Genç kız düştüğü yerden hızla doğruldu ve uzaklaşmaya başladı. İlk adımını attı; ikincisinde tökezleyip biraz ileriye, dizleri üstüne düştü. Soluk soluğa bir şaşkınlıkla bedenine bakındı, yara bere içinde olduğunu görünce afalladı. Birçok yerinde derin cam kesikleri vardı ve yaralarından kan boşalıyordu ancak en ufak bir acı hissetmiyordu. Bu da neyin nesiydi böyle?
"Wodenback!"
Bir adamın koşturarak kendine yaklaştığını seslenişinden birkaç saniye sonra fark etti. Uçuşan paltonun sahibini yanına gelince tanıyabildi.
"Riggle?" diye mırıldandı yarı şokundan çıkamamış şekilde. Laurent asasıyla çağırdığı örtüyü kızın omuzlarına örttü ve ardından genç kızın yaralarını sarmaya başladı. Elizabeth o an aklına gelmiş gibi başını kaldırıp düştüğü cama bakındı, görünürde kimseler yoktu.
"Zamanı durdurdun, değil mi?" diye sordu. Riggle hafifçe başını salladığında genç kız adamın çoktan iyileştirdiği kolunu kaldırıp yukarıyı işaret etti.
"Regulus'u da alabilir miyim?" diye sordu. Riggle önce duraksadı, göz ucuyla kızı kontrol etti ve hafifçe başını sallayıp işine dönerken:
"Üzgünüm." diye mırıldandı. Son yarası da sarılırken Elizabeth'in kalbinde yeni bir kesik açılmıştı bile. Genç kız ayaklanıp üstünü silkti ve etrafına bakındı.
"O halde Kılkuyruk şerefsizi de buralarda." diye mırıldandı. Bir adım attı ileri doğru, onu yakalayıp suyunu çıkarmayı umarak. Diğer adımında Riggle kolundan yakalayıp kızı durdurdu.
"Hayır." dedi.
"Pettigrew'a dokunmayacaksın."
Elizabeth yüzünü buruşturup Laurent'e döndü. Hiddetle elini kaldırıp gitmeye çalıştığı yönü işaret etti ve:
"Neler yapacağını bilmiyorsun!" dedi.
"Nelere sebep olacağını-"
"Asıl sen nelere sebep olacağını bilmiyorsun!" dedi Riggle.
Elizabeth kafa karışıklığıyla suskunlaştı. Laurent sabır dilenip iç çekti.
"Regulus Black'i en başından kurtarmamalıydın Beth." dedi. Kıza ilk defa Beth deyişiydi.
"James seni uyardığında onu terk etmeliydin, eğer dünyaları o denli birbirine karıştırmasaydın Regulus eninde sonunda muhafızlarca öldürülecekti. Onun hikayesi o mağarada bitmeliydi."
Elizabeth duyduğu şeylere güçlükle yutkundu.
"James'ın o denli çok karşı çıkmasının sebebi sendin..." diye mırıldandı.
"Benim içime şüphe tohumları eken, Regulus'u benden iten ve hatta hafızasını silen..."
Laurent başını hızla iki yana salladı.
"Hayır, Merlin, bunları yapan kaderdi. James ve senin kaderin sıradan hayatlarınıza devam etmenizdi, Regulus'un kaderi ölümüydü ve Peter'ın kaderi ihanetiydi. Birilerini kurtarma çaban sandığının aksine bir başkasını yok edecek."
Genç kızın gözleri dolmaya başladığında bundan nefret etti. Kaderden ve düzen saçmalıklarından ölümüne nefret etti.
"Geri dönmelisin." dedi Riggle.
"James ve sen buna en başından bulaşmamalıydınız."
"Kapa çeneni." dedi Elizabeth.
"Bunun için ölümü ve hiçliği göze aldık. James ölmüş bile olabilir."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Evrenin Aynası (𝓡.𝓐.𝓑. 𝓗𝓪𝔂𝓻𝓪𝓷 𝓚𝓾𝓻𝓰𝓾𝓼𝓾)
FanfictionÖlü Bir Oğlan Çocuğu kitabımın devam kitabıdır. Önce onu okumanız bolca tavsiye edilir yoksa anlamazsınız. E tabii, yine de size kalmış. Alıntılar . . . . "Beni geride bırakmayacağına söz ver." . . . . "Ben artık dayanamıyorum, Jamie. Ben artık day...
