Kovucu ★ 2

Ölümü Yaşayarak Öğrenmek ★ -56-

İyi Okumalar :)

Multimedya : Meldy

~~~~

Asırlar önce Şeytan mühürlenmeden önce ki on dakika...

Şeytan,Hadesle olan konuşmasından sonra huzur bulduğu yere gelmişti.Biblosta ki devasa masmavi denizin karşısına oturmuş düşünüyordu.Dalgaların sesiydi belki onu bu kadar bilge yapan.

Az önce bir ilke tanık olmuştu.Risa on altı yaşında her şeyi öğrenerek oyuna katılıyordu.On sekiz yaşının sonlarına doğru Şeytan'ın dirilişini engellemek amacıyla ölüyordu.Şeytan bu kısımda keyiflice gülmüştü.Drakula'nın yaptığı şey baştan sona saçma bir büyüydü.Şeytan'ı uyandırabilecek tek şey sadece Tartarusun bildiği bir büyü ve beş iblisin ölümüyle gerçekleşen bir ayindi.Bunun dışında başka hiçbir şey onu diriltemezdi.Kısacası Risa boşuna ölüyordu.

Şeytan'ın ilgisini çeken kısım Risa'nın ölümünden sonrasıydı.Sözde Risa'nın iki yarısı olan iki çocuk dünyaya geliyordu.Bu Baş Meleğin kararıydı.Şeytan,Baş Meleğin amaçlarını gördüğünde sırıttı.Kovucular bunu öğrenince ne yapacaklardı ? Merak ediyordu.

Aklına Risa'nın sadece görünüşünü alan kız geldi.Başlarda onu gereksiz faktör olarak görsede yaşamının ilerisini görünce fikri yavaşça değişmişti.Doğum gününde üç arkadaşının ölümünden sonra Şeytan,onun ya intihar etmesini ya da farklı türde bir pes ediş bekliyordu.Fakat Azura beklentilerini çok farklı bir şekilde cevaplamıştı.Güçlenerek yanında kalan dostlarını korumaya çabalaması Şeytan'ı gülümsetmişti.Zero ile olan savaşında kaybetmek üzere olduğunu fark edince ona yardım elini uzatmıştı.Kendi gücünün çok az bir kısmını kullanmasına izin vermişti.

Azuraya neden bu kadar çok yardım etmişti...? O okyanus mavisi gözlerinde aradığı aşkı bulduğu için.

Masmavi okyanus ve yansıması olan gökyüzü onun içinde barındırdığı tek duyguyu ortaya çıkarıyordu.Sevgi.

Başta Risa'nın mavi gözlerinden nefret etmişti.Aynı okyanusun renginde olduğu için.Zaten Şeytan,mavi gözlerden nefret ederdi.Okyanusun ve gökyüzünün güzelliğini çaldıklarını düşünürdü.Fakat bu durum Azurada biraz farklıydı.O mavi gözlerde aşk'ı bulmuştu.Her gülümsediğinde kalbinin ısındığını hissediyordu.Her ağladığında ise içinde şimşeklerin çaktığını.Gözyaşlarında boğulurdu her zaman...

Şeytan ufukta ona doğru yaklaşan Meleklerden ve Kovuculardan oluşan orduyu görünce yavaşça ayaklandı.Vakit yaklaşmıştı ve bu mavi güzelliği asırlarca göremeyecekti.Yıllarca sırf bu güzelliği görmek için yaşamıştı.Sırf bu güzelliğe başkası sahip olmasın diye güçlenmişti.Her şey sadece okyanus ve gökyüzü içindi.Bakışları bi süre yerde sabit kaldı.Ardından son bir kez aşkına bakmak için kafasını kaldırdığında gözleri irileşti.

Okyanusta Azura'nın gülümsemesini görmüştü...

O mavi gözleri her gülümsediğinde güneş ortadaydı,her ağladığında ise yağmurlar selin habercisiydi.Her acı çektiğinde şimşekler onun çığlığıydı.Her özlem duygusuyla yanıp tutuştuğunda deniz durgundu.Her savaştığında dalgalar yükseliyordu.

Şeytan elini suya daldırıp avucunu suyla doldurdu.Elini sudan çektiğinde bütün su akıp kayboldu.En değerlisini yanında tutamıyordu.Kaşları öfkeyle çatılmıştı.Onu daima yanında tutmak,sarıp sarmalamak istiyordu.Gözleri kürenin içerisinde,ölmüş kıza takıldı.Shura ile olan savaşı Azura'nın ölümüyle sonuçlanıyordu.Şeytan'ın aşık olduğu mavilikte boğularak ölüyordu.

Onu yaşatmak istemişti.Belki de bu sayede o maviliğe ulaşabilirdi.

Şimdi ki Zaman

Alice,Azura'nın sözleriyle dehşete düşerken tellerinin kopmasıyla korku bütün bedenini sarmalamıştı.Shura bembeyaz bir ışık saçarak ortaya çıkarken bedeninde ki ışık,kılıcını sarmaya başlamıştı.