Chapter 50

10 0 0
                                    

Hana's POV

I still haven't asked him for help yet. I don't know where to start.

"Vin, teka!" sigaw ni Haruhi mula sa loob ng bahay nila. Agad naman itinigil ni Vin ang pagsuot nito ng helmet.

"Bakit, Ma?" takang tanong ni Vin.

I am here standing at the pole not too far from Haruhi's house, watching them. Imbes na dumaretso sa school ay rito ako dumaretso. It seems my body moved on its own and drove my car here.

Hindi dahil kay Haruhi ako andito kundi dahil kay Vin. I will be needing his help to get close to Haruhi. First, I need to tell him the truth, even though it looks like he already knows it. But I can't find a perfect word to start. Kailangan ko na maayos ang problema ko kay Haruhi, before it's too late.

"Nakalimutan mo itong notebook mo," ani Haruhi kay Vin at inabot ang notebook sa kaniya.

"Salamat, Ma. Una na po kami, baka malate pa," paalam ni Vin at sinuot ang helmet bago sumakay sa motor niya, ganoon din si Van.

"Mag-ingat kayo, Harvin, Vansle," paalala ni Haruhi. "Drive safely, Vin. Mahal ko kayo."

"Love you too, Ma," sagot ni Van.

"I love you. We're leaving. Ingat kayo ni Nanay," sabi naman ni Vin bago inumpisahan imaneho ang motor paalis.

Fuck, I feel sad suddenly. I wish I had a Mom that I can say 'I love you' everytime I go out.

Damn, I miss my Mom.

I wiped the tears I didn't notice that came out to my eyes before leaving here.

When I arrived, dumaretso agad ako sa room. Agad ko naman nakita si Sei na naka-upo sa upuan niya habang nakatanghod, nakatitig dito sa pinto. Nang makita niya ako ay agad itong ngumiti at kumaway.

"I've been waiting for you! Good morning!" bati niya.

Umupo muna ako sa upuan ko. "Morning," bati ko.

"You look tired. Tulog ka muna, gisingin kita pag andito na si Miss," sagot nito.

"Thank you," ngiting sagot ko at agad ipinatong ang ulo sa mesa.

Totoong pagod ako. I didn't sleep last night to finish the papers I'm working on. Too bad, I didn't finish it. I'll just probably continue it later.

As what Sei said, she woke me up when our teacher arrived. Pero hindi rin ako makafocus buong klase dahil inaantok ako. Halos hindi ko na nga namalayan na lumipas na pala ang ilang oras.

"Let's go, Hana," aya ni Sei sa akin.

Tumayo na ako sa upuan ko. Sabay kaming naglakad paalis ng room at papunta sa canteen.

When we entered, we immediately saw my brother and his friends. As soon as I saw Shin smile, napawi ang pagod ko. His smile is my rest.

"Sit here," ani Shin at nakaturo sa gitna nila ni Kiro.

Ngayon na lang ulit ako uupo rito, hindi naman na ako kakasya dahil dito nakaupo si Kim at Chloe. Ngayon, wala pa 'yung dalawa, nauna kaming umalis sa kanila sa room kanina.

"We already ordered food for you two. Ito sa iyo, Hana," sabi ni Shin.

Dinampot naman niya ang pagkain at ganoon din si Kiro. Nagkatitigan pa ang dalawa.

"I got it." Kinuha ko agad ang pagkain na hawak nung dalawa at nilapag sa harap ko. "Thanks for the food," I said and started eating it.

We all started eating our food. As usual, Karma's mouth didn't stop from blabbering random stories. Minsan ay gusto ko nang salpakan ng sili ang bunganga niya dahil sa ingay.

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jul 26 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

Lives for a LifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon