Lives for a Life

Chapter 17

Shin's POV

I woke up in a familiar room.

"Argh!" rinig kong ungol sa gilid ko.

Bumungad naman sa akin si Kim na kakagising lang din.

"My head hurts!" daing nito habang hawak ang ulo.

Napakunot ako ng noo at napaisip. How the fuck we got home? I don't remember anything.

Dumaretso si Kim sa banyo ko para maligo na siguro dahil may pasok pa kami kaya lumabas muna ako ng kwarto. Pumasok ako sa kwarto ni Shion at bumungad sa akin ang mahimbing na natutulog kong kapatid. I jumped on his bed to lie down and also to wake him up. Agad naman ito nagising at sinimangutan ako.

"You're about to be late," sabi ko.

Nanlaki ang mata nito at tumingin sa orasan. Napatalon ito sa kama at kumaripas nang takbo papunta sa banyo niya.

Inilabas ko naman ang phone ko para itext si Kiro at tanungin kung paano kami nakauwi ni Kim. I got fucking drunk.

Me:

hey, u awake?

I messaged. After a few seconds I already received a reply from him.

Kiro:

just woke up. what's up?

Me:

what happened last night? i don't remember any shits.

It already took a couple of minutes pero wala pa rin siyang reply. Siguro ay nakita niya na ang oras at nag umpisa nang kumilos dahil malalate na rin kami.

Maya maya lang ay kumatok si Kim sa kwarto para ipaalam na tapos na itong maligo kaya pumunta na ako sa kwarto ko at nag umpisa na ring kumilos. Matapos mag-ayos ay saktong nakatanggap ako nang text mula kay Kiro.

Kiro:

i don't know either. i got drunk and passed out. when i woke up i'm already here at my condo.

Napakunot ako ng noo sa reply niya. So, hindi siya ang nag-uwi sa amin ni Kim? Then, who?

"Shin, hurry up! We're gonna be late!" sigaw ni Kim.

Dinampot ko na agad ang gamit ko at dumaretso sa baba. Bumungad sa akin si Kim na nakaupo sa couch na mukhang may hangover pa.

"Drink this medicine." Nanlamig ang buong katawan ko nang marinig ang boses ni Kuya mula sa likuran ko.

Dumaan ito sa gilid ko at inilapag ang dalawang baso ng tubig at gamot sa mesa na nasa harap ni Kim.

"You too, Shin," Napalunok ako nang sabihin nito ang pangalan ko.

Shit, shit, shit, shit!

Dahan dahan kong kinuha ang gamot at ininom kasabay ng tubig.

"You sneak out again, dinamay mo pa ang pinsan mo." Muntik ko nang maibuga ang tubig sa bunganga ko dahil sa sinabi niya.

Fuck!

"It's my fault, Kuya, I'm sorry." Kinindatan naman ako ni Kim para ipahiwatig na siya ang bahala. "I asked Shin to come with me."

"As if I would believe that. Anyway, it's fine. Shin can do whatever he wants now." Nakahinga ako ng maluwag sa sagot ni Kuya. I thought he's gonna kill me. "Aren't you gonna ask how you both got home?" dugtong ni Kuya na ikinalingon ko sa kaniya. Nakataas ang kilay nito sa akin.

"What do you mean, Kuya? May ibang nag-uwi sa amin?" takang tanong ni Kim at napatingin pa ito sa akin. Nagkibit-balikat ako sa kaniya.

We both don't remember anything. I didn't expect na mapapadami ang inom ko kagabi!