(គេជារបស់យើង...!)យ៉ុនហ្គីសម្លក់អ្នកជាប្អូនជីដូនមួយដោយសារតែគេសម្លឹងមើលរាងតូចបណ្ដូលចិត្តរបស់នាយមិនដាក់ភ្នែកទាល់តែសោះ។
(ខ្ញុំគ្រាន់តែមើលទៅមិនទាន់បានដណ្ដើមរបស់បងឯណា!?)ស៑ូយ៉ុនចងចិញ្ចើមសួររាងក្រាស់
(ចឹងភ្នែករបស់ឯងគួរតែទុក្ខមើលអ្វីដែលមានប្រយោជន៍ទៅប្រយត្ន័ថាយើងមិនបានប្រាប់!)
(បាទៗ...បងកុំកាចដូចកាលពីមុនពេកទៅមើលប្រយត្ន័លោកតាមកម្ដងទៀតណា!)ស៑ូយ៉ុននិយាយរំលឹកពីឈ្មោះរបស់លោកតាធ្វើឪ្យរាងក្រាស់នឹកឃើញរឿងកាលពីមុននាយក៏ចាប់ផ្ដើមញ័រភ្លាមៗ។
(ហិហិ...មើលបងចុះនៅតែខ្លាចលោកតាដដែល!)
(ឯងមិនទាន់ជួបរឿងដូចយើងឯងកុំមកសើចយើង!)
[តើមានរឿងអ្វីកើតឡើងចំពោះគាត់ទៅ!?មើលទៅគាត់ដូចជាខ្លាចលោកតារបស់គាត់ខ្លាំងណាស់!]រាងតូចងឿងឆ្ងល់ពេលឃើញបុរសឈាមត្រជាក់សម្ដីប្រៀបដូចជាទឹកកកម្នាក់នេះចេះខ្លាចអ្នកដទៃ។
+In car
(មិចក៏លោកមិនប្រាប់ខ្ញុំថាភ្ញៀវម្នាក់នោះជាប្អូនរបស់លោក!?ធ្វើឪ្យខ្ញុំភ័យស្ទើស្លាប់ហើយ!)រាងតូចអង្គុយក្នុងឡានសួររាងក្រាស់
(ក្រែងនៅក្នុងហាងមុននេះនិយាយថាមិនភ័យនោះអី!)
(គឺ...គឺមកពីមិនចង់ឪ្យលោកមើលងាយខ្ញុំទើបខ្ញុំនិយាយបែបនោះ!)ជីមីននិយាយរកលេស
(មែនហ្អេស៎!?)
[តើខ្ញុំគួរសួរគាត់ពីរឿងដែរទាក់ទងនិងលោកតារបស់គាត់ដែរទេ!?]ជីមីនគិតនៅក្នុងចិត្តគេមិនហ៑ានសួរនាយនោះទេដោយសារតែគិតថាច្បាស់ជាមានរឿងអ្វីកើតឡើងជាមួយរាងក្រាស់ក្នុងពេលអតីតជាមិនខាននោះទេទើបពេលនាយលឺឈ្មោះលោកតាហើយក៏ភ័យខ្លាចភ្លាម។
+Home Jimin
(ដល់ហើយ!)យ៉ុនហ្គីឈប់ឡាននៅមុខផ្ទះរាងតូចដោយសារពេលនេះចប់ម៉ោងការងារហើយទើបនាយនាំគេត្រឡប់មកផ្ទះវិញ។
(គឺ...ខ្ញុំ...នៅមានរឿងមួយចង់សួរលោក!)ជីមីនសម្រេច
ចិត្តនិយាយព្រោះគេគឺជាមនុស្សដែលចង់ដឹងលឺពីរឿងគ្រប់យ៉ាងគេដេកមិនលក់ទេបើថ្ងៃនេះមិនបានសួររាងក្រាស់ពីរឿងដែលទាក់ទងនិងលោកតា។
