16. Bölüm

348 38 54
                                    

(yzr)

Taehyung,yataktaki bedenin hareketlenmeye başladığını gördüğü an telefonu kapatıp masaya bıraktı.

Jungkook,gözlerini hafifçe aralamıştı ve bulanık bir şekilde gördüğü Taehyung'a bakıyordu.

"Gelmişsin." dedi Jungkook."Biraz geç oldu ama olsun."

"Özür dilerim,trafik fazla yoğundu da.İstediğin şeyi aldım."

Poşeti masaya bırakıp içindeki sütü uzattı Jungkook'a.Bir çocuk misali sevinmişti.Tavşan dişleri öne çıkmış,gözleri kısılmıştı.

Bu hasta haliyle bile nasıl böylesine güzel ve tatlıydı?

Pipeti kaptığı gibi daldırıp içmeye başladı.

"Ben poşetleri mutfağa yerleştireceğim.Ayrıca yavaş iç,boğulacaksın."

Jungkook uyarısını umursamadan başını onaylar biçimde salladı.

Taehyung,poşeti tekrar eline alıp tezgaha koydu ve içindekileri tek tek buzdolabına yerleştirmeye başladı.

Şuana kadar pek hareketli olmadığından hemen yorulmuştu.

" Taehyung,yardım edeyim mi?"

İçeriden gelen ses ile gözlerini odaya çevirdi.

"Gerek yok,hallediyorum."

Çok geçmeden ayak seslerinin mutfağa geldiğini işitince Taehyung mutfağın kapısına baktı.

Jungkook yüzünde sevimli bir ifade ile elindeki kabı çöpe attı.

"Yaşlanmışsın,Taehyung.Yardım edeyşm hadi bırak sen."

"Yardım istemediğimi söylemiştim,ayrıca yaşlı değilim.Hem sen hasta halinle nasıl geliyorsun buraya?"

Jungkook gözlerini poşetten ayırıp Taehyung'un gözlerine dikti ve devam etti.

"Zaten süt kutusunu atacaktım çöpe,bu vesileyle de yardıma gelmiş oldum.Ne yani,ret mi edeceksin beni?"

Dudaklarını sahte bir üzüntüyle büzüp Taehyung'a bakıyordu.

"Ah,tamam Jungkook.Bakma bana öyle!Ben gidiyorum,ne yaparsan yap."

Jungkook kazandığı zafer sonucunda gülümsemişti ve poşettekileri tek tek yerleştirmeye başlamıştı.

Taehyung içeri geçip koltuğa oturmuştu.Hastane odalarından nefret ederdi.Duvarları bembeyaz görmek istemiyordu.Bu beyazlık,onda garip bir rahatsızlık uyandırıyordu.

Jungkook işi bitirip içeri geldiğinde çok büyük bir iş yapıp yorgunluğunu atmak istercesine ellerini birbirine vurup silkelemişti.

"Bitirdim işimi!"

Taehyung bir şey demeden gözlerini duvarlardan ayırıp Jungkook'a baktı.
Jungkook,sevdiği adamın oturduğu koltuğa ona mesafeli bir şekilde oturdu.Yüzünü yakından görsün istemezdi.

"Jungkook,profilinde niye maske takıyorsun?"

Jungkook hiç beklemediği soruyla karşılaşınca şaşırdı.Yalan söylemek istiyordu ama ne zaman yalan söyleyecek olsa bakışlarını kaçırır ve yutkunurdu.Şuanda da tam onu yapıyordu,Taehyung'un anlamaması mümkün değildi.

Yine de şansını denemek istiyordu.

"Ya şey,nasıl desem...Hah,maskeyi kendime çok yakıştırıyorum.Kendimi güvende hissettiriyor."

Sahte gülümsemeyle karşılık verdiğinde Taehyung,yalan söylediğini anlamış olmasına rağmen üstüne gitmemek için sorguyu bırakıp başını aşağı yukarı salladı.

"Jungkook,bir fikrim var."

Jungkook yerdeki kahvelerini ayırıp Taehyung'a diktiğinde Taehyung ona yaklaşmıştı ve aralarındaki mesafe azalmıştı.

Yüzünde pek belli olmayan bir heyecan vardı.

Jungkook,devam etmesi için ona bakarken Taehyung gözlerini beyaz duvarlara dikerek konuştu.

"Duvarlar...Beyaz.Fazlasıyla iç karartıyor.Başka renklere mi boyatsak diyorum?"

Jungkook gözlerini kocaman açmış ve şaşırmış bir ifadeyle konuşmaya başlamıştı.

"Ama burası bizim değil ki!Buraya yüzlerce hasta geliyor.Eğer boyatırsak başka hastaların gözü yorulabilir.Hem nasıl yapacaksın ki?"

Taehyung dudağının kenarını hafif bir şekilde yukarı doğru kıvırmıştı.Derin bir nefes verdikten sonra Jungkook'un sorusuna yanıt verdi.

"Unutma Jungkook,şu dğnyada parayla yapılamayacak şey yoktur.Sen istiyor musun onu söyle.Gerisine de karışma."

Jungkook'un şaşkınlığı iki katına çıkmıştı.Hem istiyordu ama bencillik olur diye net bir cevap veremiyordu.

"Şey,olur.Ama gökkuşağı yapalım istiyorum,sana yaptırdığım pasta gibi renkli olsun."

¬¬¬¬¬¬
Ogk abş bu ne

Neyse

siz taehyungun iyi ıldugunu mu dusunuyosunuz yoksa kotu mu?

Sizce beraber olabilecekler mi?

Yorhm atinn🙌🙌

Espri

Yosun
Yomoon

Hard Love/TaekookHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin