Kovucu ★ 2

★★

İyi Okumalar :)

~~~~

Risa

Hayatım boyunca sadece çalışmıştım.Ailem olmasa da onların beni gökyüzünden izlediklerini düşünerek her gün gecemi gündüzüme katarak çalışmıştım.Yetimhane de hiç arkadaş edinmemiştim,çalışmama engel olmasın diye.Bunun yerine istemeyerek de olsa düşmanlar edinmiştim.Beni bulunduğum odadan göndermek isteyen üç düşmanım vardı.Türlü türlü oyunlar oynasalar da kazdıkları kuyuya daima onları ben itmiştim.Gayet dengeli bir yaşamım vardı fakat elimdekiler beni hiç mutlu etmezdi.İçimde büyük bir eksiklik var gibiydi hep.Ben dünyaya fazlaydım sanki.Bir gün karşıma Raisar'ın çıkmasıyla dünyanın beni ittirdiği,benliğimin mum ışığıyla aradığı o yaşamı bulmuştum.Tek bulduğum istediğim yaşam şekli değil,büyük,kocaman bir aileydi.Bir sürü dostum olmuştu.Yoksul birinin tekiyken birden piyango vurmuş gibi zengin olmuştum.

Her iyi şey ardından kötü bir şeyi getiriyordu.Bu benim hayatımda geçerliydi.Ailemi bulduktan sonra türlü zorluklarla karşılaştım.Karanlık düşmanlarım olsun,savaşlardan aldığım yaralar olsun...Ailemi bulduğum zaman ki iyi şeye bedel değildi.Zaman hızla akıp geçerken o kötü şeyi hep beklemiştim.En sonunda karşıma çıkmıştı.Doğa beni türlü türlü yollarla yıkmayı denese de başaramayınca son çare olarak aşkı kullanmıştı.Bütün iyi yönlerimi,inatçılığımı,pes etmeyişimi,fedakarlığımı,cesaretimi aşka yönlendirince sonunda kötü şey gerçekleşmişti.Aşkımı korumak için hayatımı feda etmiştim.Başta bu olaya hem çok kızmış,hem de çok üzülmüştüm.Fakat zaman geçtikçe,onları izlerken bütün üzüntülerim ve kızgınlığım buhar olup gitmişti.Yerine onlarla birlikte gülerken,onlarla birlikte ağlarken,öfkelenirken,hüzünlenirken,savaşırken bulmuştum kendimi.

Ah...Güzel günlerdi.

Ölüyken bile mutluydum fakat şimdi...Gücü bulacak bir bedende,hüzünleniyorum.Bir yarımı kaybetmiştim.Elimden hiçbir şey gelmemişti,izin vermemişti.Oğlumu kaybetmiştim fakat kızımı da kaybetmeyeceğim.Şuan yaşayan bir bedene sahiptim Rita sayesinde.Duygularımı güce dönüştürerek ailemi koruyacaktım.Loke korumayı başarmıştı,sıra bendeydi.

Odada ki herkes uzaktan Azurayı bulmaya çalışırken sessizce kapıyı açarak dışarıya çıkmayı başarmıştım.Merdivenlerden hızla inerken ne yapabileceğimi düşündüm.Kılıcım yoktu,şuan Azuraya aitti.Azur kayıplardaydı.Kılıcım olmadığından 'Değiş!' büyüsünü kullanamazdım.İblis formumda kılıçsız bir hiçti.

İki elin var Risa!

''Rita ?''

İki bacağın,kafan ve gövden var! Silaha ihtiyacın yok.Zekanla birlikte bütün bedenini kullanarak hepsini yok et! 

Haklıydı...Silahım olmadan da birçok şey yapabilirdim.Sonunda merdivenler bittiğinde okulun kapısından çıkarak büyülü bir geçit açtım.Havaya doğru sıçrayarak kendimi geçide doğru ittirdim.Gözlerimi kör edecek beyaz bir ışığın ardından açık devasa bir kapının önündeydim.Kapının yanında boğazlarında ki kesiklerle yerde yatan iki muhafız vardı.Doğru yerdeydim.Koşarak kapıyı geçtim ve cebimde ki kartı çıkardım.Azura çok uzağımda sayılmazdı fakat diğer kızlar Azurasız baya ilerlemişlerdi.İstediğimiz odaya varmak üzereydiler.Azura ise Araştırma Laboratuvarı diye ayırılmış bir bölgede sabit duruyordu.Hızla oraya doğru koşmaya başladım.

Azura

Sonunda bulduğum vakitten oradan kaçmayı başarmıştım.Amacım bariz belliydi.Baş meleği bularak işini bitirecektim.Olabileceği bölgeler haritada mor renkle gösterilmişti.En yakınımda sıradan bir araştırma laboratuvarı vardı.İlk istikametim orasıydı.Nefes nefese kalana kadar oraya koşmuştum.Önüne geldiğimde kapının aralık olduğunu ve içeriden sesler geldiğini fark ettim.Sessizce kapıya yanaşarak içeriyi incelemeye başladım.Gözüm üç kişinin bulunduğu yere takıldı.Devasa bir ekranın karşısında duruyorlardı.Bir adam bazı tuşlara basarak ekranı yönetirken diğer iki kişi ekrana bakıyordu.Yüzümde büyük bir gülümseme oluştu.Sanırım hayatım boyunca ilk defa bu kadar şanslı olmuştum.Aradığım kadın buydu.Bembeyaz parlak kıyafetleri vardı.Teni damarlarını gösterecek kadar şeffaftı.Gözleri parlak griydi.Yanında ise siyah giyinimli biri duruyordu.Onun tam zıttı gözüküyordu.