29 | Paralı Dost

490 44 18
                                    

Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın lütfen 🩷🤍

Bölüm şarkısı medyada:

Ava / Famy

Keyifli okumalar
_________________________

Aysun'un yatakta döndüğünü hissetti ama gözlerini aralamayarak uyumaya odaklanmıştı ki eşofmanından içeri süzülen elle gözlerini istemsizce açmıştı.

"Aysun... Yapma."

Aysun kumaşın üzerinden en hassas noktasını okşamaya başlamışken fısıldadı.

"Neyi?"

Levent'in uğraş ve yakarışları ardından Aysun'un uğraşmaktan vazgeçerek uyumayı kabul etmesiyle Levent, gecenin geri kalanını asla inmeyen bir sertlikle geçirmek zorunda kalmıştı. Hatta Aysun'a engel olduğuna pişman olduğu bir an dahi olmuştu. Sabahında ikili son ses çalan bir telefonla uyanırken Levent huzursuzlukla doğrulmuş ve etrafta çalan telefonu aramıştı. Bu kesinlikle Aysun'undu. Onu birkaç kez dürtmesine ve seslenmesine rağmen Aysun oralı olmayınca üzerinden uzanarak komodindeki telefonu aldı. Annesi arıyordu.

"Aysun uyan bak annen arıyor."

"Hmm."

"Aysun!"

Aysun gözünü aralarken "Bağırmasana be." Demiş ve arkasını dönerek uykusuna da geri dönmüştü.

"Aysun kadın seni kaç defadır arıyor ve ben açmak zorunda kalıyorum."

Aysun başını yastıktan kaldırmadan boğuk bir sesle "Açıp konuşsana o zaman. Aysun seni arayacak bugün de." Dediğinde Levent gözlerini devirerek telefonu yanıtladığı gibi Aysun'un üzerine atmıştı. Bu kadar üşengeçlik yeterdi.

Karşı taraftan gelen seslerle Aysun Levent'e ateş saçan bakışlar gönderirken telefonu bir süreliğine kendinden uzaklaştırarak annesinin gazabının dinmesini beklemek zorunda kalmıştı.

"Aysun? Biraz daha açmasaydın kızım! Ben öleyim mi merakımdan? Bunu mu istiyorsunuz siz? Onca badire atlattın sonra da kolaymış gibi gidin dedin ama sonra ne bir aradın ne bir sesini duyduk. Günler oldu günler! Benim Demir'im nasıl asıl? Bir dur Bora, iyidir herhalde kardeşin. Prensesler gibi bu saate kadar uyuduğuna göre. Kime diyorum ben? Aysun? Aysun orda mısın?"

Levent keyifli bir şekilde "Al uğraş şimdi." Diye fısıldadığında bu sefer göz devirme sırası Aysun'daydı.

"Sana da günaydın anneciğim. Sana da günaydın gizli karakter abiciğim. İyiyim, hayattayım. Demir de iyi. Sizi öğleden sonra arayacağım. Hadi görüşürüz kapattım."

Aysun telefonu kenara atarak tekrardan yastığa gömülürken Levent şaşkın bakışlarla onu izliyordu.

"Neydi şimdi bu?"

"Ne ne?"

"Kadın seni o kadar merak etmiş. Sen hastanede ne halde olduğunu ne çabuk unuttun."

Aysun pek oralı olmuşa benzemiyordu. Başının altındaki yastığı kabartırken "Sen iyi olduğumu söylemedin mi zaten her aradıklarında?" Diye söylendi.

"Dedim ama-"

"Sana güvenmeyi öğrensinler Levent. Ayrıca artık evli bir kadınım. Zırt pırt telefon açamam."

DİLHUN 2 | Yıllanmış Yalnızlık Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin