Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayın lütfen 🩷🤍
Bölüm şarkısı medyada:
Wicked game / Chris Isaak
Keyifli okumalar
_________________________
Son ses çalan telefon, aralarındaki gerginliği bölerken Aysun bunu fırsat bilerek mutfaktan adeta kaçmıştı. Arayan, bilinmeyen bir numaraydı.
"Buyrun?"
"Aysun, merhaba. Ben... Levent'in babası Hasan Erdem Gökbey. Seni rahatsız etmeden Levent'i aramak istedim ama açmayacağını biliyordum. Bu yüzden... Seninle konuşmak istedim."
Aysun endişeyle Levent'in nerde olduğunu kontrol ederken yukarı, Demir'in odasındaki balkona çıkmıştı.
"Benden tam olarak ne istiyorsunuz?"
Karşı tarafta bir sessizlik oluşmuştu. Zira an itibariyle Gökbeyler iki cümleyi bir araya getirmekte zorlanıyorlardı. Sevda Gökbey telefonu alacak gibi olurken Hasan Erdem Gökbey geri çekilerek telefonu tekrardan kulağında sabitledi. Eşinin bunca zamandır Aysun'la iyi bir ilişkisi olmadığının pekâlâ farkındaydı. En azından kendisi şu an onun için bir yabancıydı.
"Aysun... Söyleyeceklerim ne sana ne oğluma ne de... Ne de torunuma zarar gelsin diye... İlk olarak bunu bilmeni istiyorum... Başlangıcımız fazlasıyla kötü, bunun da farkındayım... En başta insan olarak sana karşı mahcubum... Bir baba olarak da mahcubum... Ama ben yine Levent'in babası olarak bu aramızdaki durumu düzeltmek istiyorum... Senin de bir evladın var, beni dile getireceğimden çok daha iyi anlarsın... Levent... O benim her şeyim... Eğer kabul edersen... Sana kendimi açıklamak istiyorum Aysun... Sana ileteceğim adrese gelebilirsen eğer... Sana ailemizle ilgili bazı şeyleri anlatmak, göstermek isterim."
Arka planda Sevda Gökbey'in "Sakın Levent'i getirmesin Hasan Erdem, sakın." Dediğini duyar gibi olmuştu ki adam devam etti.
"Ve ne olursa olsun, dilersen gelme bu adrese ama... Levent'i buraya getirme Aysun... Senden bunu isteyebilir miyim?"
Aysun an itibariyle ne söylemesi gerektiğini bilmiyordu. Levent'in arkasından iş çevirme fikri kesinlikle hoşuna gitmemişti. Aklındakini söylemeye karar verdi.
"Neden söylediklerinizle güvende hissetmiyorum?"
Kısa bir sessizliğim ardından adam yanıtladı.
"Benden bir ailenin evladına, hele ki kız evladına zarar gelmez Aysun. Oğlum üstüne yemin ederim. Sen daha iyi hissedeceksen, yanında koruma getirebilirsin. Teklifimi kabul ediyor musun?"
Aysun endişeyle arkasını kolaçan ederken Levent'in görünürde olmadığına emin olmaya çalışıyordu.
"Adresi yollayın, size gelip gelmeyeceğime dair geri dönüş yaparım. İyi günler."
Aysun telefonu kapatarak odaya girdiğinde Levent'i görerek irkilmiş ve nihayetinde elindeki telefonu fırlayarak düşmüştü.
"Levent ödümü kopardın!"
Levent telefonu yerden Aysun'dan önce alarak ekrana bakmadan ona geri uzattı.
"Kimle konuşuyordun?"
Aysun yutkunarak saçını kulağının arkasına götürürken gözlerini odanın içerisinde gezdirerek Demir'de durdurmuştu. Demir'in üstündeki örtünün açılmış olmasını fırsat bilerek ona doğru yönelirken "Hiç." Diye mırıldandı.
"Hiç?"
"Yani Levent ne önemi var? Evden aramışlar işte. Sorguda gibi neden sık boğaz ediyorsun ki?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİLHUN 2 | Yıllanmış Yalnızlık
Romance(Kitapta yetişkin öğeler ve +18 anlatımlar bulunmaktadır. Seri kitabının devamıdır. Öncesinde Yıllanmış Aşk'ı okumanızı tavsiye ederim. Aşağıdaki içerik, ilk kitabı okumayanlar için spoiler niteliği taşımaktadır.) . . . . . Yıllanmış Aşk'taki Aysun...
