Kovucu ★ 2

İki Hafta ★ -25-

İyi Okumalar :)

~~~~

 Yazardan

Kapı'nın tıklatılmasıyla irkilerek daldığı noktadan gözlerini ayırdı ve bakışlarını kapıya sabitleyerek ''Gir'' dediğinde içeriye şato da çalışanlardan birisi girdi.

''Efendim...Prenses Elen sizi düğün için kıyafet seçmeye odasına çağırıyor.'' dediğinde Loke'nin kaşları hafifçe çatıldı.

''Hayır,gelmeyeceğimi söyle''

Kız korkarak ''Ş-Şey efendim bu pek uygun olmaz.Gelmeniz gerekmektedir'' dediğinde korkuyla bakışları kazara Loke ile birleşti.Loke koltuğuna yaslanmış oldukça ürkütücü bakıyordu.

''Ne yapacağımı mı söylüyorsun bana ?'' dediğinde kız telaşa vererek ''H-Hayır efendim,ne haddime !''

''Öyleyse acele et ve odadan çık'' dediğinde kız hızla eğilerek ''Ö-Özür dilerim efendim'' diyerek odadan çıktı.Kızın odadan çıkmasıyla Loke üfleyerek koltuğundan kalktı ve pencere kenarına geçti.Cama yaslanarak simsiyah gökyüzünü seyretmeye başladı.

''Hala ona benziyorsun...'' diye mırıldandı.Karanlık gökyüzünde Azura'nın yüzü belirince Loke gülümsedi.Fakat bu mutluluk veya özlem değildi.Tamamen acı dolu bir gülümsemeydi.Burada Azura için olmasına rağmen ona en ufak bir yararı olmuyordu.İki yabancı gibilerdi.Aynı o gün parti salonunda ki konuşmaları gibi.

''Siz saklanın biz onları hallederiz''

Kendisini hiç tanımıyormuş gibi konuşması Loke'nin canını yakmıştı.Kapı'nın aniden tekrar açılmasıyla Loke sıkıntıyla nefes verdi.Göz ucuyla kapıya baktığında gelen'in Elen olduğunu fark etti.

Elen ''Sen...Ne yapmayı düşünüyorsun ?!''

Loke duvara yaslanarak kollarını göğsünde birleştirdi.''Ne yapmışım ben ?''

''2 gün sonra düğünümüz var ve hiçbir şey hazır değil.Ben en azından çabalıyorum ama sen hiçbir şey yapmıyorsun ! Söyle bana...Gerçekten evlenmek istemiyor musun ?''

Loke ''Elbette istiyorum.Fakat Azuralar bu haldeyken olmaz'' dediğinde Elen'in kaşları çatıldı.

''Hep o kız değil mi...? Neden hep Azura...Anlamıyorum senin karın ben olacağım fakat aklında başka bir kadın var.Beni ne kadar incittiği'nin farkında değil misin ?''

''Yani...Kardeşim ölmek üzereyken benim gidip düğünde gülüsememi mi bekliyorsun ?''

''Hıh ! Kardeşmiş,o kıza aşık olduğunu biliyorum Loke.'' dediğinde Loke'nin gözleri büyüdü.''Yıllardır...Yıllardır o kızın adını sayıklıyorsun.Aklından biran bile çıkmıyor.Geceleri uyurken yanına geliyorum ve bir bakıyorum ne yapıyorsun ! Kan ter içinde kalmış her gece 'Azura ! Azura !' diye bağırıyorsun ! Rüyalarına kadar giriyor ! Sen buraya onun iyiliği için geldin fakat sen kardeşine aşık olacak kadar pislik herifin tekisin.Bu yüzden ona bu şekilde yararının dokunacağını düşünme !'' 

Elen'in her cümlesinde sesinin şiddeti daha da artarken Loke'nin gözleri şaşkınlıktan kocamandı.Ardından gözlerini kırpıştırarak kendine geldi ve güldü.''Haklısın Elen.Ben...Kardeşine aşık olan pislik herifin tekiyim'' dediğinde bu sefer şaşkın olan Elen'di.Loke eliyle yüzünün yarısını kapattı.

''Ama...Tamamen haklı değilsin.Benim yaşadıklarımı sadece görerek anlayamazsın.Yıllardır çektiğim acının senin için zerre önemi yok değil mi ? Evet,her gece rüyalarıma kadar giriyor.O parlak gülümsemesiyle her gece bana gülümsüyor.Gerçekte göremediğim bu sıcak gülümsemeyi görmek için bütün zamanımı uyuyarak geçiriyorum.Buraya gelmemi hep onun iyiliği için diye diye bu zamana kadar dayanabildim.Ama...Bunu yapmamın ona hiçbir yararı olmadığını daha yeni anlıyorum.Eğer onu bırakmasaydım...Eğer onu her şeye karşı yalnız bırakmasaydım...Eğer duygularını bilmeme rağmen seninle evlenmeye kalkışmasaydım...Azura şuan çok daha parlak bir geleceğe sahip olabilirdi.Ben...Onun iyiliği için değil her zaman kötülüğü için bir şeyler yapmışım.Onu delicesine sevmeme rağmen sırf kardeşiz diye...Kendimi onun iyiliği için uzaklaşıyorum diyerek avutmuştum.''