිව්වේ බර කරලා... ඒක අනතුරු ඇඟවීමක්....
"හැබැයි බනී බොයි... උබ මට බය වෙන්න ඕනි උබ වැරැද්දක් කලොත් විතරයි.. වරදකට මගෙන් සමාවක් නෑ.. කොහෙත්ම නෑ.... වරදක් කලොත් දඩුවමක් තියෙනවාමයි.. හැබැයි එහෙම නැත්නම් මට බය වෙන්න ඕනි නෑ... get it..?? ම්ම්.."
එයා අද කතා කරනවා... දිගට කතා කරනවා.. එයා ආයේ ප්‍රශ්නයක් ඇහුවේ.. මේකටත් උත්තර නොදී එයාව කේන්ති ගස්සන්න මට ඕනි උනේ නෑ...
"ය්.. ය..ස්... මාස්..ටර්... "
"ම්න් ගුඩ්...."
ආයෙත් ටික වෙලාවක් යනකන් නිහඬයි.. අපේ හුස්ම අපිට ඇහෙන තරම් නිහඬයි...
"බනී බෝයි.. මං දන්නවා.. ඔයා මෙතන්ට එන්න කලින් ගොඩක් අය කියන්න ඇති...
'උබ යන්නේ අපායට.. '
'ඌ උබව නොමරා මරයි.. '
'ඌ නරුමයෙක්.. '
'උබව ඉතුරු කරන එකක් නෑ...'
ඔය වගේ දේවල් ගොඩක්... නේද..?? හ්ම්.. මං දන්නවා එහෙම කියන්න ඇති... පිට ඉදන් බලන කෙනෙක්ට එහෙම පේනවා.. ඒක හරි... ඒත් බනී බෝයි... හොඳට මතක තියාගන්න... This is not hell.. This is the heaven... "
