Chapter 3

50 3 0
                                        

Shin's POV

None of my friends were able to speak ever since we came back here in the classroom, they're probably scared of me. I don't blame them, even I am scared of myself when I'm angry.

But that girl, she didn't seem scared. She's literally the very first time-no, the second person who didn't get scared of someone like me. The first person who stood up in front of me without any fear in her was that masked girl at the UG.

And not only she didn't get scared, but she also seemed like she knew something about me

She said I shouldn't trust anyone, but it looks more like she was the one who I shouldn't be trusting.

Hindi niya lang alam ang pagkatao ko, mukhang may alam pa siya sa past ko na hindi ko alam o matandaan. She mentioned too that those assholes sent someone to watch over me and probably that person is just waiting for the perfect timing to stab me. What if she is that person?

Fuck! I can't stop overthinking about what she said!

"Shin!" Agad akong natauhan matapos marinig ang sigaw ni Karma.

"What?!" inis kong sabi. Sigawan ka ba naman sa mukha, maiinis ka talaga.

"Kanina ka pa nakatulala. 5pm na, uwian na," sabi ni Vin na mukhang kakatapos lang ayusin ang gamit.

Nilibot ko naman ang tingin ko sa buong classroom. Tanging kaming grupo na lang ang natitira dito. Sa kakaisip sa bwisit na babaeng iyon, hindi ko na namalayan na uwian na. Ilang oras akong occupied!

Inayos na rin ang gamit ko at sabay-sabay kaming umalis sa room. Puro tawanan sila habang naglalakad tas ako tahimik lang. Hindi pa rin kasi mawala sa isipan ko iyong sinabi nung babae.

Those words really bother me. What if there's really a traitor among us and planning to strike when the perfect timing comes?

Tang ina, sumasakit ang ulo ko kakaisip!

"Ayos ka lang, Shin? Kanina ka pa lutang simula nung umalis tayo sa canteen," tanong ni Vin na hindi ko namalayang nasa tabi ko na pala.

"Yeah, I'm fine," sagot ko even though I am not fine.

Sinong magiging okay sa nangyari kanina?

"Nga pala, that girl earlier." Taas kilay ko tinignan si Kiro.

What about her?

"She was telling you something, what is it?" curious na dugtong niya. Bigla naman tumahimik ang dalawang isip bata. Mukhang naghihintay rin sa sagot ko.

Should I tell them? It's not that I don't trust them, it's just, I'm so confused right now.

"It's nothing. She's just pissing me off," pagsisinungaling ko. I won't tell them for now.

"Type ka siguro." Masama kong tinignan si Karma dahil sa sinabi niya. "Oh, bakit? Bagay kaya kayo. Parehas pa kayo kulay ng mata, blue," walang kwentang dugtong nito.

Hindi porket pareho kami ng kulay ng mata ay bagay na kami sa isa't-isa! And she's way too far from my type, eww! I'm more into a soft and well-behaved girl. And I don't like girls who have tattoo. Hindi sa hate ko ang tattoo, I actually would love to have one in the future, ayoko lang sa babaeng may tattoo like her. Okay pa sana kung konti lang, pero ang dami, parang gangster na ewan.

"Tama, tama! Ganda parehas ng mata niyo. For sure ganda rin ng mata at mukha ng magiging anak niyo," gatong pa ng isang isip bata na si Van.

Nakatikim nang malutong na batok iyong dalawa mula sa akin dahil sa mga nonsense na pinagsasabi nila.

Lives for a LifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon