DİLHUN 2 | Yıllanmış Yalnızlık

20 | Mabet

Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın lütfen 🩷🤍

Bölüm şarkısı medyada:

Happiness is a butterfly / Lana Del Rey

Keyifli okumalar
_________________________

Levent, nedense Aysun'un bu tavırlarının sebebinin az önce burada olan annesi olduğuna emindi.

"Annem-"

"Çok yorgunum Levent."

Levent başıyla onaylayarak koltukta arkasına yaslanmıştı ki saniyeler içinde ilacın etkisiyle uyuyakalmıştı. Levent de yorgundu.

Gözlerini açtığında odada Aysun'u göremeyerek endişeyle ayağa kalkmıştı. Odadan çıkacağı sırada Aysun'la banyodan çıkarken karşılaşmış, derin bir nefes almıştı ki Levent'in bir şey demesine kalmadan Aysun'un "Sakin ol Levent, abartma." Demesiyle, Levent şaşırmış ve başıyla onaylamakla yetinmişti. Kalkmış olduğu koltuğa tekrardan otururken sehpadaki kutuyu Aysun'a uzattı.

"Bu ne?"

"Telefon. Yeni telefonun."

Aysun başıyla onaylamakla yetinirken telefonu alarak yatağa uzamıştı. Hastanede geçen iki gecenin ardından Aysun'un ısrarlarıyla akşama doğru taburcu olmasına izin verilmişti. Aysun karışık duygular içerisinde camdan dışarıyı seyrederken Levent ise koltukta oturmuş, olağanüstü bir sakinlikle pedagog bir arkadaşının önerdiği ebeveyn kişisel gelişim kitabını okuyordu. Göz ucuyla Aysun'un yaklaşık son yirmi dakikadır parmaklarıyla pencere kenarında ritmik bir şekilde çıkardığı ses ve harekete baktığında kitabını sakince kenara bırakarak Aysun'a döndü. Aysun'un aralarına koyduğu mesafenin gayet farkındaydı fakat bu duruma müdahale eden kişi olmak istemiyordu. Aysun, ona hissettiği şekilde davranabilirdi. Buna fazlasıyla hakkı olduğunu düşünüyordu. Sınırlarına saygı göstermeye dikkat ederek günün belki de aralarında geçen ilk diyaloğunu başlattı.

"Endişeni anlıyorum-"

"Endişeli değilim."

Aysun'un, devamını dahi dinlemeden verdiği cevabın ardından Levent, koltuktan kalkarak pencere kenarına yaklaşmıştı.

"Pekala, ben senin için endişeliyim ama. Tavrını eleştirdiğimden değil fakat bana sorunun bende olup olmadığını söylersen bunu tekrarlamam ya da ne olduğunu bilirsem onu ortadan kaldırırım."

Aysun bir şey diyecek gibi olurken nihayetinde sessiz kalmayı tercih ettiğinde, Levent elini tutmak üzere uzanmıştı ki Aysun'un çalan telefonuyla atmosfer saniyeler içinde dağılmıştı. Öte yandan Aysun gelen aramayı saatlerdir bekliyormuşcasına saniyesinde yanıtlayarak nefesini tutmuştu. Arayan Mirza'ydı.

"Adamın mahkeme kararı çıktı Aysun. Direkt içeri alacaklar o şerefsizi. Ben durumu yakından takip ediyorum için rahat olsun."

Aysun derin bir nefes alırken Levent de konuşulanları duymuştu. Nedense o adamın kılına zarar gelmeden direkt içeri girecek olması hoşuna gitmemişti. Aysun'un omzunu destek vermek istercesine okşarken Aysun dayanamayarak telefonu kapatır kapatmaz Levent'e sarılmıştı. Korkusunu belli etmiyor, duygularını baskılıyordu ama o adamın bir an önce içeri girmesini ve sonsuza kadar ondan uzaklaşmasını istiyordu. Aynı günün akşamında Bora, Demir'i yanlarına getirmiş ve konuşulduğu gibi Aysun taburcu edilmişti. Levent, Demir'in ardından Aysun'un arabaya binmesine yardımcı olduktan sonra yanlarına geçerek adama sürmesini işaret ettiğinde, Aysun evine tersi istikamette olunduğunu fark ederek sordu.