59
වසර පහකට පසු........
"ඩැඩී........ "
"ඩැඩී....."
කෝ අප්පා මේ මනුස්සයා... මට පරක්කුයිත් එක්ක.....
"ලොකූ..... ලොකු පුතා.... නංගිවයි මල්ලිවයි එක්කන් එන්න කෑම කන්න... අම්මිට ලේට් වෙනවා...... "
"ඩැඩී..........හ්හ්හ්......... "
"ඕ.... බබා විනාඩියක් දෙන්න......"
අනේ ඇත්තමයි එක ෆ්ලෝ එකේ ඉදලාත් මාවම කන්න තමයි බලන් ඉන්නේ.. ගිරිය යටින් කෑ ගැහුවාම තමා ඇහෙන්නේ.. දැන් වයසත් හතලිහත් පැනලානේ... නාකියිනේ ඇහෙනවා හොර ඇති....
මං උදේම කෑම හදලා මේසෙට ඇරියා... අද බබාලා ස්කූල් යන්නෙත් නෑනේ... මට නම් අද ඔලුව උස්සන්න වෙන් නෑ වැඩ... ඩැඩීට තමයි ලමයි බලන් ඉන්න වෙන්නේ.. තව ටිකකින් අම්මාත් එයි... ඒත් දැන් එයාට ආයේ ටිකක් සනීප මදී... ආවත් මහන්සි වෙන්න බෑ.. ඒත් දරුවෝ ආසයි එයාලගේ මම්මා ආවම කතා අහන්න... එකයි ඔය අම්මාත් එන්නේ.. එයාටත් ලමයි එක්ක ඉද්දී හිතට සැනසීමක්ලුනේ....
"ලොකූ...... ලොකු පුතේ....."
කෑම ටික මේසෙට අස් කරලා මං සාලෙට ගියා...... ලොකූ සාලේ ස්කේට් බෝඩ් එකක් තියන් ඒක පදිනවා.. මං කතා කරද්දී අප්පා වගේම හිනාවක් නැති මූණෙන් ඔලුව විතරක් හරෝලා මගේ දිහා බැලුවා.. මේ දරුවා ලොකු වෙන්න ලොකු වෙන්න තාත්තිගෙම කොපියක් වෙනවා..
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
"පුතේ පොඩීවයි චූටිවයි එක්ක එන්නකෝ කෑම කන්න....."
මං කියද්දී මුකුත් නොකියා එයා එහාට ගියා... ලොකූ ලොකූ කිව්වට එයාටත් තාම අවුරුදු හය හමාරයි... ඒ උනාට ඇත්තටම ලොකු පුතා දැනටමත් අයියාගේ වගකීම් හරි හරියට බලාගන්නවා... පොඩි දරුවෝ දෙන්නාට එයා දැනටමත් හොඳ හයියක්....
