15 | Bir sepet mutluluk

599 65 131
                                    

Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın lütfen 🩷🤍

Bölüm şarkısı medyada:

Carry her home - Saint Raymond
_________________________

Şehir çığlık atıyor ve yankılarım rüya görüyor

Umudumu özlüyorum, tek gördüğüm bu

O düştü ve ben de onu eve taşıyorum

Sabah, çok özlem duyulan bir şafağı getiriyor

Tüm bunları bekliyoruz, ama ne için

Senin gözlerinde o sadece bir çocuk

O şimdi yaşlı hissediyor, bu yüzden onu geri getirdim

Gördüğümüz her şey bir peri masalı değil

Şimdi seni taşıma zamanım

Ve tüm bunlar bizim için bir mucize olabilir

Bir panik anında hepimiz unuturuz

Bu denli kutsanmış hissetmemizin gerçek nedenini

Bir hatırada bir gülümseme tutuyoruz
_________________________

Araç uzunca bir süre gelmese iyi olurdu. Aysun başını kaldırmadan fısıldadı.

"Her şey için teşekkür ederim. Özellikle bugün için."

Levent gülümseyerek burnunu saçları arasına daldırdı ve kokusunu derince içine çekti. Aysun bir süre sonra tekrar konuştu. Bunu bir süredir Levent'e söylemek istiyordu ama doğru zamanı bulamamıştı.

"Bu cumartesi Demir'in doğum günü... Hep annemlerle kutlarız."

Levent, Aysun'un onu davet etmemesini umdu. Bunu yapabileceğini sanmıyordu. Üstelik, bu kesinlikle iki taraf için de hoş olmazdı. Onların kendisini hoş karşılaşmasını da beklemiyordu.

Aysun başını göğsünden kaldırırken Levent'in gözlerini buldu ve o mükemmel fikri öne sürdü.

"Eğer sen de kabul edersen, bu sefer üçümüz beraber kutlayalım. Başka kimse olmadan."

Levent, Aysun'a duyduklarına inanamayan gözlerle baktı. Kesinlikle yanlış duymuş olmalıydı. Bu aileye bu kadar hızlı kabul edilmeyi kesinlikle beklemiyordu.

"Çok isterim."

"O zaman, cuma çıkışı sana geliriz. Haftasonunu birlikte geçiririz."

Levent gülümserken "Kulağa harika geliyor." Diye mırıldanmıştı. Aysun'un gözleri bu gece kahverengi olmak istemişti. Levent'in en sevdiği renk olan kahverengi....

Levent'i almaya gelen araç önlerinde durduğunda Levent binmeden önce Aysun'un elini avucuna alarak dudaklarını bastırdı ve "Dikkatli ol." Dedi. Bu, bir uyarıdan çok onun için endişelendiğini gösteren bir tondaydı.

Mirza'dan bahsettiğini anlayan Aysun, diğer elini yanağına götürerek "Merak etme, daha öncesinde de olduğu gibi birazdan o da gider." Dedi.

Ardından aklına Demir'in cümlesi gelince onu da ekleyiverdi.

"Bu evin babası sensin."

İkisi gülüşerek ayrılmışlardı. Levent'in eve dönene dek adeta içi içine sığmıyordu. Bir an için ertesi gün onlara yollayacağı araca binmeyi ve gün boyu onlara eşlik etmeyi bile düşünse de aklına Demir'in doğumgününe yalnızca üç gün kaldığı geldi ve bu deli saçması fikrinden vazgeçti.

DİLHUN 2 | Yıllanmış Yalnızlık Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin