Eternal King |The Eternal Series One|

King 🔸 17

Paris' POV

"GOOD job everyone!" Bati ni Jack sa lahat.

Nagpalakpakan naman kami. Matapos ang matagumpay na retrieval operation sa limang amerikanong turista, marami naman ang lumapit sa akin at nagtanong kung paanong na access ko ang mga bomba.

I didn't like the feeling of being surrounded. I feel uncomfortable and wanted to get away from them. Mabuti na lang at nagsalita ulit si Jack

"Alright, alright. We are not done yet. We will have an hour break and we will continue testing the new AI." Saad ni Jack sa amin lahat.

Nakahinga naman ako ng maluwag dahil nakakaramdam na din ako ng gutom. Ang huling kain ko ay nitong umaga at hindi ako kumain sa eroplano kahit nag offer sila ng food.

"Paris right? I'm Dylan Forrest and this is my colleague, Rich Salvatore. Would you like to go with us and eat some lunch?" Tanong nito sa akin.

Bago pa man ako nakasagot ay biglang nagsalita si Jack.

"Ms. de Luca, would you like to join me for lunch?" Magalang na tanong nito sa akin. Kanina lang ay tinawag niya akong Paris na mas gusto ko.

"Just call me, Paris." Pagtatama ko sa kanya.

"Sure sure," agad na sangayon nito.

"They are inviting me to go on lunch," saad ko kay Jack. Ang tinutukoy ko ay sina Dylan at Rich.

"Oh, then I won't bother you," nakangiting tugon niya sa akin.

Mukhang inimbeta niya lang ako dahil iniisip niya na baka mag-isa lang akong kakain. I was also thinking the same thing. I thought no one will invite me.

Lumingon naman ako sa ibang mga kasama ko na mga Asians kasama na doon ang mga Indians since they are part of Asia. They are just in Euro Asia.

"Would you like to come and join us?" Tanong ko sa kanila. Kanina pa sila nakatingin sa akin na tila may gustong sabihin ngunit hindi nila masabi-sabi.

"Sure!" Magkasabay na sagot nilang pito.

Nakita ko ang isa na may European feature and he's silent like mute. It seems like he is not affiliated with these two. He was also detached and I sensed that he was different from anyone here. I cannot put my finger on it but he's different. His aura is screaming 'Don't touch me'.

"Let's go then," yaya naman ni Dylan.

Naglakad na kami palabas ng monitoring room. Hindi ko alam kung saan ang pantry nila dito. Ngunit pagkalabas naman namin ay may mapa ng buong Pentagon at agad na hinanap namin kung saan banda ang Pantry.

"It's on the ground floor where the central park is." Saad naman ni Rich sabay tapik nito sa mapa.

Agad na naglakad kami patungong elevator. Kasya naman kaming lahat doon. Agad na bumukas ang pintuan ng elevator at sumakay na kami pababa.

"Do you think they serve good food?" Tanong ng lalaking singkit ang mga mata. Hindi ko alam kung Chinese ba siya o Korean.

"Surely, it will taste bland." Natawa naman na saad ng Indian.

I agree. Mahilig sa spices and herbs ang Americans pero bland pa rin ang lasa dahil hindi mahilig gumamit ng MSG at kaunti lang ang salt na ginagamit. While Indians have a very flavorful pallet when it comes to cooking. They like strong flavors. While in Southeast Asia, it's salty, sweet, and spicy.

"Paris, are you an Irish?" Tanong ni Rich sa akin.

Umiling naman ako. Siguro ay dahil sa kulay ng buhok ko o sa soft features ko kaya napagkakamalan niya akong Irish. It's well known in the whole world na magaganda ang lahi ng mga Irish. They look like dolls for being tall but petite.