King 🔸 57

12K 1.2K 344
                                    

Paris' POV

"ANONG ginawa mo?!" Tili ng mga kasama ng babaeng binalibag ko sa sahig. "Tracie? Oh my god!" Hindi magkandaugaga ang dalawa sa pagtulong sa babaeng nakabulagta na tila hinimatay sandali ngunit mulat ang mga mata.

"Ano sa palagay mo ang ginagaw mo Miss? Napkabayolente mo!" Sigaw naman ulit ng lalaking tinawag na Saint.

Tinaasan ko siya ng kilay. "Sinasabi mo ba na okay lang na sampalin niya ako pero hindi pwedeng lumaban ako at ibalibag siya?"

"That's not what I am talking about," mabilis na sagot nito at matigas na ang kanyang tono.

"Then what are you talking about? Don't lecture me about violence dahil sila ang nauna. Hindi ba kayo nahihiya sa mga sarili niyo? You're all old, but you are ganging up against a teenager?" Wala na akong pakialam kung mainsulto man sila dahil naiinis na ako sa kanila. Napilitan na nga lang akong pumunta dito, tapos ito na ang bubungad sa akin?

"Miss, whoever you are. We are just trying to make you leave. You are the one who's being difficult here. Sinabing hindi ka pwede dito—"

"You want me to leave? Fine! I hope you all will have a goodnight," I smiled gravely and I turned around to leave. But before I was able to touch the door handle, the door opened revealing Zach in his all-black outfit and his trench coat.

Everyone in the room fell silent when they saw Zach. His eyes immediately met mine. Alam ko na masama ang tingin na ibinibigay ko sa kanya ngayon lalo na at uminit bigla ang ulo ko. Wala na akong pakialam kung mukha akong demonyo ngayon sa harap niya.

"Why are you still standing there?" Tanong ni Zach sa akin. He's completely ignoring the fact that I look like I want to murder someone.

"I'm about to leave," nabubugnot na tugon ko sa kanya at parang gusto ko na lang sirain yung pintuan nang makaalis na ako. Bakit na siya humaharang?

"Why are you leaving? You're my only visitor," turan ni Zach.

The room became even more silent when they heard his words. All of them turned ashen when they realized how big their mistake was. Binastos lang naman nila ang natatanging bisita ni Zach. Isn't that wonderful? They just dug their own grave.

"Am I? Then who are these people?" Tanong ko sa kanya.

Tinapunan niya lang ng tingin ang mga taong tila pipi na dahil sa hindi makapagsalita at makagalaw.

"The guys are someone I work with. The females...I don't know them. Maybe they are the servants," tugon niya at tila wala itong pakialam kung nakaka-offend ba yung sinabi niya tungkol sa mga babae.

The girls behind my back whose faces were ashen are now ugly. They can't believe that they were called servants.

"Y-young mast—"

"Why? Did they do anything to you?" Tanong ni Zach kaya yung babae sa likod hindi natuloy ang sasabihin. May pakiramdam din ako na sinadya iyon ni Zach. He can be mean sometimes. I wonder if this is his nature. Yung tipong walang pakialam kung babae man ang ipapahiya niya.

"They were trying to make me leave—"

"Cap—! I mean Zach, we thought she was an outsider!" Mabilis na singit ng lalaking tinawag na Saint.

I sneered. "You assumed? You were sure earlier that I am not invited here. Of course, none of you can invite me. They even only watch while these old ladies were bullying me. When I fought back, they were blaming me. Your colleagues are surely interesting people. They like seeing a minor being ganged up by these old ladies." I grimaced. I am pretty pissed off lalo na at napilitan lang akong pumunta dito tapos napaka 'hospitable' pa ng mga tao dito.

Eternal King |The Eternal Series One|Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon