38
"ලියෝ... !! උබ එන්නම ඕනි.. අපි යන්නේ තමුන්ගේ මැරේජ් එක ගැන කතාකරගන්න..."
එහා පැත්තෙන් මිස්ටර් එල්රොඩ් කිව්ව දේ එක්ක මගේ හිනාව අතුරුදහන් උනා වගේම ඉබේම මගේ ඔලුව බිමට නැමුනා.... මට මහ අමුතුම අමුතු බයක් දැනුනා.. මගේ පපුව උල් පිහියකින් හාරනවා වගේ දැනෙද්දී මගේ ඇස් වලට පිරුන කඳුලු නවත්තගන්න ඕනි නිසා මං වේගෙන් මගේ අතේ ඇගිලි එකට පටලෝගත්තා... එයා බඳින්නද යන්නේ... මගේ ලියෝ... අනේ එයා.....
"ඩැඩී !!! "
"ආයේ කියන්න තියන්න එපා ලියෝ... හෙට රියා ඇමරිකා ඉදන් එනවා..... "
"මොන විකාරයක්ද ඩැඩී කියන්නේ.. මං කලින්ම කිව්වා.. මට මැරි කරන්න බෑ..... ඔහොම නෙමෙයි කොහොම කිව්වත් ඒක වෙනස් වෙන් නෑ... "
"උබට මැරි නොකර ඉන්න හේතුවක් තියෙද ලියෝ... ආ.....?? උබට තිස් හයක් දැන්.. ආයේ කියන්න තියන්න එපා.. හෙට ඩිනර් එකට වරෙන්.."
"නාවොත්...?? "
"උබ එනවා ලියෝ.. එච්චරයි !! "
කෝල් එක කට් උනා..... තප්පර ගාණක් යනකන් තිබුනේ නිහඬ බවක්.. මගේ ඇස් වලට උනන කඳුලු හිර කරන් ඉන්න මං ගත්තේ ලොකූ උත්සහයක්.. ඒ නිසාම මගේ උගුර ලඟින් හිර වෙනවා වගේ දැනුනා.. කඳුලු පාලනය කරගන්න හරී අමාරුයි.....
"ශිට්.. ෆක් !! "
මාස්ටර් මේසේ උඩ තිබ්බ ඈශ් ට්‍රේ එක පොලේ ගහලා කෑ ගැහුවේ කේන්තියෙන්... මං මගේ අත් වලින් මං ඇඳන් හිටිය රතු රොබ් එක මිරිකාගත්තා... ඒ එක්කම මට ඇහුනේ මාස්ටර් මෙච්චර වෙලා භාගෙට ගලවන් හිටිය කලිසම ආයේ අඳින සද්දේ.. බෙල්ට් එක ආයේ දාගෙන එයා නැගිටිද්දීත් මං හිටියේ බිම බලන්මයි.....
ගලෝලා පුටු ඇන්ඳ උඩට දාලා තිබ්බ එයාගේ කෝට් එකත් අතට අරන් ටීපෝ එක උඩ තිබ්බ එයාගේ phone එකත් එයා අතට ගන්නවා මං දැක්කා....
"සීන්.. නිදාගන්න..... "
එයා මගේ ලඟ හිටගෙන එහෙම කියන ගමන් ඇවිඳගෙන ගියේ දොර ලඟට.. එයා මුකුත්ම නොකියා දොර ඇරන් එළියට ගිහින් දොර වහද්දී මං මෙච්චර වෙලා හිර කරන් හිටිය කඳුලු එළියට ආවේ ඉකියකුත් එක්කමයි..... හිටපු විදිහටම දණ ගහන් මං ඉකි ගහ ගහ අඬන්න ගත්තේ රොබ් එක අතින් මිරිකගෙන.. මගේ ඇස් වලින් පහලට වැටෙන කඳුලු රතු රොබ් එක උඩට වැල නොකැඩී වැටෙද්දී ඒකත් මගේ කඳුලු වලට තෙත් වෙලා තිබුනා.....
