DİLHUN 2 | Yıllanmış Yalnızlık

46 | Ofisteki Fırtına

Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın lütfen 🩷🤍

Bölüm şarkısı medyada:

Yes to Heaven - Lana del Rey

Keyifli okumalar...
_________________________

Demir'in uyuduğundan emin olduktan sonra Aysun ışıkları kapatarak odalarına gelmişti ki, Levent'in çoktan yatağa girmiş olduğunu gördü. Üstelik sırtı dönüktü ve odadaki ışık düzeyiyle uyuyup uyumadığından emin olması pek mümkün görünmüyordu. Sessiz adımlarla giyinme odasına giderek üzerini değiştirdi. Banyodaki işlerini de hallettikten sonra yatağa gelmişti ki Levent'in telefonunun yanan ışığını gördü. Aysun'un yatağa geçmesiyle telefonunu kapatarak tekrardan eski pozisyonuna geçmişti. Ona kızgın mıydı ya da kırgın mıydı bilmiyordu ama sormaya da korkuyordu. Bir süre hiçbir şey olmamış gibi davranma kararı alsa da bu durum fazla uzun sürmemişti.

"Levent?"

"Efendim Aysun."

Aysun tüm bedeniyle Levent'e dönerken "Üzgünüm." Diye fısıldadı.

Karanlıktan yalnızca iki kelime duyuldu. Önemli değil.

"Bana kırıldın mı?"

"Sana kırılmam çok zor Aysun. Bunun için gerçekten canımı yakman gerekiyor. Sana sesimi yükselttiğim için ben özür dilerim."

Aysun daha fazla dayanamayarak Levent'e sokulurken sol koluna kollarını dolamıştı.

"Seni seviyorum. Bir daha senden gizli bir şey yapmayacağım."

Levent istemsizce gülümserken "Bence bunun sözünü vermeyin, sonra tutamıyorsunuz Aysun Hanım." Demişti ki Aysun da bunun üzerine kıkırdadı.

"Gerçekten kötü mü oldu sence? Gelmeleri?"

Levent eğilerek alnına dudaklarını bastırırken "Bunu konuşmayalım, olur mu?" Dedi.

Bunun üzerine Aysun yalnızca başıyla onaylamakla yetinmişti. Oysaki anne ve babasıyla ne konuştuğunu deli gibi merak ediyordu. Aklına gelen düşünceyle sarılıyor olduğu kolunun üst kısmını omzuna kadar aralıklarla öperken bir kez daha fısıltı düzeyinde konuştu.

"Levent?"

"Efendim?"

"Sessiz konuş, Demir uyanacak."

"İyi de duvarlarımız-"

"Levent!"

"Duvarlarımız kağıt değil ki!"

Aysun gözlerini devirirken "Neyse ne." Demişti ki ekledi.

"Koluna hiç alıştın mı? Ya da nasıl alıştın?"

Bu ani gelen soru, Levent'i tüm hücrelerinde hissedeceği şekilde rahatsız etmişti.

"Nereden çıktı şimdi bu?"

Aysun yatakta doğrulurken "Seni hâlâ rahatsız ediyor mu merak ettim." Demişti ki Levent anında "Sanırım seni rahatsız ediyor." Diyerek tamamladı cümlesini.

Aysun beklemediği bu yanıt karşısında ne diyeceğini bilememişti. Bir yandan da kırılmıştı. Hâlâ kendisine karşı özgüven eksikliği hissetmesi canını sıkmıştı.

"Sana inanamıyorum. Nasıl düşünmek istiyorsan öyle düşün Levent."

Levent ise sessiz kalarak bir süre tavanı seyretmişti ki sonunda haksız olduğuna karar vererek Aysun'a döndü. Aysun ise bu esnada çoktan uykuya dalmıştı.