Shin's POV
"I really thought na that's where I'm gonna die," natatawang sabi ni Kiro. "I was literally starting to pray like fucking a saint when I saw your brother waiting outside your house."
"Tang ina, hindi talaga kapani-paniwala iyong reaction ni Kuya." I still couldn't believe how he reacts nung nalaman niyang tumakas ako. It was really different from what I imagined his reaction would be.
-Flashback-
"Why, Shin? Why you keep going to that place? Anong bang meron sa lugar na iyon?" kalmadong tanong ni Kuya.
Pareho kaming nakayuko ni Kiro na nadamay rin dahil pareho kaming nahuli ni Kuya. Pagdating kasi namin saktong nasa gate si Kuya naninigarilyo at mukhang hinihintay kami.
"I'm sorry, Kuya. But please, let Kiro go home, he didn't do anything, it was my choice to sneak out and go there," sabi ko. Ayoko madamay pa si Kiro sa galit ni Kuya sa akin.
"You keep saying you're sorry, yet, you keep going there," kalmadong sabi nito. "I don't know what to do with you anymore. As Dad said, I won't stop you anymore from going there, do whatever you want." Agad akong napatingin kay Kuya sa sinabi niya.
Nanlalaking mata ko siyang tinitigan na kalmadong nakatitig sa amin. Walang bakas na nagbibiro siya sa mukha niya.
"Kuya?" Wala akong ibang masabi dahil sa gulat.
"Just know your limits," dugtong nito. "I'm done here. Bumalik ka na sa kwarto mo. Ikaw, Kiro, go home and sleep, may pasok kayo mamaya," sabi nito at tinalikuran kami.
Agad kaming nagkatitigan ni Kiro. Pareho kaming gulat dahil sa pinagsasabi ni Kuya. Hindi kapanipaniwala iyong sinabi at kilos niya. He wasn't even angry, not even a little bit! Just what the on the fucking hell happened to my brother? Sinapian ba siya ng isang libong anghel kaya biglang bumait?
-End of flashback-
"Nakakapanibago iyong Kuya mo. Biglang bumait. Nakaready na mukha ko sa suntok niya, tas biglang ganoon. It's fucking unbelievable," hindi pa ring makapaniwalang sabi ni Kiro.
Kahit ako ay hindi pa rin makapaniwala. Biruin mo, biglang bumait iyong next na hari ng impyerno.
"Morning!" bati ni Van kakarating lang kasama iyong kapatid niya at si Hide pati si Karma.
"Morning ebribadi!" sigaw ni Karma. Aga-aga ang ingay!
"Morning," bati naman ni Vin na halatang kinulang sa tulog.
"Good morning!" ngiting bati ni Hide.
Bigla kong naalala iyong kapatid niya. Her hand covered with a lot of blood.
"Hey, Hideaki," tawag ko kay Hide. "Where's your sister? How is she?" tanong ko. For sure naman na alam niya na iyong nangyari sa kapatid niya since their living in same house.
"Hindi ko nga alam e. Papasama nga sana ako sa inyo puntahan siya sa room nila, baka ando'n na," sabi nito na ikinakunot ng noo ko.
"What do you mean you don't know?" takang tanong ni Kiro. "You didn't tell him?" bulong ni Kiro sa akin at agad akong umiling. Nakalimutan kong sabihin kay Hide kagabi sa sobrang gulat sa mga pinagsasabi ni Kuya.
"She didn't go home yesterday. She probably stayed all night at her office," sagot nito.
What the fuck?
"So you didn't know what happened to her?" tanong ko. Agad nag-iba ang itsura ng mukha ni Kiro. Seryoso ako nitong tinignan.
"What happened to her?" seryosong sagot nito.

BINABASA MO ANG
Lives for a Life
AksiA painful past that made Shianley Vaughn forget, including his mother's death. He grew up with missing pieces of his past. Now, little did he know, he's being hunted by a notorious syndicate for the things he had done in the past that he couldn't ev...